40 χρόνια Επτά ετών

40 χρόνια Επτά ετών

Από spi_der

Νέα μόδα αυτή. Διάβασα τρία τουλάχιστο διαφορετικά κείμενα κυμαινόμενης σοβαρότητας που όλα στηλιτεύουν το “ανιστόρητο σύνθημα “η χούντα δε σταμάτησε το ’73″. Ακολουθεί σηκωμένο δάχτυλο και δασκαλίστικο ύφος προετοιμασίας απουσιολόγων για σχολική παράσταση του Πολυτεχνείου, ή για τη “βουλή των εφήβων”. Ο λαϊκισμός πατάσσεται, ο σχετικισμός επίσης, και η απέχθεια για το ‘χύδην όχλο” ξεχειλίζει από τα νηφάλια μπατζάκια.

 

Το σύνθημα ωστόσο μεταφέρεται μισό. Είχα την ευκαιρία να το απολαύσω στο σωστό του ιστορικό κόντεξτ την προηγούμενη Τετάρτη. Στη νιοστή προσπάθεια των Τραπεζοφρουρών να “ψεκαστεί ο δάκος” και να διαλυθεί το πλήθος υπό τη στάμπα της “βίαιης εκτροπής”, ο κόσμος κάθε φορά ανασυντάσονταν, επέστρεφε. Και φώναζε: “Ψωμί. Παιδεία.Ελευθερία“.

…το υπόλοιπο το ξέρετε.

Για το προηγούμενο έχουμε κάτι να πούμε; Μας τρέχει απ΄τα μπατζάκια κάτι απ’ τα τρία; Ένα έστω; Ένα στα τρία, έτσι για τη γεύση; Ένα για το γαμώτο, για να διαψεύσουμε τον συνάδελφο Καλαιτζή που γράφει για μια χούντα που “σαράντα χρόνια αργότερα παραμένει επτά ετών”;

Τίποτα για το ζητούμενο που παραμένει ίδιο;

Πάλι οι καρικατούρες μας φταίνε; όχι οι καραγκιόζηδες;

υ.γ. Αν βρεθείτε στο κέντρο αύριο, πάρτε μαντηλάκια καλού κακού. Αναμένεται να φυσήξει άνεμος Δημοκρατίας και πάλι, κακόπιστες φήμες λένε ότι έχει μια εσάνς απο πιπέρι (στο στόμα) και δάκρυα (στα μάτια).

πηγή :derveniotis