Οι γλάστρες και ο κλητήρας

Οι γλάστρες και ο κλητήρας

 

Λώρη Κέζα

Πρέπει επειγόντως να βρεθεί ο κλητήρας που ευθύνεται για το σκάνδαλο Siemens. Οι διευθυντές και οι συμβουλάτορες είναι λευκές περιστερές ενώ οι αρμόδιοι υπουργοί κρίνονται  εντελώς αναρμόδιοι.  Δεν πάνε καν σε γνωμοδοτικό συμβούλιο μην τυχόν και παραπεμφθούν σε προανακριτική επιτροπή.

Οι αρμόδιοι πολιτικοί  κρίθηκαν από τη Βουλή ή μάλλον από τα στασίδια της Βουλής καθώς το έμψυχο δυναμικό απουσίαζε: τα κόμματα της αντιπολίτευσης βρήκαν διάφορες προφάσεις για να πάρουν το καπελάκι τους και να φύγουν από τη διαδικασία κοπανώντας την πόρτα. Έμειναν λοιπόν εντός της αίθουσας οι βουλευτές τους ΠαΣοΚ οι οποίοι καλούντο να αξιολογήσουν τα εξής: αν ο κ. Γ. Αλογοσκούφης ως υπουργός Οικονομικών  όφειλε να γνωρίζει τι υπογράφει ο ΟΤΕ με τους Γερμανούς και αν ο κ. Χρ. Μαρκογιαννάκης ως αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης έπρεπε να υπογράψει τις πληρωμές για το άχρηστο σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Εε, όχι λοιπόν, δεν είχαν καμία υποχρέωση να ξέρουν τι είναι αυτά που υπογράφουν. Οι υπουργοί διορίζονται για να κάνουν άλλες δουλειές, όχι για να ελέγχουν τον τομέα της αρμοδιότητάς τους. Όλα τούτα εκπορεύονται από την θέση τους για την δίκαιη κατανομή της εξουσίας: τις αποφάσεις πήραν κλητήρες και κλητήρες θα πρέπει να απολογηθούν για τα σκάνδαλα.

 

Τα σκάνδαλα. Εδώ τίθεται ένα ζήτημα ορθών διατυπώσεων. Γιατί αποκαλούμε έτσι  υποθέσεις όπως η πώληση του ΟΤΕ και η εξαγορά του C4I; Δεν έχει αποδειχτεί τίποτε προς το παρόν και όλα δείχνουν ότι δεν θα αποδειχτεί ούτε στο μέλλον. Η Βουλή αποδέχτηκε χθες ότι πολιτικοί που κατείχαν θέσης ευθύνης λειτούργησαν ως γλάστρες (ας μας επιτραπεί: χωρίς την ομορφιά του άνθους). Έχει ενδιαφέρον η κοινή στάση στην απόδοση ευθυνών. Η Νέα Δημοκρατία αποχώρησε με το δικαιολογητικό ότι δεν είναι« τόσο λίγη» ώστε να πάρει μέρος στην ψηφοφορία. Η Νέα Δημοκρατία αυτόν τον καιρό ασχολείται μόνο με τα μεγάλα θέματα: τα αιτήματα του Θύμιου και την καλλιέργεια των τεύτλων. Είπαν λοιπόν ότι φταίει ο Σημίτης και οι γαλάζιοι βουλευτές σηκώθηκαν κι έφυγαν. Το ΚΚΕ είδε την παραπομπή των πρώην υπουργών ως «θυσία Ιφιγένειας». Είπαν λοιπόν ότι αν τιμωρηθούν μερικοί «το σύστημα βγαίνει λάδι» και οι κόκκινοι βουλευτές σηκώθηκαν κι έφυγαν. Ο Ορθόδοξος Συναγερμός θυμήθηκε ξανά τον Μητσοτάκη και τον Σημίτη. Είπαν ότι υπάρχει συγκάλυψη και οι bleu marine  βουλευτές σηκώθηκαν κι έφυγαν.  Ο ΣΥΡΙΖΑ υπενθύμισε ότι το 2% του τζίρου της Siemens πήγαινε στα κόμματα και το 8% σε πολιτικούς, κρατικούς αξιωματούχους, στελέχη οργανισμών. Είπαν λοιπόν ότι υπάρχει κουκούλωμα και οι ροζ βουλευτές σηκώθηκαν κι έφυγαν.

Παρέμειναν στις θέσεις του οι πασόκοι, έχοντας το καθήκον να αποφασίσουν αν τα πολιτικά πρόσωπα πρέπει να εξεταστούν για τα κρίματα που τους αποδίδονται. Έπρεπε να αποφασίσουν αν θα διερευνηθεί το ζήτημα. Είπαν για τον κ. Αλογοσκούφη και κ. Μαρκογιαννάκη ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για το αδίκημα της απιστίας κατ΄ εξακολούθηση ενώ για τον κ. Μαντέλη και τον κ. Τσοχατζόπουλο ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις για πιθανολογούμενες δωροδοκίες και για το κακούργημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες. Τα είπαν αυτά οι πράσινοι βουλευτές αλλά ούτε και αυτοί ψήφισαν υπέρ της διαλεύκανσης. Ομάδα 14 βουλευτών παραβίασε την κομματική γραμμή και καταψήφισε την πρόταση του κόμματος για σύσταση γνωμοδοτικού συμβουλίου. Ξέρουν εκείνοι: λίγο η φτώχια, λίγο η ζέστη, το ζήτημα θα ξεχαστεί. Κι αν δεν ξεχαστεί, θα βρουν έναν αποδιοπομπαίο κλητήρα. Θεωρούν δεδομένο τον καθαρμό τους.

 

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=412207&h1=true