Τοτέμ και tattoos

Τοτέμ και tattoos

ΤΗΣ ΡΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ενώ τα σπλάγχνα της μουλιάζουν ακόμα μέσα στα υγρά των βρετανικών παρασκευαστηρίων, ο πατέρας της Εϊμι Γουάινχαουζ συζήτησε χτες με την κυβέρνηση το ενδεχόμενο να χρηματοδοτήσει κέντρα απεξάρτησης νέων τοξικομανών και ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι το μεταθανάτιο άλμπουμ της θυγατέρας του, εμπνευσμένο από τον συφοριασμένο υμέναιό της, πρόκειται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2012. Να χαρώ ή να ανατριχιάσω;

 

Το ίδιο αναποφάσιστη με βρήκε και το νέο για την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών και ο αποχαρακτηρισμός των χρηστών από «εγκληματίες» σε αρρώστους.
Κι ήταν τόσο βολική για όλους μας η ρετσινιά, η φυλακή και η εφ' όρου ζωής περιθωριοποίηση. Τώρα; Πώς ακριβώς θα γίνεται η ιατρική παρακολούθηση των ασθενών και ποια από τα φαλιρισμένα δημόσια νοσοκομεία θα αναλάβουν το ευγενικό αυτό έργο χωρίς υποδομές, χωρίς ειδικευμένο προσωπικό, χωρίς μια αποστειρωμένη γάζα, ένα μπουκαλάκι μπεταντίν, ένα απλό παυσίπονο, έναν στρατό από κλινικούς ψυχολόγους; Και για να μην ξεχνιόμαστε, τι απέγιναν τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα απεξάρτησης άλλων εποχών που θα 'καναν, λέει, το θαύμα, αλλά δεν το έκαναν γιατί έπεσαν νεκρά με το πρώτο ντουφεκίδι της υποχρηματοδότησης και της οικονομικής κρίσης;

Το καταρρέον Εθνικό Σύστημα Υγείας, στην προκείμενη περίπτωση, οφείλει να κρατηθεί και να μην καταρρεύσει γιατί αλλιώς η απόφαση του υπουργού κινδυνεύει να εκφυλιστεί και να δώσει την ευκαιρία στους χιουμορίστες των ραδιοτηλεοπτικών να συνεχίσουν το αποτρόπαιο καλαμπούρι που άρχισαν με το που έσκασε η είδηση: Λευτεριά στα Ζωνιανά, από πού πάνε για τον Πύργο και τι φυτά παράγει η Καλαμάτα...

Δεν λέω, καλό θα ήταν να μπει και κάνα φράγκο στα δημόσια ταμεία από τη φορολόγηση των «επίμονων κηπουρών» ινδικής κάνναβης που τόσα χρόνια κάνουν το περίσσευμά τους Πόρσε Καγιέν και Καλάσνικοφ από δεύτερο χέρι. Αυτό όμως δεν είναι διόλου θεραπεία αλλά μάλλον απλή οικονομικοτεχνική διευθέτηση, κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό δράμα.

Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, τι εμπόδισε παρακαλώ την κατακαημένη την Εϊμι να βρει την υγειά της στα υπερειδικευμένα κέντρα που κατέφευγε κατά καιρούς; Αμερικανοί ερευνητές, με αφορμή την περίπτωσή της, δημοσίευσαν μόλις χτες τη σύγχυσή τους απέναντι στο πρόβλημα της χρόνιας τοξικομανίας πετώντας το μπαλάκι (πάλι) στην ψυχιατρική και στο καινούργιο μας άλλοθι, τους νευροδιαβιβαστές. Δεν θα μπω στον κόπο να μεταφράσω. Καλύτερα να σας τραγουδήσω κάτι από το πασίγνωστο σουξέ της, το Rehab, στο οποίο η ντίβα με τα tattoos δήλωνε απερίφραστα ότι δεν επιθυμούσε θεραπεία.

Γιατρός: Γιατί είσαι εδώ παιδί μου;

Εϊμι: Ειλικρινά δεν έχω ιδέα

Αυτά...

 http://www.tanea.gr/agiografies/?aid=4647207