ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΠΟΥ ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ

Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο χώρο της Ψυχικής Υγείας

 

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΠΟΥ ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ

 

Κάλεσμα σε συνέλευση φορέων και ενδιαφερομένων για την ψυχική υγεία στον πεζόδρομο της Αγιας Σοφίας τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011 στις 13:30

Την ώρα που σαστισμένοι από τη βαναυσότητα όσων γίνονται προσπαθούμε να αγανακτίσουμε, παράλυτοι ακόμα εν μέρει και μην πιστεύοντας στα μάτια και στα αυτιά μας, ότι το φάντασμα του βάρβαρου καπιταλισμού χωρίς προσχήματα είναι πλέον πραγματικότητα.

Την ώρα που κλείνουν ή συρρικνώνονται φορείς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ανθρώπων που πριν λίγο λέγονταν πολίτες και τώρα βλέπουν να έχουν ξεπουληθεί στην υγεία και την αξιοπρέπειά τους, οι ίδιοι και η ιστορία τους

Την ώρα που 30 χρόνια μετά τα πρώτα ανοίγματα των ασύλων και των πρώτων οραμάτων για μια κοινωνία χωρίς τείχη, ξαναγεμίζουν νέες καραβιές για τη Λέρο και γέροντες ή μη οικότροφοι κοινοτικών δομών ξαναεκτοπίζονται χωρίς να ρωτηθούν σε ιδιωτικά πια σε λίγο άσυλα

 

Δομές κλείνουν - Η φτώχεια αυξάνει - Οι προοπτικές σκοτεινιάζουν- παρα-βιάζεται συνεχώς η συνταγματική νομιμότητα – αίρεται η δημοκρατία

Το μήνυμα είναι πως οι αδύναμοι απλώς δεν θα επιβιώσουν – για να πληρωθούν υπέρογκοι τόκοι κεφαλαιοκρατών εισβολέων
Eίναι η στιγμή να ξανακριθούν εκ νέου πια όλα.

Να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που καταρρέει είναι το σύστημα ενός αιώνα που ποτέ δεν ήταν άλλο, απλά περίμενε να χτυπήσει τη σωστή στιγμή στον πυρήνα της συνείδησής μας: στον εφησυχασμό, την έλλειψη κοινωνικής εγρήγορσης και το φόβο μας. Είναι το ίδιο σύστημα που έστησε τα άσυλα, αυτό που τα μεταμόρφωσε με την υποστήριξη φαρμακοβιομηχανιών σε μικρότερα και πιο ευέλικτα «μεταρρυθμιστικά» ασυλάκια, αυτό που εκτίναξε στα ύψη την κατανάλωση ψυχοφαρμάκων και γέμισε τα διαγνωστικά εγχειρίδια με νέες, πολυάριθμες «ασθένειες της ψυχής», είναι το ίδιο σύστημα που αποσάθρωσε την κοινωνική συνοχή, τις ανθρώπινες σχέσεις, την αυτοδιάθεσή μας στους χώρους δουλειάς και ζωής μας, προσωπικά και συλλογικά, το ίδιο σύστημα που εξαγόρασε την συμμετοχή μας στην πολιτική με γυαλιστερά τζιπ και realiy shows, είναι το ίδιο σύστημα που μας αχρήστευσε συστηματικά για να μας ξεπουλήσει και να μας αγοράσει ως ρετάλια ανέργων, απόρων και αρρώστων ή γλοιωδών ραγιάδων που θα γυαλίζουν τα παπούτσια των ανάλγητων και ανήθικων χρηματοαφεντικών.

Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μπρος σε κάποια έκπληξη. Ότι καταρρέοντας όμως αυτό το οικοδόμημα μένει ο χώρος να χτίσουμε κάτι άλλο, βασισμένο στη συνείδηση, τη νόηση, την εμπειρία ζωής, τις ανάγκες, τις ικανότητες και τις αποφάσεις μας συλλογικά επεξεργασμένες, Ότι έχουμε δυνάμεις και αποθέματα εμπνευσμένα από τις δυνάμεις και τα οράματά μας.
Θέλουμε να προστατέψουμε αλληλέγγυα το δικαίωμα όλων μας για ψυχική και σωματική υγεία και ευημερία, όχι πια στα παλιά μαζικά, σπάταλα και ανερμάτιστα καταστροφικά για τις ζωές ψυχιατρικόμορφα μοντέλα, αλλά με νέους τρόπους, που όλοι μαζί θα σχεδιάσουμε και θα εφαρμόσουμε,

μια και είμαστε αυτοί που έχουν τη γνώση και τα αποθέματα στα χέρια τους, αρκεί να το αποφασίσουμε.

Σας καλούμε σε συλλογικές διαδικασίες που θα δώσουν ένα σχήμα και μια κατεύθυνση στο σαστισμένο μας βλέμμα. Να υποστηρίξουμε την ανάπτυξη οράματος και πρακτικής για μια ψυχική και σωματική υγεία βασισμένη στην αυτοδιάθεση, τη διατήρηση της προσωπικής ευθύνης για τη ζωή, την αυτοβοήθεια, την κοινωνική αλληλεγγύη, την αυτοδιαχείριση των χώρων που παρέχεται η βοήθεια σε ευάλωτους πληθυσμούς.

• ενίσχυση της αυτοβοήθειας,
• ευέλικτα σχήματα παρέμβασης στην κοινότητα από κατάλληλα εκπαιδευμένους επαγγελματίες σε συνεργασία με εκπροσώπους των ευάλωτων ομάδων,
• ενίσχυση μορφών συλλογικής ζωής και πολιτισμού που θα αυξήσει την ποιότητα ζωής στην κάθε μέρα μας και θα κάνει την όποια λεγόμενη «ασθένεια» ευκαιρία για δημιουργικές αλλαγές, μια κρίση όπου όλα κρίνονται με σεβασμό.

Η διατήρηση της συνολικής μας υγείας είναι η προϋπόθεση κάθε αντίστασης και αυτοδιάθεσης.
Αντιστεκόμενοι στην προϊούσα βαρβαρότητα με κάθε μέσο, ας αξιοποιήσουμε πρωτίστως αυτή τη στιγμή τη δυνατότητά μας να σκεφτόμαστε, να συσκεπτόμαστε και να πράττουμε ακόμα κοινά και δυναμικά και ας σχεδιάσουμε από κοινού νέες μορφές αλληλοϋποστήριξης και φροντίδας βασισμένες σε ανάγκες των ανθρώπων και όχι του καταρρέοντος συστήματος.
Σας καλούμε να πάρετε θέση περιγράφοντας τις εκτιμήσεις σας για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς ή εξυπηρέτησής σας σε δομές υγείας και αναζητώντας από κοινού με τους υπόλοιπους λύσεις επί του πρακτέου.

«Όλα μπορείτε να μου τα πάρετε, αλλά όχι την ψυχή μου», θα έλεγε νηφάλια ένας αγωνιστής του 1821.

Θεσσαλονίκη 10.10.2011 

http://www.paratiritiriopsy.org/2011/10/blog-post.html