Η ίδια μνημονιακή πολιτική
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπαδήμου, που σχηματίστηκε χθες, αποτελεί συνέχεια της κυβέρνησης Παπανδρέου, την οποία διαδέχεται.
Και ως προς τους στόχους και ως προς τη συντριπτική πλειονότητα
των προσώπων που τη συγκροτούν. Δεν θα μπορούσε να γίνει πολύ
διαφορετικά, καθώς οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις που έχουν πολλά υπουργεία
δεν επέτρεπαν εκ βάθρων αλλαγές. Επιπλέον, το δεύτερο κόμμα της Βουλής,
η Ν.Δ., επέλεξε να συμμετάσχει με μικρό αριθμό στελεχών της.
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ είναι το γεγονός ότι στην κυβέρνηση συμμετέχει το
κόμμα που εκφράζει το δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος και μάλιστα με
πρόσωπα που έχουν επιλήψιμο πολιτικό παρελθόν. Είναι η πρώτη φορά στα
χρονικά της λεγόμενης Μεταπολίτευσης που η κοινοβουλευτική έκφραση της
Ακροδεξιάς συμμετέχει σε κυβέρνηση.
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ της νέας κυβέρνησης είναι σαφώς προσδιορισμένη και ως
προς το αντικείμενο και ως προς τη χρονική διάρκεια της θητείας της, αν
και το δεύτερο θα φανεί στην πορεία. Η κυβέρνηση αυτή, όπως το
ξεκαθάρισε στην πρώτη δήλωσή του ο νέος πρωθυπουργός, έχει ως βασικό
σκοπό την ολοκλήρωση και εφαρμογή της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου για
το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ αυτή αποδέχτηκε μεν η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά
αποδείχτηκε ότι δεν θα μπορούσε να την εφαρμόσει κιόλας. Οι σπασμωδικές
κινήσεις του προηγούμενου πρωθυπουργού προκάλεσαν κλίμα έντονης
αμφισβήτησης στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και στο Παρίσι για την
ικανότητά του να εφαρμόσει τη συμφωνία. Η πίεση των Ευρωπαίων αλλά και
οι εσωτερικές αντιδράσεις οδήγησαν στην αποχώρησή του και στον ερχομό
του κ. Παπαδήμου.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του δεν θα αλλάξει, φυσικά, την εφαρμοζόμενη
πολιτική. Θα προσπαθήσει να την κάνει πιο καθαρή και πιο συνεκτική. Θα
εφαρμόσει τα μέτρα που συνοδεύουν τη νέα συμφωνία με περισσότερη
αποφασιστικότητα. Αυτή είναι η βασική προσδοκία των εταίρων και
δανειστών μας. Γι' αυτό, άλλωστε, σχηματίστηκε.
ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ για αποκλίσεις από την αυστηρά προσδιορισμένη
περιοριστική πολιτική ασφαλώς δεν υπάρχουν. Ολοι οι δημοσιονομικοί
δείκτες είναι από προβληματικοί έως «κόκκινοι». Αρα, τυχόν προσδοκίες
για κάποια χαλάρωση δεν στηρίζονται σε ρεαλιστική βάση. Ο νέος
πρωθυπουργός αποτελεί μεγαλύτερη εγγύηση για τους Ευρωπαίους εταίρους
ότι θα υλοποιήσει καλύτερα τις δεσμεύσεις, οι οποίες έχουν γίνει πλέον
και περισσότερες και πιεστικότερες, μετά την υπογραφή της νέας
συμφωνίας.
ΔΕΝ μπορεί, όμως, να αποτελέσει καμία εγγύηση για αλλαγή έστω
μέρους της οικονομικής πολιτικής, που θα άφηνε χαραμάδες αισιοδοξίας για
αντιμετώπιση της ύφεσης, ώστε να υπάρχει ελπίδα ότι θα αντιμετωπιστούν η
ανεργία, η μείωση των εισοδημάτων και τα άλλα πραγματικά προβλήματα.
ΚΑΙ χωρίς αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων καμία κυβέρνηση,
αυτοδύναμη ή συνεργασίας, δεν μπορεί να διεκδικεί εύσημα επιτυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου