Εκλογές το συντομότερο
Για μερικούς μήνες λένε ορισμένοι, μέχρι το τέλος της τετραετίας
υποστηρίζουν άλλοι. Το επιχείρημα είναι ότι στην παρούσα φάση, με όλα
τα μέτωπα ανοιχτά στο εσωτερικό και με την κρίση στην Ευρώπη να
κλιμακώνεται, οι εκλογές δεν θα προσφέρουν τίποτε. Αντιθέτως, θα
παραλύσουν τη χώρα ακόμη περισσότερο γιατί το πολιτικό προσωπικό δεν θα
σταθείο στο ύψος των περιστάσεων και θα επιδοθεί στο γνωστό άθλημα των
αλληλοκατηγοριών και των δηλητηριωδών υπαινιγμών που θα πολώσουν την
ατμόσφαιρα και θα διχάσουν το λαό.
Προεξοφλείται επίσης ότι οι κάλπες δεν θα δώσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, συνεπώς αφού και μετά τις εκλογές θα πάμε σε συνεργατικά σχήματα, δεν υπάρχει λόγος να μπούμε τώρα στην περιπέτεια μιας αναμέτρησης που θα διακόψει την πορεία προς τη σωτηρία. Κυβέρνηση συνεργασίας έχουμε και σήμερα, ας την αφήσουμε λοιπόν να δουλέψει χωρίς περισπασμούς.
Μερικοί απ' αυτούς που επικαλούνται τα παραπάνω έχουν όντως
ανιδιοτελή κίνητρα. Για παράδειγμα, ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας
Κωστής Στεφανόπουλος πιστεύει ότι ο σημερινός πρωθυπουργός είναι ό,τι
καλύτερο διαθέτει η χώρα και πρέπει να βοηθηθεί από τις πολιτικές
δυνάμεις που συμμετέχουν στην κυβέρνησή του για να αποφύγουμε το
μοιραίο. Τα στελέχη όμως του ΠΑΣΟΚ που ξαφνικά ανακάλυψαν τις αρετές των
κυβερνήσεων συνεργασίας έχουν συγκεκριμένους στόχους. Θέλουν να
κερδίσουν χρόνο για τους εαυτούς τους, ενόψει της κούρσας της διαδοχής
στο κόμμα τους, αλλά και για την παράταξή τους, η οποία κινδυνεύει με
εκλογικό διασυρμό. Επιπλέον, όσο ο αντίπαλός τους είναι στο κάδρο των
ευθυνών και συνδέεται με την τρέχουσα πολιτική, τόσο θα θολώνει η
προοπτική της καθαρής νίκης του.
Ωστόσο, ακόμη κι αν δεχθούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει υστερόβουλες
σκέψεις, μπορεί η κυβέρνηση Παπαδήμου να συνεχίσει να υπάρχει και μετά
την παρέλευση της προθεσμίας; Ολες οι ενδείξεις είναι αρνητικές. Η Νέα
Δημοκρατία είναι ωσεί παρούσα, οι υπουργοί της απλώς διεκπεραιώνουν τα
στοιχειώδη, η ηγεσία της με κάθε ευκαιρία θυμίζει τη συμφωνία για το
χρόνο των εκλογών, απειλεί με αποχώρηση αν αυτή παραβιαστεί και ασκεί
κριτική στις συνέπειες των μέτρων που η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε
και η σημερινή υλοποιεί. Οι κυβερνητικοί παράγοντες του ΠΑΣΟΚ ζουν μέσα
στην αβεβαιότητα. Οταν δεν απουσιάζουν από τη δημόσια σκηνή (το
σύνηθες), εξαντλούν την ενεργητικότητά τους στα συντροφικά μαχαιρώματα.
Οι μισοί βάζουν θέμα επίσπευσης των διαδικασιών για τη διαδοχή,
εγκαλώντας τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ επειδή κωλυσιεργεί και οι άλλοι μισοί
τον υπερασπίζονται κατηγορώντας τους επικριτές του για αχαριστία και
αλαζονεία. Οι μόνοι που φαίνεται να έχουν πάρει σοβαρά το ρόλο τους
είναι οι υπουργοί του ΛΑΟΣ. Εσπασαν τον κανόνα της μεταπολίτευσης που
απέκλειε την ακροδεξιά από τη διακυβέρνηση και συγκατοικούν στην
κυβέρνηση με το κόμμα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς,
επιδεινώνοντας την υπαρξιακή κρίση του.
Και στο διαχειριστικό, όμως, επίπεδο η κυβέρνηση Παπαδήμου
χωλαίνει. Αν εξαιρέσει κανείς την έκτη δόση, σε κανένα άλλο πεδίο δεν
έχει παρουσιάσει κάποια επιτεύγματα που θα δικαιολογούσαν τα
επιχειρήματα υπέρ της μακροημέρευσής της. Το έλλειμμα ξεφεύγει ξανά, οι
δαπάνες εκτινάσσονται, τα έσοδα είναι μειωμένα, οι διαρθρωτικές αλλαγές
δεν προχωρούν, ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών δεν κρύβει τη δυσφορία
του για τις επιδόσεις της κρατικής μηχανής και μοιάζει με τον έγκλειστο
που ψάχνει την ευκαιρία να δραπετεύσει. Η συγκρατημένη αισιοδοξία που
συνόδευε τα πρώτα βήματα της κυβέρνησης Παπαδήμου, έχει εξατμιστεί, οι
πολίτες «επιστρέφουν» στην κατάσταση απελπισίας όπου βρίσκονταν πριν από
μερικές εβδομάδες, οι αμφιβολίες για την επιτυχία του εγχειρήματος
πυκνώνουν και στο εξωτερικό, τα νέα επαχθή μέτρα είναι προ των πυλών και
η συζήτηση για τη δραχμή δεν είναι πια μόνο φιλολογικού χαρακτήρα.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση, αλλά
ούτε και τη δυνατότητα να σηκώσει το βάρος της αντιμετώπισης της κρίσης.
Προέκυψε εξ ανάγκης. Στην ουσία, επιβλήθηκε από τους δανειστές μας. Τα
νόθα σχήματα παραχαράσσουν την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας. Ο σημερινός
κοινοβουλευτικός συσχετισμός δεν εκφράζει την κοινωνία. Η χώρα
χρειάζεται μια κυβέρνηση με νωπή εντολή. Οι εκλογές πρέπει να γίνουν το
συντομότερο δυνατό. Αλλωστε, για το σοφό λαό δεν μιλούν τα κόμματα; Ας
τον εμπιστευτούν λοιπόν.
Υ.Γ. αυτοαναφορικό: «Τα παγόβουνα βυθίζουν τα πλοία άθελά τους
δεν φταίνε εκείνα για τους "Τιτανικούς"». Από τη συλλογή του Τίτου
Πατρίκιου «Συγκατοίκηση με το παρόν» (Κέδρος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου