Ακροδεξιό κρεσέντο
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΟΥΤΣΗ
Η στρατηγική, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας,
για την επιτυχία του «σκοπού» της παρούσας συγκυβέρνησης και για τη
μακροημέρευσή της με παράταση του χρόνου των εκλογών με απώτερη στόχευση
μάλιστα την επανάληψη του πειράματος μετεκλογικά, είναι άκρως
επικίνδυνη υπόθεση, οδηγεί τη δημοκρατία στο απόσπασμα. Η καταγγελία
περί δημοκρατικής εκτροπής εδράζεται στο βασικό επιχείρημα ότι χωρίς
καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση θέλουν να δεσμεύσουν το λαό, τους
εργαζόμενους, τους νέους, δηλαδή τη χώρα, σε πολύχρονη κοινωνική και
οικονομική σκλαβιά και απαξίωση. Αυτή είναι η πρώτη, η κύρια ανάγνωση
για τη βάρβαρη επιχείρηση που επιχειρεί η διακυβέρνηση του μιντιακού
αστικού μπλοκ δυνάμεων.
Εξίσου σημαντική όμως και οργανικό παρακολούθημα του πολιτικού σχεδίου που εξελίσσεται είναι η προϊούσα αυταρχικοποίηση, δηλαδή η επιβολή πλέον - όχι μόνο η ρητορεία - της ακροδεξιάς ατζέντας που διευκολύνεται με τον τακτικό προσώρας συναγελασμό με τις πολιτικές δυνάμεις της ακροδεξιάς. Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά και δημιουργούν ένα υπέδαφος ευνοϊκό για την ανάπτυξη συμπεριφορών καταστολής, φασιστικής βίας, αντιδημοκρατικών πρακτικών μέσα στο θερμοκήπιο της ατέλειωτης κινδυνολογίας και των εκβιαστικών διλημμάτων που επιβάλλει ο κοινωνικός αυτοματισμός και εμπεδώνουν τα βάρβαρα κρισιακά φαινόμενα.
Πριν από μια εβδομάδα οι αγέλες των ακροδεξιών
επιτέθηκαν σε μετανάστες μέσα στο μετρό της Αθήνας, αφού εμποδίστηκαν να
οδεύσουν προς την Ομόνοια για να εξαπολύσουν εκεί το πογκρόμ τους.
Πανηγυρικά αθωώθηκαν οι ευέλπιδες που υμνούσαν τη χούντα στην επέτειο
του Πολυτεχνείου. Άρον-άρον αποσύρθηκαν οι διατάξεις που οδηγούσαν σε
μια ελάχιστη αποσυμφόρηση των φυλακών από χιλιάδες μικροπαραβάτες, αλλά
και οι διατάξεις που επιχειρούσαν να εισάγουν σύγχρονες αντιλήψεις για
την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών ως κοινωνικού προβλήματος
με επίκεντρο την υγεία, σωματική και ψυχική, των πολιτών. Επιχειρούν να
«ρίξουν» την πρόσφατη νομοθεσία για το μεταναστευτικό με ακροδεξιά
επιχειρηματολογία που ανάγει το αίμα (!) ως ενοποιητικό στοιχείο μιας
κοινωνίας με ισοπολιτεία, την ίδια ώρα που οι πρώην απεργοί πείνας της
Υπατίας καταγγέλλουν την αθέτηση των υποσχέσεων που είχαν δοθεί τότε από
τις επίσημες αρχές. Όλες οι ΕΔΕ, που είχαν προαναγγελθεί εναντίον
αστυνομικών οργάνων και παρακρατικών για τις θηριώδεις παραβιάσεις
ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις δραματικές συγκρούσεις που συνόδευαν τις
παλλαϊκές διαδηλώσεις εναντίον του Μνημονίου, έχουν τελματώσει, έχουν
υποταγεί προφανώς στη συνήθη ομερτά του αυταρχισμού.
Το πολιτικό σύστημα μέσα στη σήψη του φέρνει στην
επιφάνεια όλα τα σταγονίδια των κομμάτων του δικομματισμού που
συγκροτούν πλέον μια «αγία οικογένεια» της σύγχρονης ελληνικής
ακροδεξιάς μαζί με τους βουλευτές και τους παράγοντες του ΛΑΟΣ. Όχι άλλα
δάκρυα για την άνοδο της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις της τελευταίας
περιόδου. Η υποκρισία ξεχειλίζει μέσα από αυτό το ίδιο το πολιτικό
σύστημα που διαχειρίστηκε, αφού υποτάχτηκε, την ακροδεξιά ατζέντα από
τις ευρωεκλογές κιόλας του 2009 με ενδιάμεσο σταθμό την υπερψήφιση στο
δημοτικό συμβούλιο Αθηναίων εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής.
Οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιοι πολιτικοί που
αισθάνονται ως μονόδρομο το Μνημόνιο και υπακούουν στα κελεύσματα της
τρόικας εξωτερικού, αυτοί οι ίδιοι παράγοντες σκύβουν, συναλλάσσονται
και εν τέλει υποχωρούν στα κελεύσματα μιας πολιτικής με ακροδεξιά
έμπνευση.
Η αριστερά, όλες οι δυνάμεις της αριστεράς, οι
δημοκρατικοί πολίτες που ανήκουν ή δεν ανήκουν στο πολιτικό φάσμα της
δραματικής μεταπολίτευσης του Μνημονίου που βιώνουμε στις μέρες μας,
είμαστε υποχρεωμένοι να αντισταθούμε, να μείνουμε όρθιοι μπροστά σ' αυτή
την πρόκληση. Για να γίνει αποτελεσματική όμως η πάλη εναντίον των
ακροδεξιών αντιλήψεων και πρακτικών χρειάζεται να αποδομήσουμε όλες τις
αυταπάτες που φιλοτέχνησαν οι πολύμορφες δυνάμεις του μιντιακού μπλοκ.
Να αναδείξουμε ξανά την ουσία της συζήτησης που
έγινε για το άσυλο στα πανεπιστήμια, για τη δημοκρατική και κοινωνική
διάσταση μιας κατάκτησης που η νομοθετική της κατάργηση υπήρξε η πρώτη
θεσμική νίκη της ακροδεξιάς πολιτικής στις μέρες μας. Να στηλιτεύσουμε
και να απομονώσουμε όσους αγιογράφησαν τους «νοικοκυραίους» της
Μανωλάδας, που βασάνιζαν εργάτες - μετανάστες, αλλά και όσους
επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν την εφαρμογή των δύο τρομονόμων οδηγώντας
σε εξοντωτικές ποινές νέους ανθρώπους και φτιάχνοντας ένα καθεστώς
τρομολαγνείας στην κοινωνία μας.
Μην κάνουμε το λάθος να αναγνώσουμε μεροληπτικά τη
σκληρή ταξική σύγκρουση που διεξάγεται στη χώρα μας μόνο μέσα από τη
θεσμική βίαιη στέρηση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Γιατί η
δημοκρατία, η κοινωνική και πολιτική δημοκρατία όταν κινδυνεύει και
αποσυντίθεται ανοίγει το πεδίο που αποστερεί ταυτόχρονα και τις πιο
στοιχειώδεις ελευθερίες όλων όσοι είναι διατεθειμένοι να την
υπερασπίσουν. Αυτός είναι ο κανόνας όσων υπονομεύουν τη δημοκρατία. Η
ανατροπή της κυβέρνησης, η αποτυχία της πολιτικής των μνημονίων θα
σηματοδοτήσει και ένα διαφορετικό πρόσημο στις προοδευτικές πολιτικές
εξελίξεις στον αντίποδα της ακροδεξιάς ατζέντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου