Περιβαλλοντικών ατασθαλιών συνέχεια…

Γράφει ο Κώστας Ζαχαριάδης*

Θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο με αυτόν τον τίτλο! To 2011 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά μεταξύ άλλων και περιβαλλοντικά. Η έξοδος από την κρίση επιβάλλει σχέδιο για μια κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη. Τα περιβαλλοντικό χρέος και το περιβαλλοντικό έλλειμμα, που σήμερα παράγουμε με το ακολουθούμενο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, δεν είναι λογιστικό μέγεθος, δεν κουρεύεται, δεν διαγράφεται, δεν έχει CDS.

Οι οικονομικές ελίτ διεκδικούν να δημιουργήσουν στην χώρα μας ένα νέο πεδίο υπερκερδοφορίας «αξιοποιώντας» το περιβάλλον σε αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών.

Καταλήστευση του «πράσινου ταμείου»

Το 95% των πόρων του «πράσινου ταμείου», δηλαδή των εσόδων από τα πρόστιμα για τη νομιμοποίηση ημιυπαίθριων - αυθαιρέτων και άλλες πηγές, θα καταλήγουν να πληρώνουν τη μαύρη τρύπα του χρέους. Η περιβαλλοντική αρχή του «ο ρυπαίνων αποκαθιστά» πήγε περίπατο.

Οικονομία χαμηλού άνθρακα

Οι στόχοι για μια δημόσια ενεργειακή πολιτική βασισμένη στην εξοικονόμηση και τις ήπιες μορφές ενέργειας ακυρώνονται. Η επένδυση της ΑΠΕ δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά και κοινωνικά δίκαιη, αλλά αποκαθιστά σε ένα βαθμό και ένα τεράστιο κοινωνικό χρέος που έχουμε απέναντι στους κατοίκους της Πτολεμαΐδας, της Κοζάνης και των άλλων ηλεκτροπαραγωγικών περιοχών που επί δεκαετίες πληρώνουν με καρκίνους, χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά νοσήματα την ηλεκτροδότηση της χώρας. Η αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στη μείωση των ενεργειακών απωλειών λόγω της μεταφοράς με δίκτυα σε μεγάλες αποστάσεις.

Διαχείριση απορριμμάτων

Τα τελευταία 20 χρόνια να πηγαίνουμε με ρυθμούς χελώνας. Δίκαια να κατακτάμε το χρυσό βατόμουρο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί απλώς δεν είχαμε πατήσει το «μαγικό κόκκινο κουμπί» που εξαφανίζει τα σκουπίδια και λύνει το πρόβλημα. Η «μαγική λύση» λέγεται καύση! Πρόκειται για την ακριβότερη δυνατή επιλογή και το απόλυτα συγκεντρωτικό μοντέλο στην αποκομιδή απορριμμάτων. H καύση συμμείκτων καθώς και η εισαγωγή σκουπιδιών από άλλες χώρες είναι οι μόνες ρεαλιστικές προτάσεις ώστε να μπορέσει αυτή η ακριβή ιδιωτική επένδυση να καταστεί επικερδής. Η ανακύκλωση στη πηγή η μηχανική διαλογή και κομποστοποίηση παραμένουν για την Ελλάδα άγνωστες πρακτικές, ενώ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι καθημερινότητα.

Πριμοδοτούν τα Diesel ενώ τα ΜΜΜ παρακμάζουν

Τα σύγχρονα πετρελαιοκίνητα οχήματα (Euro 5), παρά τις βελτιώσεις σε σχέση με τις παλαιότερες γενιές κινητήρων, εκπέμπουν πολλαπλάσια οξείδια του αζώτου, μικροσωματίδια και δευτερογενώς όζον σε σύγκριση με τα αντίστοιχα βενζινοκίνητα. Παρά την μείωση της οδικής κυκλοφορίας κατά περίπου 20%, εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης, θα προκληθεί αύξηση του φωτοχημικού νέφους και των συγκεντρώσεων όζοντος κατά τους θερινούς μήνες. Οι πόλεις μας είναι πρωταθλήτριες στις υπερβάσεις του ορίου στις συγκεντρώσεις όζοντος και οξειδίων του αζώτου, ενώ έχουν εξαιρετικές επιδόσεις και στις συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων (ΡΜ10-2,5).

Η επέκταση των ΜΜΜ και η διείσδυση του ποδηλάτου στην καθημερινότητα του πολίτη πρέπει να είναι ο στόχος για βιώσιμες μεταφορές στις πόλεις που πολύ γρήγορα θα αποδώσουν κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Για παράδειγμα η μη λειτουργία των σταθμών του metro συνεπάγεται τη μη εξυπηρέτηση 160.000 επιβατών ημερησίως. Μόλις ανοίξουν οι σταθμοί, θα υπάρξει εξοικονόμηση 320.000 ευρώ ημερησίως για το δημόσιο ταμείο, έκλυση 130 λιγότερων τόνων CO2 στην ατμόσφαιρα ημερησίως, έξι λιγότερα θανατηφόρα ατυχήματα και 110 λιγότεροι τραυματισμοί.

Νομιμοποίηση - τακτοποίηση αυθαιρέτων

Όποιος καταπάτησε, έκανε παρανομίες, δεν πήρε άδεια από την πολεοδομία, έκανε αδιαφανείς συναλλαγές με δήμαρχους και τοπικούς παράγοντες θα πλουτίσει. Από την άλλη οποίος ακλουθούσε στοιχειωδώς αυτά που προβλέπονται στους νόμους, πλήρωνε φόρους και δεν επένδυσε στη καταπάτηση των δημόσιων αγαθών και της υπονόμευσης του φυσικού κάλους βρίσκεται να συμπιέζεται και να υπερφορολογείται. Τι απαιτήσεις μπορεί να έχει από την κοινωνία μια κυβέρνηση που σπεύδει να καταπατήσει πρώτη μαζί με την εκκλησία και τα ισχυρά λόμπυ των συναιτερισμών με την πρόφαση της οικονομικής δυσκολίας τη νομιμότητα αλλά και την ηθική, στο βωμό της είσπραξης εσόδων;

Το περιβάλλον στην περίοδο του ΔΝΤ και των μνημονίων.

Είναι γνωστό ότι την ώρα που ο Γ. Παπανδρέου έλεγε στον ελληνικό λαό «λεφτά υπάρχουν», η «πράσινη ανάπτυξη» ήδη είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ. Το WWF που παρακολουθεί χρόνια τη περιβαλλοντική - κοινωνική επίπτωση των μέτρων που επιβάλλονται από το ΔΝΤ σε κράτη που τίθενται υπό καθεστώς επιτήρησης έχει διαπιστώσει ότι οι αλλαγές που επιβάλλονται προκαλούν «…διάχυτη και καταστροφική αποδυνάμωση και διάλυση κυβερνητικών θεσμών που υποσκάπτουν τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, διακινδυνεύουν την κοινωνική σταθερότητα και αποδυναμώνουν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

Οι δημοσιονομικές μειώσεις εκμηδενίζουν τη δυνατότητα των κρατικών υπηρεσιών να διαχειριστούν και να προστατεύσουν τους φυσικούς πόρους, να ενσωματώσουν το περιβαλλοντικό κόστος της εκτεταμένης οικονομικής δραστηριότητας, να αναπτύξουν απολύτως αναγκαία περιβαλλοντική υποδομή και να παράσχουν βασικά δημόσια αγαθά και υπηρεσίες».

Δυστυχώς στην ηγεσία της χώρας την τελευταία διετία βρέθηκαν όχι μόνο φανατικοί νεοφιλελεύθεροι αλλά και κυνικοί ψεύτες.
*Βιολόγος – Περιβαλλοντολόγος, μέλος της Γραμματείας του τμήματος Οικολογίας του ΣΥΝ

http://topontiki.gr/article/29499