Οι αδύναμοι ματώνουν απ’ τα εγκληματικά λάθη της διετίας Παπανδρέου

Οι αδύναμοι ματώνουν απ’ τα εγκληματικά λάθη της διετίας Παπανδρέου

Γράφει: Χριστίνα Κοραή

Το έκαναν όπως ο Χότζας. Εκείνος γέμιζε το δωμάτιο ασφυκτικά κι όταν έβγαζε δύο- τρεις οι υπόλοιποι ασθάνονταν μια ανακούφιση, ότι κάπως μπορούν να αναπνεύσουν. Η τρόϊκα, με την κυβέρνηση Παπαδήμου σε ρόλο παρατηρητή, φόρτωσε της Παναγιάς τα μάτια σε μέτρα και, αφού πέρασε τεχνιέντως στον κακόμοιρο και σοκαρισμένο πολίτη ισχυρές δόσεις θρίλερ, έβγαλε δύο- τρία από αυτά για τον κάνουν να αισθάνεται μια ανακούφιση (διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού, όχι αύξηση των αντικειμενικών αξιών κλπ).

 

Oι πολιτικοί αρχηγοί άρπαξαν αυτά τα “δύο – τρία”, και τα έκαναν σημαία. Για να μπορούν κάτι να πουν στους βουλευτές που θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά και να τα ψηφίσουν. Για να έχουν κι ένα “άλλοθι” για τη βάση τους, που μια σπίθα θέλει να εκραγεί.

Βέβαια, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αν δεν έκαναν και λίγο τσαμπουκά ο Σαμαράς και ο Καρατζαφέρης, ούτε αυτά τα “δύο τρία” στα 100 θα σώζονταν. Ο Παπαδήμος –θυμίζω- ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση χωρίς “κόκκινες γραμμές, γιατί οι δανειστές αποφασίζουν”, όπως είχε πει στη ΓΣΕΕ στο Μαξίμου και οι συνδικαλιστές έφυγαν με ..υπογλώσσιο . Στη συνέχεια, είπε ότι έχει “κόκκινη γραμμή τη σωτηρία της χώρας”, αποφεύγοντας και πάλι να προσδιορίσει που βάζει τον πήχη.

Χαρακτηριστικό, και συνάμα τραγικό, της διαπραγματευτικής θέσης της κυβέρνησης ήταν και το γεγονός ότι, όταν ο Λουκάς Παπαδήμος ζήτησε να δει τη Μέρκελ στις Βρυξέλλες πριν από μία εβδομάδα στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής, εκείνη τον παρέπεμψε στους υπαλλήλους της -δηλαδή, στην τρόϊκα, στην Αθήνα. Δεν μίλησε ούτε με έναν – μα ούτε με έναν- Ευρωπαίο ηγέτη. Και όλα αυτά τα κρίσιμα 24ωρα των διαπραγματεύσεων. Συνομιλητές του είχε τους υπαλλήλους των δανειστών. Για τέτοια κατάντια της χώρας μιλάμε.

Γλυτώσαμε προς το παρόν τη χρεοκοπία, αλλά με πολύ βαρύ τίμημα. Θα ματώσουμε. Διέσωσαν τον 13ο και 14ο μισθό που θεωρείται το ψυχολογικό όριο σε μια κοινωνία, η οποία έχει εξωθηθεί στα άκρα και έχει δώσει σχεδόν τα πάντα. Κυρίως έχει δώσει τον κατώτατο μισθό, γεγονός που αυτόματα οδηγεί στην απώλεια τριών μισθών (αντί για δύο) και ένα ντόμινο προς τα κάτω, σε όλα τα βασικά επιδόματα (ανεργίας κλπ.).

Ο υπουργός Εσωτερικών και στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, Τάσος Γιαννίτσης, δήλωσε στους Φακέλλους του Αλέξη Παπαχελά (Σκάϊ) ότι «αυτό είναι το τίμημα της λάθος πολιτικής που ακολουθήθηκε επί δύο χρόνια» –αφήνοντας, έτσι, σαφείς αιχμές για την κυβέρνηση Παπανδρέου για “μοιρολατρεία” και έλλειψη σχεδίου. Κατά της μείωσης του κατώτατου μισθού τάχθηκε και ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ, Γιάννης Στουρνάρας, εκτιμώντας ότι θα έχει αρνητική επίπτωση στην ύφεση. «Η τρόικα όμως έχει δίκιο», πρόσθεσε, «αφού αυτό που ακούμε είναι η μονότονη απάντηση: έχετε κάνει ελάχιστα».

Το θέμα είναι ότι ακόμη και τώρα συνεχίζει να υπάρχει κραυγαλέα απουσία έστω και στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης. Τα εγκληματικά και μοιραία λάθη τα πληρώνει πάλι ο αδύναμος. Και, μάλιστα, ο πιο αδύναμος απ΄ όλους. Αυτός που ξυπνάει τα ξημερώματα για να πάρει – αν πάρει- τον κατώτατο, γύρω στα 450 ευρώ. Ο άνεργος που δεν θα παίρνει, πλέον, ούτε 360 επίδομα. Ο συνταξιούχος που του απαγορεύουν ακόμη και να αναπνεύει! Ε, αυτό δεν το χωράει ο νους, όπως και να το κάνουμε

 http://www.aixmi.gr/