Όταν οι λεηλασίες της νύχτας συναντάνε τις λεηλασίες της μέρας
Tης Χριστίνας Καλαμπαλίκη
Έχω μόλις επιστρέψει από την Αθήνα.
Βρέθηκα στη μεγαλειώδη συγκέντρωση διαμαρτυρίας του Συντάγματος. Μιας
συγκέντρωσης, θαυμάσιας ένδειξης της δυναμικής του Κινήματος, εκείνου
του καλοκαιριού της 29ης Ιουνίου, διαψεύδοντας όλους εκείνους που το
θέλανε «νεκρό» ή νυσταλέο και αργοκίνητο. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι
ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας όχι μόνο για να εκφράσουν την
καθολική αντίθεση στην πολιτική του νέου μνημονίου, αλλά και για να
ρίξουν τη μαύρη συγκυβέρνηση των αστικών κομμάτων, των τραπεζιτών, της
τρόικας και της ΕΕ. Αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα οργανώθηκε ένα Κύμα
αντίστασης στη διάλυση της ζωής μας, μέσα από κινητοποιήσεις πολιτών.Την ίδια ώρα που μέσα στο κοινοβούλιο ψηφιζόταν με «Ναι σε όλα» το νέο μνημόνιο, έξω ολόκληρη η κοινωνία βροντοφώναζε «Όχι σε όλα» και η φωνή της ακούστηκε πιο δυνατά από τον θόρυβο των δυνάμεων καταστολής που είχαν διαταχθεί να επιβάλλουν συνθήκες κρατικής τρομοκρατίας. Αυτή τη φορά, τα ΜΑΤ με δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και πλαστικές σφαίρες δεν ήταν εκεί μόνο για να καταστείλουν τους διαδηλωτές του δρόμου. Η χρήση τους αποσκοπούσε στην πειθάρχηση των φτωχών που στη νέα εποχή της λιτότητας έχουν πια επικίνδυνα λίγα για να χάσουν.
Για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση των
φασιστοειδών αρνήθηκε να ακούσει τα αμέτρητα αιτήματα των ανθρώπων και
αντ’ αυτού συνεχίζει να ακολουθεί την πολιτικές λεηλασίας, απολύοντας
δημόσιους υπάλληλους, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, μειώνοντας
μισθούς και συντάξεις κ.ο.κ. Αλλά η λεηλασία είναι μεταδοτική! Και όταν
κλέβεις τα πολύ λίγα που έχουν απομείνει στους ανθρώπους προκειμένου να
προστατέψεις αυτούς που έχουν τα περισσότερα, θα πρέπει να περιμένεις
την αντίσταση, είτε της οργανωμένης διαδήλωσης, είτε της αυθόρμητης
λεηλασίας. Οι άνθρωποι που λεηλατούσαν τη νύχτα, είναι απολύτως βέβαιο
ότι γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ελίτ, διέπρατταν την ίδια ώρα τη δικιά
τους ληστεία κατά τη διάρκεια της μέρας.
Και
ο αχταρμάς της παραπληροφόρησης ακολουθεί από τα καθεστωτικά ΜΜΕ που
μιλούν για τις ταραχές στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, τους
«κουκουλοφόρους», τις σπασμένες βιτρίνες, τους εμπρησμούς νεοκλασικών
κτιρίων και για «πλιάτσικο». Φυσικά, τίποτα δεν ήταν πρωτόγνωρο για μας,
ούτε η αντίδραση των ΜΜΕ, αλλά ούτε και η αντίδραση των αστικών
κομμάτων και των αρχηγών τους. Εντύπωση κάνει και η δήλωση του Τσίπρα
που μια ημέρα πριν δήλωνε ότι «είναι χρέος όλων μας να αποτρέψουμε την
λεηλασία της χώρας», αλλά πραγματικά δεν καταλάβαμε από τη λεηλασία
ποιων(;) να την προστατέψουμε! Μας έλυσε το αίνιγμα όταν την επόμενη της
12ης Φεβρουαρίου μιλούσε για προβοκάτορες και «για βανδάλους που έκαψαν
τα ιστορικά κτίρια και μπορεί να ελέγχονται» από το παρακράτος που έχει
δημιουργήσει η κυβέρνηση. Τα ιστορικά κτίρια προφανώς είναι οι τράπεζες
και τα εμπορικά κέντρα. Ούτε λέξη για τους ληστές της ημέρας που
επιβραβεύονται, ούτε λέξη για τις μαζικές λεηλασίες που έχουν ιδιαίτερη
πολιτική σημασία και δεν θα είχαν συμβεί, αν δεν είχε προηγηθεί η
μεγαλύτερη λεηλασία της οικονομίας και ότι οι πραγματικοί γκάγκστερ ήταν
και οι υπεύθυνοι για την κατάσταση. Το ΚΚΕ ψάχνει να βρει τους
προβοκάτορες, ενώ αποδίδει τις ταραχές στην παρουσία των ΜΑΤ και στη
σπίθα που ανάβει η αστυνομική βία, σε μια γενιά που νιώθει παραμελημένη
και καταδικασμένη. Και φυσικά οι συντηρητικοί μιλούν για ανομία και
νεαρούς που εκμεταλλεύονται μια κατάσταση, για να αρπάξουν οτιδήποτε δεν
είναι δικό τους, για «καθάρματα» που «όταν έρθει η ώρα τις κουκούλες θα
τις κατεβάσουν», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σαμαράς, ενώ ο
Καρατζαφέρης έκανε «έκκληση στον πρωθυπουργό» για αναμενόμενο
ανασχηματισμό του «ευαίσθητου υπουργείου», αυτό της Προστασίας του
Πολίτη τονίζοντας ότι «οι Έλληνες δεν έχουν να φάνε, τουλάχιστον ας τους
εξασφαλίσουμε την ασφάλειά τους(!).
Το σίγουρο είναι ότι, η νύχτα της 12ης
Φλεβάρη στο κέντρο της πρωτεύουσας θύμισε αντίστοιχες πολιτικές
διαμαρτυρίες, όπως αυτές της Βαγδάτης και της Αργεντινής, του
Ισημερινού, ακόμη και του Λονδίνου που σημαδεύτηκαν από καταστροφές και
με μαζικές λεηλασίες που ήταν ήσσονος σημασίας. Και αυτό, ήταν μόνο η
αρχή, γιατί οι λεηλασίες κατά την διάρκεια της ημέρας είναι χειρότερες
και πιο επικίνδυνες από εκείνες της νύχτας. Αλλά για τις τελευταίες,
φροντίζει ο Καμίνης, που θα απαλλάξει τους ιδιοκτήτες που καταστράφηκαν
οι επιχειρήσεις τους, από τα δημοτικά τέλη, ακολουθώντας το παράδειγμα
της κυβέρνησης που τους απάλλαξε και από τους φόρους, κλείνοντας τα
μάτια στην φοροδιαφυγή! Γιατί ο Καμίνης βλέπει την Αθήνα όμορφη από άλλη
σκοπιά, σοκάρεται από το καμένο νεοκλασικό κτίριο και τα σπασμένα
μάρμαρα, αλλά κανείς από δαύτους δε σοκάρεται από την εικόνα των
χιλιάδων αστέγων της Αθήνας. Εμείς αυτήν την ομορφιά που ο Καμίνης τη
βλέπει στα κτίρια και στα μάρμαρα, την αναζητούμε αλλού…
Άλλωστε, μια αναγκαία αντιασφυξιογόνα
μάσκα κρέμεται πλέον σε κάθε σπίτι και δεν κρέμεται εκεί ως ανάμνηση της
διαδήλωσης της 12ης Φεβρουαρίου…
Τρίκαλα, 14/2/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου