Restart: Ημέρα πρώτη

Restart: Ημέρα πρώτη

 

Λώρη Κέζα

Υπάρχει κάτι ελπιδοφόρο στο πολιτικό σκηνικό. Το τέλος της Μεταπολίτευσης δίνει την ελπίδα ότι θα ξεφορτωθούμε μια και καλή όλους αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα: εκείνους που μοίραζαν λεφτά σαν να ήταν δικά τους, εκείνους που διόριζαν ωσάν το κράτος να είναι δική τους επιχείρηση, εκείνους που βύθισαν το δάχτυλο στο μέλι.


Καιρός να φεύγουν όλοι αυτοί οι επηρμένοι που εξελέγησαν με γλοιώδεις μεθόδους, έζησαν σαν άρχοντες σε βάρος των φορολογούμενων και προήγαγαν σε ανώτατη αξία την τεμπελιά. Καιρός να ξεκουμπίζονται όλοι αυτοί οι αδιάφοροι βουλευτές που το κρίσιμο βράδυ, ενώ καιγόταν η Αθήνα και ψηφίζονταν τα μέτρα, κάθονταν στο εντευκτήριο της Βουλής βλέποντας μπάλα (ΠΑΟ-Ξάνθη).

 

Η αραίωση και η ανανέωση είναι πλέον αναπόφευκτη. Ήδη έχουν αλλάξει θεαματικά οι συσχετισμοί: ένας στους πέντε βουλευτές δεν εκπροσωπεί πλέον το κόμμα με το οποίο εξελέγη. Πρόκειται για αποχωρήσαντες και διαγραφέντες που αναζητούν αλλού την τύχη τους.


Το ΠαΣοΚ είχε 160 βουλευτές. Σήμερα έχει 130. Η Νέα Δημοκρατία ξεκίνησε με 91 έδρες, έμεινε με 62. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τον κυρ Φώτη, στο ΛΑΟΣ άλλος μπαίνει, άλλος βγαίνει. Μόνον οι κομμουνιστές παραμένουν αμετάβλητοι. Σε τούτο το κλίμα ακούγονται διάφορα σενάρια πολιτικής φαντασίας, με πιο ακραίο (αλλά χαρακτηριστικό) το σχέδιο που διακινεί ο κ. Πάνος Καμμένος: θα φτιάξουν, λέει, νέο σχήμα διαγραφέντες (ένθεν κι ένθεν) και θα κατέλθουν με επί κεφαλής τον Μίκη Θεοδωράκη!


Προς ώρας, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν μπορούν να γίνουν ασφαλείς εκτιμήσεις για το πού θα πάνε τα ανεξάρτητα πρόσωπα καθώς δεν καταγράφονται δυναμικές πρωτοβουλίες ενόψει εκλογών. Ακόμη κι εκείνοι που βολιδοσκοπούν, δεν τολμούν.


Ορισμένες επισημάνσεις: κάποιοι από τους ανεξάρτητους (αλλά κι από τους εξαρτημένους) βρίσκονται σε ηλικία απόσυρσης ή έχουν γράψει τόσα πολλά χιλιόμετρα πολιτικής διαδρομής που οφείλουν να αποχωρήσουν. Ας γίνουν σύμβουλοι, ας παριστάνουν τους Νέστορες, όμως με τέτοιο μερίδιο ευθύνης για την καταστροφή, θα πρέπει να ντραπούν να ζητήσουν σταυρό. Είναι αδιανόητο να ξαναπολιτευτούν άτομα που στη ζωή τους δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να κάθονται στα βουλευτικά έδρανα, να σχεδιάζουν ανερμάτιστες πολιτικές πλατφόρμες και να ψηφίζουν νόμους που δεν εφάρμοσαν.
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=443355
Οι βουλευτές που βρέθηκαν εκτός ΠαΣοΚ έχουν τις εξής επιλογές. Μπορούν να ζητήσουν στέγη στη Δημοκρατική Αριστερά και να βρουν την πόρτα κλειστή (είναι προφανές ότι αν μετακομίσουν μαζικά, τα δυνητικά ποσοστά της παράταξης θα καταρρεύσουν). Μπορούν να ακολουθήσουν τις grandes dames των οικονομικών_ εάν εκείνες έχουν την όρεξη να επιμηκύνουν το βεβαρημένο βιογραφικό τους. Μπορούν επίσης να φτιάξουν το λόμπι των ασήμαντων, που θα απαρτίζεται από βουλευτές που έγιναν γνωστοί επειδή επί μια διετία υπερψήφιζαν οτιδήποτε κι ανέχονταν αδιαμαρτύρητα «τα πάντα όλα» του κ. Παπανδρέου αλλά την κρίσιμη στιγμή θέλησαν να κάνουν κόνξες. Καθώς στην πλειονότητά τους είναι πασοκοτραφείς, θα νιώσουν άβολα οπουδήποτε αλλού. Μέχρι να βολευτούν, θα έχουν γίνει οι εκλογές.


Τα αποπαίδια της Νέας Δημοκρατίας έχουν ανάλογες διεξόδους. Με την Ντόρα δεν κάνουνε χωριό_ άλλωστε αυτή είναι μνημονιακή, δεν μπορεί να τους φιλοξενήσει. Ο ακροδεξιός παράγοντας είναι άστατος, τη μια μέρα θέλει, την άλλη δεν θέλει. Επιπλέον την κρίσιμη νύχτα έχασε τα δυο πιο προβεβλημένα στελέχη του: το ΛΑΟΣ ξεφουσκώνει παντοιοτρόπως. Να σημειώσουμε και κάτι ακόμη. Οι περισσότεροι βουλευτές της περιφέρειας στήριζαν την εκλογή τους σε διορισμούς, σε διευθετήσεις, σε εξυπηρετήσεις. Η εποχή των δώρων τελείωσε: θα επιστρέψουν στους νομούς τους χωρίς κόμμα και με άδεια τα χέρια. Σκοτεινό το μέλλον τους.


Στο ερώτημα «και τώρα τι;» υπάρχει απάντηση και βρίσκεται μεταξύ των ψηφοφόρων. Δεν εννοούμε για τη δύναμη της ψήφου αλλά για τη δυνατότητα να κατέλθουν ως υποψήφιοι. Νέα, καθαρά ονόματα μπορούν να στελεχώσουν τα υπάρχοντα κόμματα. Μόνο φρέσκα, αναμάρτητα πρόσωπα μπορούν να αναστήσουν τις αποψιλωμένες κοινοβουλευτικές παρατάξεις. Το πιο ενδιαφέρον και καθόλου ουτοπικό είναι αυτό που θα προκύψει από νέα κόμματα. Έτσι όπως διαμορφώνονται τα πράγματα, τίποτε δεν είναι απίθανο. Ήρθε η ώρα για το αναπάντεχο.