Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Το έκαναν και αυτό! Κατηγόρησαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Το κατάφεραν! Μέχρι που σκέφτηκαν να κάνουν και εξεταστική επιτροπή για τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά ευτυχώς συνήλθαν και γλιτώσαμε το παράλογο θέαμα να είναι οι ίδιοι άνθρωποι δικαστές και κατηγορούμενοι.
Παρ’ όλα αυτά κι επειδή το θράσος τους έχει τα ίδια όρια με τον παραλογισμό τους, δηλαδή κανένα, κατηγόρησαν την Αριστερά ότι πολέμησε και πολεμά την επιχειρηματικότητα και ότι αυτή φταίει για τα χάλια τής αγοράς. Εντάξει, και τι έγινε αν η Αριστερά δεν κυβέρνησε ποτέ; Μικρή σημασία έχει αυτό. Το θέμα είναι να βρεθεί ένας ένοχος που να μην είναι ο πραγματικός.
Ποιος, λοιπόν, δαιμονοποίησε την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα; Η απάντηση είναι «οι κυβερνήσεις». Όχι το «Κράτος», αλλά οι πολιτικές των κυβερνήσεων που πάντα μισούσαν τη μεσαία τάξη, τους επαγγελματίες, τους μικροεπιχειρηματίες και ακολουθούσαν τις εντολές των πολυεθνικών και των μεγαλοεργολάβων που δεν ήθελαν να μοιραστούν την πίτα με κανέναν.
Αυτό το θλιβερό φιλελεύθερο ασκέρι που άλλοτε λεγόταν ΝΔ και άλλοτε ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε την επιχειρηματικότητα, ρήμαξε την αγορά και καρπωνόταν ποσοστά από τα κέρδη των καρτέλ. Λένε αυτοί οι βάρβαροι ότι το «Κράτος» και η γραφειοκρατία έθαψαν την επιχειρηματικότητα. Θα σας θυμίσω ένα γεγονός που έγινε πρόσφατα. Μεγάλη αλυσίδα super market θέλησε να χτίσει νέο τεράστιο υποκατάστημα. Το οικόπεδο που είχε διαλέξει όμως βρισκόταν δίπλα σε πρατήριο βενζίνης και ο νόμος όριζε ότι θα έπρεπε να έχουν απόσταση μεταξύ τους 80 μέτρα.
Ο νόμος μέσα σε μία νύχτα – στην κυριολεξία – άλλαξε. Η απόσταση μειώθηκε σε 50, 30 και στο τέλος σε 20 μέτρα. Κι επειδή αυτή η εξυπηρέτηση έπρεπε να ολοκληρωθεί, το πρατήριο βενζίνης που προϋπήρχε στην περιοχή εδώ και χρόνια θα πρέπει τώρα να μετακινηθεί για να μην κινδυνεύει το super market.
Καταλάβατε πόσο εύκολα λύνονται τα «γραφειοκρατικά» θέματα; Αν προσπαθήσουμε να μετρήσουμε ανάλογες διατάξεις εξυπηρέτησης που πέρασαν σε μία νύχτα, θα βαρεθούμε να μετράμε. Η «γραφειοκρατία» στην Ελλάδα κρατάει μία νύχτα! Το πρωί έχουν όλα λυθεί. Το φιλελεύθερο ασκέρι διατήρησε τους μηχανισμούς γραφειοκρατίας μόνο για τους «μικρούς». Για τους νέους που ήθελαν να μπουν στην αγορά. Τα δύο κυβερνητικά κόμματα λειτούργησαν ως ανάχωμα σε πιθανές νέες επενδύσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο τις παλιές φιλικές τους δυναστείες.
Την ίδια ώρα, γνωρίζω την προσπάθεια μιας ομάδας νέων επιχειρηματιών που θέλουν να ασχοληθούν με την εκτροφή σαλιγκαριών και να στήσουν μια μονάδα με θερμοκήπια. Οι άνθρωποι έχουν γονατίσει από τη γραφειοκρατία και βρίσκονται σε σημείο λίγο πριν τα παρατήσουν. Δεν αντέχουν άλλα «χαρτιά». Δε μπορούν να χάνουν άλλα χρήματα περιμένοντας την όποια προέγκριση πριν πάει το «χαρτί» για έγκριση. Γι’ αυτούς και χιλιάδες άλλους νέους δε θα περάσει καμιά φιλική ρύθμιση στη Βουλή. Θα συνεχίσουν να τιμωρούνται επειδή τόλμησαν.
Αν τελικά τα παρατήσουν θα μπουν κι αυτοί στην τεράστια λίστα των πολιτών που μισούν το «Κράτος», άσχετα αν για την κατάσταση φταίνε τα κόμματα και οι πολιτικές τους. Αυτά τα δύο κόμματα που πραγματικά συκοφάντησαν την ιδιωτική οικονομία στα μάτια των πολιτών. Ας αφήσουμε στην άκρη τη διαπλοκή, τη διαφθορά, τη Siemens, τα σκάνδαλα με τους εφοπλιστές. Ας δούμε το πιο κοντινό παράδειγμα. Οι κοινοπραξίες που είχαν αναλάβει να κατασκευάσουν τις εθνικές οδούς παίρνοντας για αντάλλαγμα τη λειτουργία και τα έσοδα των διοδίων – που πλέον βρίσκονται κάθε 10 μέτρα – σταμάτησαν τα έργα με τη δικαιολογία ότι μειώθηκαν τα έσοδά τους από τα διόδια.
Ε και; Στ’ αρχίδια μας! Συμφώνησαν οι μεγαλοκαρχαρίες για την κατασκευή ενός έργου; Συμφώνησαν! Γιατί δεν το κάνουν; Ποιος τους εγγυήθηκε ότι τα έσοδα θα παρέμεναν σταθερά για τα επόμενα 100 χρόνια; Δεν υπάρχουν τέτοιες εγγυήσεις στην ελεύθερη αγορά! Δε μπορεί να υποχρεώσει κανείς τους οδηγούς να κάνουν τσάρκες μεταξύ διοδίων για να μη μειωθούν τα έσοδα των Μπομπολαίων. Δε ζήτησαν τα διόδια ως αντάλλαγμα; Τα πήραν! Δε συνεχίζουν να λειτουργούν τα διόδια και να εισπράττουν χρήμα από τους οδηγούς; Συνεχίζουν! Τότε γιατί σταμάτησαν την κατασκευή των δρόμων; Δεν είναι απάτη αυτό; Δεν είναι αθέτηση υποχρέωσης; Δε θα τιμωρηθεί κανείς; Όχι, φυσικά! Κατά τ’ άλλα όμως, φταίει η Αριστερά και το «Κράτος» που ο ιδιωτικός τομέας έχει βγάλει κακό όνομα.
Η διαπλοκή των δύο κομμάτων με συγκεκριμένα συμφέροντα είναι αυτή που ευθύνεται για τη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας. Αυτός ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων είναι αυτός που στερεί από την αγορά νέες επενδύσεις και νέες ιδέες. Αυτά τα τσιράκια πολυεθνικών συμφερόντων διώχνουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας.
Το κούρασα σήμερα, αλλά θα δώσω ένα τελευταίο παράδειγμα. Όλοι οι Έλληνες πολίτες δανειστήκαμε και δανειζόμαστε ασταμάτητα για να «διασωθούν» οι ελληνικές τράπεζες. Δανειστήκαμε επιπλέον και 50 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το δάνειο αυτό, όπως και όλα τα υπόλοιπα του Μνημονίου, το δανειστήκαμε όλοι οι Έλληνες με επιτόκιο 2,5% – 5,5% και όχι με 2% όπως αρέσκονται να διαδίδουν τα παπαγαλάκια των συμφερόντων.
Σε αυτή την είδηση μπορείτε να διαβάσετε όλη την εξαπάτησή μας από τους τραπεζίτες και την κοροϊδία των δύο κομμάτων περί της προσπάθειας προσέλκυσης επενδύσεων. «Κατά 4,5% μειώθηκε η τραπεζική χρηματοδότηση προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα (επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες). Οι τράπεζες θα αρχίσουν να ξαναδανείζουν επιχειρήσεις όταν ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίησή τους»!!! Δηλαδή, δανειστήκαμε ως λαός με 2,5% – 5,5% για να τα δώσουμε στις τράπεζες ώστε να μας τα ξαναδανείσουν με 18% και με 20%!!!
Θέλω να γράψω πάρα πολλά, αλλά δε βρίσκω το λόγο πια. Όλα αυτά είναι γνωστά. Κανείς δεν αντιδρά όμως. Υποτασσόμαστε κάθε μέρα και πιο πολύ. Μας βάζουν να μαλώνουμε μεταξύ μας. Μας έχουν χωρίσει σε ιδιωτικούς υπαλλήλους, σε δημόσιους υπαλλήλους, σε άνεργους με επίδομα, σε άνεργους δίχως επίδομα, έχουν βαφτίσει όλο το Δημόσιο άχρηστο, έχουν σακατέψει όλο τον εμπορικό κόσμο βαφτίζοντάς τον απατεώνες και τελικά πάνω από τα πτώματα του εμφύλιου σπαραγμού μας, οι πολιτικοί των δύο κομμάτων και τα μεγαλοκοράκια κάνουν πάρτυ κερδών. Αυτή είναι η κατάσταση από το 1974 μέχρι σήμερα. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι αυτό θα είναι και το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου