Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Δημοσιογραφία επί πληρωμή η δημοσιογραφίατου σήμερα

Δημοσιογραφία επί πληρωμή η δημοσιογραφία του σήμερα


 Του Νίκου Μποζιονέλου
tv-TopΤο αέναο ερώτημα δεν είναι το αν η δημοσιογραφία του σήμερα είναι ανεξάρτητη αλλά σε τι βαθμό. Ενα ερώτημα που δεν θα απαντηθεί, όταν ακούς ότι η τρόικα έχει… λαδώσει κόσμο και κοσμάκη για να μιλούν για το τι καλό είναι το μνημόνιο και πόσο καλό θα μας κάνει.
Ακούστηκε, γράφτηκε. Καμία αντίδραση.
Πραγματική δημοσιογραφία, με τον όρο και την έννοια που την είχαμε στο μυαλό μας όταν ξεκινούσαμε, κάνουν πλέον ελάχιστοι. Όχι «ροζ δημοσιογραφία», του στυλ ότι ο τάδε πήγε με τον τάδε ή να χώσουμε μια κάμερα στην ντουλάπα του Κορκολή για να δούμε πόσες πιτσιρίκες πηδάει.
Πουλάει μεν, δημοσιογραφία δεν είναι, δε.
Μιλώ και εννοώ για δημοσιογραφία αποκαλυπτική. Ο Τάσος Τέλλογλου του ΣΚΑΪ έχει κάνει πολλές μεγάλες αποκαλύψεις, κυρίως με τη Siemens. Ο ALPHA είχε βγάλει το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Τελευταίος των Μοϊκανών και δεν έχω λόγο, ούτε προσωπική γνωριμία ούτε του χρωστάω κάτι, ο Κώστας Βαξεβάνης. Το αποτέλεσμα θυμίζει λίγο τους ανεμόμυλους που χτυπούσε ο Δον Κιχώτης επειδή νόμιζε ότι είναι ιππότες: μηδέν εις το πηλίκον, χωρίς ο ίδιος να δονκιχωτίζει.
Εξηγούμαι: στα τελευταία τεύχη του εξαιρετικού «Hot Doc» έγιναν αποκαλύψεις για τον σκοτεινό ρόλο των τραπεζών αναφορικά με την ελληνική κρίση και το πώς η Πειραιώς, η Marfin και άλλες έκαναν αυξήσεις Μ.Κ. με… αέρα κοπανιστό. Δεν κινήθηκε φύλλο.
Στη δε Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία δεν είναι κρατική, ούτε καν το ίδιο το κράτος δεν έχει δικαίωμα να δει τα αρχεία της διότι έχει μικρό… ποσοστό.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού, διάβασα για την περίπτωση της παρακολούθησης που κατήγγειλε ο ερευνητής του Reuters Στίβεν Γκρέι στο κέντρο της Αθήνας: τον έπιασε και παραδέχθηκε ότι ήταν αστυνομικός που το έκανε για… 100 ευρώ.

Διαβάσατε πουθενά για το περιστατικό; Το ακούσατε στις ειδήσεις; Όχι βέβαια… Ασχολούνται με την τρόικα, πρώτο θέμα είναι πια η Λαγκάρντ και ο Μοσκοβισί. Ούτε καν μια αυτοκτονία, από τις δεκάδες τον τελευταίο καιρό.
Τρέμη, Χούκλη, Στάη και Κοσιώνη φορούν το γλυκό τους χαμόγελο (μεταξύ μας… Σία δαγκωτό!) και αρχίζουν: «Κρίσιμη συνάντηση σήμερα στη Ρώμη… μπλα μπλα μπλα». Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι.
Το περιστατικό παρακολούθησης του Γκρέι «θάφτηκε» από τα ελληνικά Μέσα. Το έγραψαν μόνο ορισμένα blogs, εμφανώς και προφανώς επί πληρωμή αφού αλλοίωσαν τα γεγονότα και παρουσίασαν τον Γκρέι ως… κατάσκοπο και εχθρό του ελληνικού έθνους.
Όπως ορθώς αναρωτιέται και ο Κώστας, ποιος να το αναφέρει; Αφού όλοι παίρνουν διαφημιστική χορηγία από την Τράπεζα Πειραιώς…
Επιπροσθέτως, η περίφημη υπόθεση των οικονομικών εισαγγελέων Πεπόνη και Μουζακίτη, οι οποίοι προχώρησαν σε ανοιχτές καταγγελίες για προσπάθεια παρέμβασης στο έργο τους και δήλωσαν παραίτηση το φθινόπωρο, την οποία ανακάλεσαν μετά από λίγο, μεταφέρθηκε στα ελληνικά Μέσα ως ΠΑΣΟΚική παρέμβαση των Παπανδρέου εναντίον τους!
Ναι, του Γιώργου Παπανδρέου που δεν μπόρεσε να κάνει μια παρέμβαση για να λειτουργήσει σωστά η κυβέρνησή του, και θα έκανε στους εισαγγελείς. Γέλασε ο κάθε πικραμένος.
Παρένθεση: όντως τον ΓΑΠ πρέπει να τον κρεμάσουμε στη Βουλή που οδήγησε στο ΔΝΤ μια χώρα με χρέος 320 δισ. ευρώ. Και δεν περίμενε τους χιλιάδες Κινέζους και Ρώσους επιχειρηματίες που θα μας δάνειζαν τζάμπα (επειδή, ως γνωστόν, όλοι είναι μαλάκες πλην των Ελλήνων).
Θυμίζω το πώς μεταφέρθηκε στα ελληνικά Μέσα, την ημέρα που έπεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το περίφημο στόρι του δημοψηφίσματος: πριν καν προσγειωθεί το αεροπλάνο ο ΓΑΠ είχε τελειώσει και τα κανάλια ετοίμαζαν ήδη τα δελτία, χωρίς να έχουν το ρεπορτάζ.
Κλείνει η παρένθεση. Φυσικά, κανένα κανάλι και κανένα site ή (τα, κατά τα άλλα, ανεξάρτητα) blogs δεν αναδημοσίευσε την έρευνα του Reuters στις 3 Απριλίου με θέμα την Τράπεζα Πειραιώς, στο επίκεντρο της οποίας είναι ο πρόεδρος της Μιχάλης Σάλλας. Το Διεθνές Πρακτορείο εμφάνιση την οικογένεια Σάλλα να χρησιμοποιεί την τράπεζα για πλουτισμό. Όλα όμως τα Μέσα έγραψαν για την αγωγή της καλής τράπεζας ενάντια του κακού πρακτορείου.
Πραγματική και ανεξάρτητη δημοσιογραφία, όχι αστεία…
Κανένα Μέσο δεν έχει αναφέρει ποτέ τίποτε για τις παρακολουθήσεις, ακόμη και πρωθυπουργών:
θυμάστε το περιστατικό με τη Vodafone που παρουσίαζαν Βουλγαράκης – Ρουσόπουλος; Θάφτηκε.
Την αυτοκτονία υψηλόβαθμου στελέχους της εταιρείας; Θάφτηκε.
Το Βατοπέδι και τα πάρε δώσε με τη Marfin; Θάφτηκε.
Τη Siemens; Θάφτηκε.
Το σκάνδαλο του ποδοσφαίρου και τα λόγια μεγαλοπαραγόντων; Θάφτηκε.
Και η λίστα είναι ατελείωτη…
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ο δημοσιογράφος αποκαλύπτει (χωρίς να παραθέτει ονόματα αλλά τα αρχικά τους) ονόματα που δρουν ως… παράΕΥΠ: μια υπηρεσία μέσα στην υπηρεσία. Είδατε καμιά εισαγγελική παρέμβαση; Όχι βέβαια… Περίοδος διακοπών, γαρ…
Γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης: «Όταν το 1963 δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης από το παρακράτος, λέγεται πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πήγε στον φίλο του Αλέξανδρο Νάτσινα, διοικητή της ΚΥΠ, και εκνευρισμένος του είπε: “μα ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;”. Υπάρχει άνθρωπος που θα διακινδύνευε σήμερα μια τέτοια ερώτηση; Μα φυσικά οι τράπεζες».
Οποιος διαφωνεί, να σηκώσει το χέρι του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου