Η οικονομική κρίση και μια κυβέρνηση υποταγμένη στις εντολές του ΔΝΤ
και των τραπεζιτών, δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες για τριτοκοσμικού
τύπου επενδύσεις.
Όταν η κρατική βία προστατεύει τη «νομιμότητα» των πολυεθνικών.
ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΙΓΓΛΕΖΗ*
Την Κυριακή 5-8-2012 οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που πήγαν στην
περιοχή Σκουριές του όρους Κάκκαβος για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην
καταστροφική «επένδυση» της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», συμφερόντων
της καναδικής Eldorado Gold και του ομίλου «Άκτωρ», βρέθηκαν μπροστά σε
ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που τους έκλειναν τον δρόμο πρόσβασης προς
το βουνό, σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από το εργοτάξιο της εταιρείας. Στην
απαίτηση των κατοίκων να τους επιτραπεί το αναφαίρετο δικαίωμα της
προσπέλασής τους στον δημόσιο δασικό δρόμο και στο δημόσιο δάσος ή το
λιγότερο να τους επιδειχτεί η εισαγγελική εντολή που το απαγορεύει, οι
δυνάμεις των ΜΑΤ απάντησαν με δακρυγόνα και χημικά και στη συνέχεια με
πλαστικές σφαίρες.
Η προσπάθεια τρομοκρατίας της κοινωνίας της Χαλκιδικής συνεχίστηκε το
ίδιο βράδυ όταν δυνάμεις των ΜΑΤ εισέβαλαν στην κωμόπολη της Ιερισσού,
όπου οι κάτοικοι πραγματοποιούσαν καθιστική διαμαρτυρία, και με αφορμή
ψευδή καταγγελία για εμπρησμό στο Δημαρχείο ξαναχτύπησαν με χημικά και
πλαστικές σφαίρες γέρους ανθρώπους και μικρά παιδιά προκαλώντας πανικό
τόσο στους ντόπιους όσο και στους ξένους τουρίστες, που βρίσκονταν
Αύγουστο μήνα σε μια τουριστική περιοχή.
Την άλλη μέρα πρωί πρωί ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δένδιας έσπευσε
να δηλώσει ότι «η νομιμότητα θα επιβληθεί στη Χαλκιδική όπως και στη
Χαλυβουργική».
Αλήθεια κ. Δένδια γιατί δεν επιβλήθηκε η νομιμότητα όταν η «Ελληνικός
Χρυσός Α.Ε.» έκλεινε παρανόμως τους δημόσιους δασικούς δρόμους της
περιοχής με μπάρες και αναχώματα;
Γιατί δεν επιβλήθηκε η νομιμότητα όταν σεκιουριτάδες με κουκούλες
έκαναν έλεγχο και απαγόρευαν τη διέλευση από την περιοχή ακόμη και στους
δασεργάτες που πήγαιναν στη δουλειά τους;
Γιατί δεν επιβλήθηκε η νομιμότητα όταν έξι γυναίκες , κάτοικοι της
περιοχής, κρατήθηκαν για αρκετή ώρα όμηροι, από τους κουκουλοφόρους
μπράβους της εταιρείας, γιατί απλά ήθελαν να πάνε στο χωράφι τους;
Αλήθεια κ. Δένδια γιατί δεν επενέβησαν τα ΜΑΤ για να εμποδίσουν τους
400 «μισθοφόρους», που με εντολή της εταιρείας, το πρωινό της 20ης Μαρτίου επιτέθηκαν και ξυλοκόπησαν τριάντα κατοίκους της περιοχής , οι μισές εκ των οποίων ήταν γυναίκες;
Μάλλον πολύ μεροληπτική είναι η αίσθηση περί νομιμότητας του
υπουργού, αλλά και της κυβερνητικής τρόικας. Όταν παρανομούν οι
πολυεθνικές εταιρείες, όταν μετατρέπουν μια περιοχή της ελληνικής
επικράτειας σε προτεκτοράτο τους, τότε όχι μόνο δεν εφαρμόζονται
κατασταλτικά και νομικά μέτρα αλλά ούτε την παραμικρή σύσταση δεν
τολμούν να τους κάνουν. Ενώ όταν οι πολίτες διεκδικούν τα δικαιώματά
τους και υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον και το φυσικό περιβάλλον του
τόπου τους, τότε έρχονται αντιμέτωποι με την κρατική βία στην πιο άγρια
μορφή της.
Η Χαλκιδική είναι ένα παράδειγμα για το πώς θα εφαρμοστούν οι
εξαγγελίες της κυβέρνησης για το ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου.
Θα ξεπουληθούν όλοι οι δημόσιοι πόροι, έναντι πινακίου φακής, όπως
συνέβη και με τα μεταλλεία Κασσάνδρας, στους ντόπιους μεγαλοεργολάβους
και στις πολυεθνικές, με το δικαίωμα να επιβάλλουν τα «επενδυτικά» τους
σχέδια, όσο καταστροφικά και να είναι αυτά για το περιβάλλον και για το
μέλλον του τόπου, με τη βία και την τρομοκρατία, συνεπικουρούμενοι και
από την ελληνική πολιτεία.
Χώρες σαν τη σημερινή μνημονιακή Ελλάδα είναι «επίγειοι παράδεισοι» για εταιρείες όπως η «Eldorado Gold».
Η οικονομική κρίση και μια κυβέρνηση υποταγμένη στις εντολές του ΔΝΤ
και των τραπεζιτών, δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες για τριτοκοσμικού
τύπου επενδύσεις. Η ανεργία, τα χαμηλά μεροκάματα, η ανοχή των πολιτών
στην περιβαλλοντική επιβάρυνση, η συνδρομή του κράτους στην
αντιμετώπιση, των οποιονδήποτε αντιδράσεων θα συναντήσει η εταιρεία,
κάνει πολύ θελκτική τη χώρα για «επενδύσεις», οι οποίες όχι μόνο
ανάπτυξη δεν θα φέρουν, αλλά θα οδηγήσουν σε καταστροφή του φυσικού και
οικονομικού περιβάλλοντος και ακύρωση κάθε δυνατότητας πραγματικής και
αειφόρου ανάπτυξης.
Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής όμως είναι παράδειγμα ενότητας και
αντίστασης στις πολιτικές της κυβέρνησης του μνημονίου, των πολυεθνικών
και των κρατικοδίαιτων μεγαλοεργολάβων. Με σθένος και αποφασιστικότητα
αγωνίζονται για τη σωτηρία του τόπου τους από την οικονομική και
περιβαλλοντική καταστροφή που θα επιφέρει η εφαρμογή των σχεδίων των
χρυσοθήρων. Παλεύοντας για το μέλλον των παιδιών τους δεν
τρομοκρατούνται και δεν διστάζουν από τις πλαστικές σφαίρες της
«πλαστικής» μνημονιακής κυβερνητικής τρόικας.
* Η Κατερίνα Ιγγλέζη είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Χαλκιδικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου