Γράφει: Μαρκέλλα Σαράιχα
Μετά
το παραλήρημα του Παναγιώταρου, σειρά είχε και το παραλήρημα του Πέτρου
Γαιτάνου. Του ερμηνευτή μας, που κάθε Πάσχα, ψάλλει βυζαντινούς ύμνους
και τροπάρια. Αυτή τη φορά όμως, θα ψάλλει από ότι φαίνεται, τον ύμνο
της Χρυσής Αυγής, μιας και η τελευταία του συνέντευξη μετά από παρά πολύ
καιρό, ήταν αφιερωμένη στην αγάπη που τρέφει για το ακροδεξιό κόμμα!
Μόλις λοιπόν η είδηση αυτή έκανε το γύρο του διαδικτύου, με τίτλο «Ο
Πέτρος Γαιτάνος, Χρυσαυγίτης;», δεν σας κρύβω ότι με ενόχλησε παρά πολύ.
Ο καθένας, μπορεί να ψηφίζει ότι θέλει, είναι δικαίωμά του.
Όταν όμως,
είσαι και δημόσιο πρόσωπο και μάλιστα υποτίθεται με παιδεία, δεν μπορεί
να βγαίνεις στην τηλεόραση, σε μία εκπομπή που την βλέπουν ακόμη και
παιδιά και να επευφημείς τους τραμπουκισμούς της Χρυσής Αυγής! Ωραίο
παράδειγμα. Επειδή όμως μου αρέσει να είμαι ακριβής όταν πρόκειται για
σχολιασμό τέτοιας συνέντευξης, θα σας παραθέσω αυτούσια αποσπάσματα από
όσα είπε, ο κύριος Γαιτάνος.
«Η Χρυσή Αυγή μπορεί να κάνω και λάθος, μου αρέσει ο
τσαμπουκάς της. Δηλαδή μέσα στην ευγένεια έχουν πνιγεί τα μέσα
ενημέρωσης, οι δημοσιογράφοι, θέλουν να ναι όλα ευγενικά, να ναι ωραία,
να ναι όλα στρογγυλά και γιατί η Χρυσή Αυγή είναι επιθετική, γιατί
αποκαθιστά την αστυνομία;» Σε αυτό το απόσπασμα, ο κύριος
Γαιτάνος, δεν πολύ είναι και σίγουρος αν του αρέσει ή όχι ο
τσαμπουκάς-εγώ θα έλεγα οι τραμπουκισμοί- της Χρυσής Αυγής. Από ότι
καταλαβαίνω μάλιστα θα έχει πολύ καιρό να ανοίξει την τηλεόρασή του,
γιατί ακόμη όλα γύρω του τα βλέπει ωραία. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι οι
ειδήσεις τα τελευταία χρόνια, δεν τα λένε ευγενικά ούτε θέλουν να τα
λένε έτσι. Επίσης να τον ενημερώσουμε τον κύριο Γαιτάνο, ότι ο ρόλος της
αστυνομίας δεν είναι να χτυπάει μέχρι θανάτου τους λαθρομετανάστες ούτε
φυσικά να κάνει ελέγχους σε πάγκους λαικών αγορών, ούτε να βρίζει με
χυδαιότητες ηθοποιούς. Και πάμε σε άλλο απόσπασμα.
«Ξέρετε πόσες φορές παρακολουθώντας τα μέσα ενημέρωσης ή
ακόμη και τα τεκταινόμενα της χώρας μας, ήθελα να κάνω αυτό που κάνει η
Χ.Α; Ξέρετε πόσες φορές κυκλοφορώ στους δρόμους και βλέπω να πωλούνται
παράνομα τα CD μας και μου έρχεται να πιάσω αυτούς τους μαύρους και να
πάρω τα CD και να τα σπάσω στο κεφάλι τους; και να βλέπω απέναντι τους
αστυνομικούς να τους κοιτάζουν; Τι πρέπει να κάνουμε; Με ευγένεια να
πούμε «σας παρακαλούμε πάρτε τους μαύρους με τα CD»; Όχι καλά κάνουν!»
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Κύριε Γαιτάνε μου, αυτό δηλαδή που σας
απασχολεί τώρα, είναι οι μαύροι που πουλάνε τα CD; Δηλαδή από όσα
γίνονται αυτή την στιγμή σε αυτή τη χώρα, αυτό είναι που σας πειράζει;
Για να μην παρεξηγηθώ εννοείται ότι κάτι τέτοιο κάνει τρομερό κακό στη
δουλειά των καλλιτεχνών, και μάλιστα από τις πωλήσεις ενός CD ζουν
πολλές οικογένειες, αλλά δεν είναι και τρόπος επίλυσης του θέματος! Με
το ίδιο σκεπτικό, μόλις βλέπετε ανθρώπους να κατεβάζουν τραγούδια από το
you tube, να τους πλακώνετε στο ξύλο!
Αυτό ήταν η αρχή, αφού στα επόμενα αποσπάσματα κορυφώνεται το παραλήρημά του. «Θεωρώ
ότι η Χ.Α εν μέρει σωστά πράττει. Και πιστεύω ότι παρά πολλοί πολίτες
και δεν είναι τυχαίο ότι πήρε ποσοστό υψηλό, θα θέλανε να κάνουν αυτό
που κάνει η Χ.Α όμως έτσι πρέπει να γίνεται; Πρέπει δηλαδή να βγαίνουν
ανεξέλεγκτα κάποιοι άνθρωποι χωρίς να καλούνται από το Νόμο Κράτος να το
κάνουν; Δεν πρέπει. Γιατί αυτό μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτο.»
Μέσα σε αυτές τις προτάσεις, όπως θα δείτε και εσείς, είναι σαν να
μιλάνε δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Από τη μία εκείνος που λέει ναι στους
τραμπουκισμούς της Χ.Α και από την άλλη εκείνος που λέει όχι! Πώς είναι
δυνατόν αγαπητέ κύριε Γαιτάνε μου, να θεωρείτε ότι η Χ.Α πράττει σωστά,
κάνοντας τα τέρατα το τελευταίο διάστημα, και μετά από λίγο να λέτε ότι
δεν πρέπει να βγαίνουν κάποιοι άνθρωποι ανεξέλεγκτα, χωρίς να καλούνται
από το Νόμο Κράτος;
Και συνεχίζει. «Προς το παρόν, αισθάνομαι ότι δεν γίνεται
αδιάκριτα. Και δεν σας κρύβω ότι μου αρέσει αυτό που κάνει η Χ.Α. Όμως
δεν μου αρέσει να γίνει από μόνο του. Πρέπει κάποια στιγμή να
ανασκουμπωθούν και να το κάνουν οι πολιτικοί αλλά να σας πω κάτι; Όσο
και αν ακούγεται σκληρό , έτσι το αισθάνομαι και έτσι το ομολογώ». Ομολογώ
ότι μπερδεύτηκα και πάλι από τα λεγόμενά του! Ότι σας αρέσει αυτό που
κάνει η Χ.Α σίγουρα φαίνεται από τα πρώτα λεπτά της συνέντευξής σας! Δεν
χρειάζεται να το λέτε και να το ξαναλέτε. Το καταλάβαμε. Εδώ δηλαδή μας
λέτε, ότι είστε υπέρ του ξύλου, είστε υπέρ των προτάσεων του ακροδεξιού
κόμματος, όπως για παράδειγμα να πετάξετε έξω από παιδικούς σταθμούς
μικρά παιδιά- αθώες ψυχές, να βρίζετε με χυδαίες λέξεις τους συναδέλφους
σας;
«Προτιμώ η Χ.Α να ξεφύγει λίγο, παρά να λούζομαι αυτή τη
χαζοευγένεια των Μ.Μ.Ε και των πολιτικών και των διαφόρων γύρω γύρω, οι
οποίοι μέσα από την ευγένεια, τόσα χρόνια μας έχουν καταστρέψει. Προτιμώ
μία Χρυσή Αυγή είναι τσαμπουκάδες και μπορεί να ναι λίγο αδιάκριτοι
αυτοί οι τσαμπουκάδες κάποιες φορές, παρά να δέχομαι όλη αυτή τη
χαζοευγένεια της σύγχρονης Ελλάδας, που με καταστρέφει και δεν με βγάζει
πουθενά». Σε αυτό το απόσπασμα λοιπόν, ο Πέτρος Γαιτάνος, λέει
ότι η Χ.Α έχει ξεφύγει λίγο; Δηλαδή για εκείνον πρέπει να γίνει
δολοφονία για να πει ότι έχουν ξεφύγει πολύ; Προτιμά μάλιστα, τους
τσαμπουκάδες και ας είναι λίγο αδιάκριτοι!
Αδιάκριτος είναι ένας τσαμπουκάς όταν στέλνεις άνθρωπο στο νοσοκομείο;
Αδιάκριτος είναι ένας τσαμπουκάς όταν αποκαλείς ξεσκισμένες
αδελφές και αλβανικές κωλοτρυπίδες, τους ηθοποιούς- καλλιτέχνες μίας
παράστασης;
Αδιάκριτος θα είναι ένας τσαμπουκάς, αν κάποια στιγμή, εσείς
την ώρα που ψέλνετε το Πάσχα, έρθει κάποιος οπαδός της Χ.Α και επειδή
δεν του αρέσουν τα μούτρα σας, ή δεν του λένε τίποτα απολύτως αυτά που
ψέλνετε, να σας δείρει; Τότε, τι θα γίνει; Όλοι εμείς θα πούμε, μπράβο
καλά του έκανες;
Θα κλείσω με το τελευταίο απόσπασμα το οποίο ήταν στην αρχή της συνέντευξής του. «Ο
σύγχρονος Έλληνας, είναι πολύ μπερδεμένος και πολύ αφηνιασμένος και
πολύ ατελής. Και με ενοχλεί που είναι έτσι ο Έλληνας και ειδικά ο
Νεοέλληνας. Πιστεύω ότι οι Έλληνες είμαστε ένας ωραίος λαός με ωραία
στοιχεία και με παρά πολύ τραγικές ατέλειες και τα τελευταία χρόνια οι
Έλληνες με θλίβουν παρά πολύ με απογοητεύουν πολύ ως λαός. Δεν μου
αρέσουν οι Νεοέλληνες. Τόσο που όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό, ανασαίνω
λίγο. Ο Έλληνας έχει μια προχειρότητα και μία ευκολία. Έχει έναν εγωισμό
και κοιτάζει μόνο τον εαυτούλη του. Ειδικά τα τελευταία χρόνια. Είναι
τόσο λυπηρό αυτό».
Λυπηρός είστε εσείς κύριε Γαιτάνε μου. Σε αυτό το σημείο όσα λέτε
μάλλον αντιπροσωπεύουν τον ίδιο σας τον εαυτό. Μιλάτε για τον σύγχρονο
Έλληνα που είναι αφηνιασμένος και πολύ μπερδεμένος. Κάτι μου
θυμίζει..Μήπως εσάς σε αυτήν την συνέντευξη;
Λέτε ότι οι Νεοέλληνες σας θλίβουν. Εμένα με θλίβει
περισσότερο όταν ένας άνθρωπος με μουσικές σπουδές και παιδεία, τάσσεται
υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος που οι βουλευτές του ούτε τον Εθνικό μας
Ύμνο δεν μπορούν να πουν σωστά.
Λέτε ότι ο Νεοέλληνας έχει μία προχειρότητα και μία ευκολία.
Έχει έναν εγωισμό και κοιτάζει μόνο τον εαυτούλη του. Κάτι καταλάβαμε
από την συνέντευξή σας μετά από πολύ καιρό.
Μήπως και εσείς τον εαυτούλη σας θέλατε να κοιτάξετε; Μήπως
το κάνατε αυτό για να ασχοληθούν τα μέσα ενημέρωσης που τόσο
κατηγορείτε, αλλά που μέσω αυτών, προβληθήκατε τόσα χρόνια, τόσο εσείς
όσο και τα CD σας;
Πραγματικά είναι τόσο λυπηρό καλλιτέχνες σαν και εσάς, με την παιδεία
που κατέχετε, να συμμερίζεστε τους τραμπουκισμούς και τις χυδαιότητες
ενός τέτοιου κόμματος. Το παραλήρημα το δικό σας, με απογοήτευσε
περισσότερο από του Παναγιώταρου. Γιατί από αυτούς τους ανθρώπους ξέρει
κανείς τι να περιμένει. Από ανθρώπους όμως σαν και εσάς που ψέλνετε
βυζαντινούς ύμνους και τροπάρια κάθε Πάσχα, τελικά δεν ξέρουμε, τι μας
περιμένει.
Και μία συμβουλή. Ως καλλιτέχνης αν κάποια στιγμή κάνετε μία
συναυλία, δώστε τα χρήματα σε φτωχούς και παιδιά. Γιατί το θέμα μας δεν
είναι οι μαύροι που πουλάνε τα CD σας, αλλά ότι χιλιάδες Ελληνόπουλα
βρίσκονται στο όριο της φτώχειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου