Παίρνουν χρυσό, αφήνουν δηλητήριο

Το Ποντίκι

Σε θέση μάχης βρίσκονται οι κά­τοικοι και οι φορείς της Θράκης, που δηλώνουν αποφασισμένοι να μην παραδοθεί η ακριτική και άκρως ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή στους χρυσοθήρες των πολυεθνικών.

Την ίδια ώρα οι ενδιαφερόμενες εταιρείες έχουν επιστρατεύσει τους πρέσβεις τους στην Αθήνα και ασκούν σκληρό πρέσινγκ στα κυβερνητικά στελέχη μετά την κόκκινη κάρτα που είδαν από τους τοπικούς φορείς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρέσβης του Καναδά Ρόμπερτ Πεκ έχει συνα­ντηθεί μέσα σε τρεις μήνες δυο φο­ρές - 10 Ιουλίου και 28 Σεπτεμβρίου - με τον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη και του εξέφρασε τη δυ­σαρέσκειά του για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με τους κατοίκους και τους φορείς της Χαλκιδικής και της Θράκης η καναδική εταιρεία Eldorado Gold .

Η σπουδή του πρέσβη αποτυπώνει τις ανησυχίες της εταιρείας αλλά και της καναδικής κυβέρνησης, αφού ο Ρόμπερτ Πεκ διαπίστωσε ιδίοις όμμασι στη συνάντησή του στις αρχές Απριλί­ου με τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Βαγγέλη Λαμπάκη ότι η αντίδραση κατοίκων και φορέων δεν είναι για το θε­αθήναι.

Είναι χαρακτηριστική η φράση του δημάρχου Αλεξανδρούπολης προς τον Καναδό πρέσβη: «Θέλετε να μας πάρε­τε τον χρυσό και να μας αφήσετε το δη­λητήριο, το κυάνιο». Όπως και η ομό­φωνη απόφαση του δημοτικού συμ­βουλίου να απορρίψει πριν από λίγες ημέρες τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την επένδυση του χρυ­σού στο Πέραμα του Έβρου.

Η κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουρ­γεία προς το παρόν και παρά τα μη­νύματα που έχουν λάβει δείχνουν να υποτιμούν ή ακόμα και να αγνοούν το μέτωπο που έχει σχηματιστεί και προ­σπαθούν στο όνομα μιας ανύπαρκτης και καταστροφικής, τόσο με οικονομι­κούς όσο με περιβαλλοντικούς όρους, ανάπτυξης να επιδείξουν «έργο» και «επενδύσεις».

Για μια ακόμη φορά τεχνηέντως απο­κρύπτεται ότι τα δυο σχεδιαζόμενα χρυσωρυχεία στο Πέραμα Έβρου και στις Σάπες Ροδόπης δεν θα έχουν κα­νένα οικονομικό όφελος για το Δημό­σιο, ενώ θα προσφέρουν το πολύ 300 θέσεις εργασίας σε ολόκληρη την περι­οχή της Θράκης!

Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι προσπαθούν ακόμα, όπως καταγγέλλουν φορείς και κάτοικοι, να αποκρύψουν τις τεράστιες οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοι­νωνικές επιπτώσεις που θα επιφέρει η λειτουργία των δυο μεταλλείων.

Ούτε 1 ευρώ στο Δημόσιο

Αυτό που για μια ακόμα φορά δεν αναφέρεται από τα κυβερνητικά στε­λέχη είναι ότι το μεταλλείο του Περά­ματος - εταιρεία Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε. - είναι ιδιωτικό και το Δημόσιο δεν πρόκειται να πάρει ούτε 1 ευρώ, όπως λένε κάτοικοι και φορείς της περιοχής, αφού ούτε μίσθωμα υπάρχει ότι έχουν καθιερωθεί τα λεγόμενα δικαιώματα υπέρ του Δημοσίου (royalties) επί του μεταλλευτικού πλούτου.

Όπως, μάλιστα, ανέφερε χαρακτη­ριστικά ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης στο δημοτικό συμβούλιο, η Αθήνα θα έχει μηδέν ή σχεδόν μηδέν όφελος και από ακόμα έναν παράγοντα, αυτόν της φορολόγησης του χρυσού, αφού θα γίνεται στην ημιεπεξεργασμένη κατά­σταση (DORE), δηλαδή στην παραγω­γή κράματος, η αξία του οποίου είναι κοντά στα 250 δολάρια σε αντίθεση με τα 1.800 δολάρια που είναι η τιμή της ουγγιάς του καθαρού χρυσού.

Τα οφέλη για την τοπική κοινωνία θα είναι επίσης πολύ μικρά σε σχέση με τις οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αφού οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν είναι ελάχι­στες. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα αυ­τά τα χρόνια που ασκούνται πιέσεις για τη λειτουργία του μεταλλείου, η εται­ρεία μιλούσε για 80 θέσεις εργασίας, αριθμό που ανέβασε στις 200 μόνο και μόνο, όπως λένε οι φορείς της περιο­χής, για να ενταχθεί στις ευνοϊκές διατάξεις της διαδικασίας Fast Track.

Το δεύτερο μέτωπο

Η δεύτερη «μάχη» των κατοίκων και των φορέων της Θράκης γίνεται για το μεταλλείο των Σαπών στη Ροδόπη, το οποίο εδώ και 20 χρόνια έχει παραχω­ρηθεί με δημόσιο διαγωνισμό σε ιδι­ώτες και σήμερα βρίσκεται στα χέρια της Glory Resources , το 20% της οποί­ας ανήκει στην Eldorado Gold .

Με βάση τον μεταλλευτικό κώδικα, το ελληνικό Δημόσιο από αυτό το με­ταλλείο θα λαμβάνει το πολύ το 1%-2% του εξορυσσόμενου προϊόντος και ό,τι προκύψει από τη φορολόγηση της εταιρείας.

Κάτοικοι και φορείς της περιοχής επισημαίνουν ότι η εταιρεία σκοπίμως αποκρύπτει τις πραγματικές διαστά­σεις και τις επιπτώσεις του έργου, προ­βάλλοντας ότι το έργο θα περιοριστεί στα δυο μικρά μεταλλεία, το υπόγειο της «Οχιάς» και το επιφανειακό του «Αγ. Δημητρίου».

Όπως αποκάλυψε, όμως, το Παρα­τηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστη­ριοτήτων, τα δυο μικρά μεταλλεία θα είναι μόνο η αρχή, αφού με τη δραμα­τική αύξηση της τιμής του χρυσού ακό­μα και πετρώματα με περιεκτικότητες 0,5 ή 1,0 γρ. χρυσού ανά τόνο θεω­ρούνται εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα.

Και αυτά τα λέει και η ίδια η Glory Resources, αναφέρει το Παρατηρητή­ριο, αλλά μόνο στους μετόχους της. Mε τα νέα «μοντέλα μεταλλοφορίας» που έχει δημιουργήσει η εταιρεία, χα­μηλώνοντας κατά πολύ τις περιεκτικό­τητες σε χρυσό που θεωρούνται εκμε­ταλλεύσιμες, οι όγκοι τού προς εξόρυ­ξη κοιτάσματος αυξάνονται κατά 2-3 φορές.

Οικονομικές -περιβαλλοντικές επιπτώσεις

Η εξόρυξη χρυσού θεωρείται η πλέον ρυπογόνος βιομηχανία στον κόσμο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και της Υπηρεσίας Προστασίας Πε­ριβάλλοντος των ΗΠΑ, μια και η μέθοδος της κυάνωσης για την απο­μόνωση του χρυσού και την εξαγωγή του από τα πετρώματα είναι άκρως επικίνδυνη.

Το κυάνιο είναι δηλητήριο, ενώ συμμετοχή έχουν και άλλα τοξικά στοιχεία, όπως το υδροχλωρικό και το θειικό οξύ. Ακόμα κατά την επι­φανειακή εξόρυξη επιφέρεται τεράστια αλλοίωση του τοπίου, εξα­φανίζονται βουνά ολόκληρα, ενώ τα απόβλητα που συγκεντρώνονται σε δεξαμενές για επεξεργασία αποτελούν «βόμβα» σε περιπτώσεις υπερχείλισης ή διάβρωσης με τεράστιες επιπτώσεις στο έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα.

Όπως επισημαίνει το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηρι­οτήτων, με βάση την επεξεργασία στοιχείων που έχουν συλλεχθεί από την ίδια τη μεταλλευτική βιομηχανία («Resource Consumption Intensity and the Sustainability of Gold Mining», Gavin Mudd, 2007), για την παραγωγή ενός κιλού χρυσού απαιτούνται κατά μέσο όρο 150 κιλά κυανίου, 40.000 Κιλοβατώρες ενέργειας και 477.000 λίτρα νε­ρού, ενώ εκπέμπονται 11,5 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα.

 http://topontiki.gr/article/41021