Θα πρέπει να ξεκαρδίστηκαν στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα
ακούγοντας την κυρία που είχε σπεύσει να καταγγείλει ότι της έκλεψαν το
κινητό να επιμένει πως ήταν τουρίστρια αλβανικής καταγωγής. Οσο παλιό
και αν είναι «το πιο σύντομο ανέκδοτο», δυο λέξεις όλες κι όλες,
«Αλβανός τουρίστας», δεν παύει να δημιουργεί ιλαρή ατμόσφαιρα.
Αντιρατσιστικά είναι βέβαια τα γονίδιά μας, σύμφωνα με τον εθνικό μύθο,
έχουν όμως κι αυτά τα όριά τους. Και ενδίδουν στο γέλιο όταν ακούνε ένα
ανέκδοτο - απαύγασμα των ρατσιστικών αντιλήψεων. Γιατί αυτό είναι ο
ρατσισμός: Να μετράς τους ανθρώπους με το σκληρό πατρόν που έχουν κόψει
οι φυλετικές ιδεοληψίες σου, οι εθνικές προκαταλήψεις σου, η
μισαλλοδοξία.
Αλβανός; Μα, ικανός μόνο για υπηρέτης του Ελληνος
αυθέντου, από τη μια, και, από την άλλη, «εκ γονιδίων φιλέκνομος».
Πακιστανός; Ενα σκούρο σκουπίδι στον λαμπρό καθρέφτη της καθαρής
(αιματικά) Ελλάδας και του πολιτισμού εν γένει, του οποίου η Ελλάς
τυγχάνει κοιτίς κ.λπ. Μαύροι; Απολίτιστοι, βουντού, βία, συμμορίες...
Εβραίος; «Μωρέ δίκιο είχε ο Χίτλερ, τι να λέμε τώρα, μόνο που έκανε μισή
δουλειά». Ρομά; «Ε, όχι και Ρομά. Μια ζωή Γύφτους τους ξέρουμε, και
Γύφτοι είναι»...
Με κάτι τέτοιες πεποιθήσεις πορεύεται στην
καθημερινότητά του ένα κρίσιμο πληθυσμιακό κομμάτι. Με τέτοιες
αντιλήψεις κινούνται και οι χρυσαυγιτίζοντες αστυνομικοί. Ακούνε την
«Αλβανίδα τουρίστρια» και τους πιάνουν τα γέλια. Βλέπουν στην Ομόνοια
κάποιον με απωανατολικά χαρακτηριστικά και τον ξυλοκοπάνε «για
ξεμούδιασμα». Αποδεικνύεται έπειτα πως ήταν Κορεάτης τουρίστας, μας
περιλαβαίνουν τα διεθνή Μέσα κι εμείς ξαναπιάνουμε το τροπάριο για «την
εικόνα της χώρας που πλήττεται». Και που επλήγη βέβαια και με την
ταξιδιωτική οδηγία των ΗΠΑ («προσέξτε στην Ελλάδα όσοι μη λευκοί»...),
την πρώτη που δεν προκάλεσε εδώ τις συνήθεις εθνικοαπελευθερωτικές
αντιδράσεις. Γιατί έχουμε τη φωλιά μας λερωμένη. Και το ξέρουμε πια.
Κάποιες
φορές η ιδεολογία μας (θα ’λεγα και ο χριστιανισμός μας, αν δεν
επρόκειτο για κληρονομούμενη ρουτίνα) μας επιτρέπει να τιθασέψουμε τις
αυθόρμητες δοξασίες μας και να προσπαθήσουμε να δούμε το πρόσωπο του
ανθρώπου πίσω από το απαξιωτικό προσωπείο της ράτσας. Οσοι αστυνομικοί
όμως βλέπουν φως στα μαύρα χρυσαυγίτικα όνειρα δεν έχουν χρόνο για
τέτοιες λεπτομέρειες. Οπως αποκαλύπτεται, προπηλακίζουν όσους μη Ελληνες
καταγγέλλουν ότι έπεσαν θύματα κλοπής, μπουκάρουν σε σπίτια αλλοδαπών
ακόμα και για να τους κλέψουν, μετράνε με πένσες την αντοχή των
ασιατικών δαχτύλων, για επιστημονικούς λόγους.
Στον ελεύθερο χρόνο τους
διαβάζουν τις ανακοινώσεις του υπουργού («θα γίνουν εξονυχιστικές
έρευνες») και χαλαρώνουν, αν και αυτό το «εξονυχιστικές» τούς θυμίζει τα
μαυρισμένα από την πένσα νύχια των Πακιστανών και συγκινούνται. Και για
να χαλαρώσουν ακόμα περισσότερο διαβάζουν τις ανακοινώσεις
αποτροπιασμού του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Μόνο που οι δύο συγκυβερνώντες θα
όφειλαν να κάνουν κάτι περισσότερο από το να γνωστοποιούν διά του Τύπου
τη θλίψη τους...
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου