Ανωτάτη ρακοσυλλεκτική
Ανέβηκα το απόγευμα της Τετάρτης στη
σχολή. Όπου “σχολή”, η Νομική Θεσσαλονίκης, η σχολή μου. Πήγαμε με τον
Αντώνη, τον φοιτητή που ανέλαβε την πρωτοβουλία συγκέντρωσης υπογραφών
προκειμένου να συνταχθεί μια επιστολή προς τις αρχές και το Σύλλογο
Διδακτικού Προσωπικού του ΑΠΘ.
Δεν τα πήγε και άσχημα: συγκέντρωσε 12 (δώδεκα) υπογραφές. Με τις συνθήκες που επικρατούν, θα μπορούσε να έχει μείνει και μόνος του, εκπρόσωπος μιας πρωτοβουλίας φοιτητών που φοβούνται να υπογράψουν. Πόσοι έχουν όρεξη να στοχοποιούνται, νομίζετε; 12. Και πολλοί είναι. Ή, μήπως, νομίζετε ότι η στοχοποίηση είναι στο μυαλό του Αντώνη, το δικό μου, διδασκόντων όπως του διδάσκοντος στο Φυσικό, Ορέστη Καλογήρου και όσων επιμένουν να αρθρογραφούν σχετικά;
Έσκασα μύτη με δερμάτινο μπουφάν μοτοσικλέτας, κράνος, γάντια, μπότες, κασκόλ. Όλοι μου έλεγαν “πρόσεχε”. Πρόσεξα. Πήγα ασορτί με την κατάσταση. Έτσι κι αλλιώς, οι καταγγελίες αφορούν εκτός από τα σκουπίδια την ύπαρξη ατόμων μέσα στο Πανεπιστήμιο που κάνουν εφόδους με ανάλογη εξάρτυση. “Στις 12/11 και ώρα 12:10μμ στον χώρο του φουαγιέ της ΝΟΠΕ εισέβαλλαν κουκουλοφόροι, άλλοι φορώντας κράνοι και έχοντας σιδερογροθιές έσπασαν ότι βρήκαν στο φουαγιέ και χτύπησαν με βία τρεις φοιτητές οι οποίοι προσπαθούσαν να δραπετεύσουν από όπου μπορούσαν καθώς η πόρτα που οδηγεί στους πίνακες ανακοινώσεων είναι κλειδωμένη λόγω των σκουπιδιών. Ένα ανθρωποκυνηγητό ενώπιον εκατοντάδων φοιτητών που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στο κυλικείο. Στις 13/11 πρωινές ώρες και πάλι μια ομάδα 15 ατόμων με καλυμμένα πρόσωπα ανέβηκε στον τρίτο όροφο της Νομικής Σχολής, έσπασε ό,τι βρήκε στο διάδρομο, σκόρπισε σκουπίδια, χτύπησε δύο άτομα τα οποία προσπάθησαν να βρουν διαφυγή στις τουαλέτες και εγκλωβίστηκαν" αναφέρεται στην επιστολή .
Βρώμα και δυσωδία παντού. Καλύτερα, όμως, απ' ότι τις προηγούμενες ημέρες, καθώς κάποια σκουπίδια είχαν μαζευτεί απ' το προσωπικό ασφαλείας ενώ η βροχή που είχε πέσει είχε διαλύσει μέρος τους. Αλλά ήταν ελεεινά. Φρικαλέα. Σαν σε θρίλερ. Περίμενες την καταστροφή. Τι λέω “περίμενες”; Την έβλεπες, την ένιωθες, σε έπνιγε. Φοιτητές ελάχιστοι. Ερημιά. Απομόνωση. Ποιες ιδέες, ποια ελεύθερη διακίνηση, ποιος αλληλέγγυος και ποιος συστημικός; Εδώ μιλάμε για το απόλυτο σκηνικό ταινίας καταστροφής. Κυρίως καταστροφής των αντιστάσεων και της αξιοπρέπειας. Ο Αντώνης μιλά για πλήρη κατάλυση των θεσμών, για εφόδους, για φόβο, για ντροπή κι αναρωτιέται εάν “ζούμε φυσιολογικά”. Τι να σου πω ρε Αντώνη, όχι, τίποτε δεν είναι φυσιολογικό. Να σου πω τι μου είπε φίλος διδάσκων: “Τη Δευτέρα έκαναν κάποιοι έφοδο μέρα μεσημέρι σε κάποιες σχολές κι άρχισαν να βάφουν με κάτι σαν φούμο τα τζάμια απ' τα κουβούκλια - θυρωρεία. Το βράδυ που έφευγα, διέκρινα το θυρωρό να κάθεται μέσα στο κουβούκλιο και τον ρώτησα γιατί δεν καθαρίζει τα τζάμια, θα ήταν εύκολο να το κάνει. -Ξέρετε, μου είπε, ο κοσμήτορας μου είπε να τα αφήσουμε 3 μέρες μήπως θυμώσουν και ξανάρθουν...” Κι εσύ τώρα, Αντώνη, αναρωτιέσαι τι είναι φυσιολογικό;
“Πάμε να σου δείξω”, λέει ο Αντώνης. Περπατάμε στο φουαγιέ έξω από το αμφιθέατρο της Νομικής. Μου δείχνει κάποια σπασμένα τζάμια. “Κάποιοι είχαν ζητήσει άδεια από τις αρχές να τους παραχωρηθεί το μέρος για πάρτι το περασμένο σαββατοκύριακο. Δεν την πήραν, ήρθαν, έσπασαν τα τζάμια κι έκαναν το πάρτι”. ΟΚ. Παραδίπλα, τα τραπεζάκια των παρατάξεων. Μ' έπιασαν τα γέλια, καθώς το πιο τρα-λα-λα ήταν της ΔΑΠ. Γεμάτο αφίσες για εκδρομή στο Καϊμακτσαλάν με 86 ευρώ το άτομο.
Ανεβαίνουμε στις αίθουσες. Ούτε δέκα φοιτητές σε όλη τη σχολή. Σκοτεινιά, καταχνιά, να σου πλακώσει την ψυχή. Σφίγγομαι λες και βλέπω το Mulholland Drive του David Lynch. Με ταινία Ταρκόφσκι το παρομοιάζει ένας φίλος. Κι όμως, δεν βρίσκομαι παρά στη Σχολή μου. Σκουπίδια παντού, έδρανα σπασμένα, σακούλες με σκουπίδια ακόμη και στην εσοχή κάτω από τα έδρανα, εκεί που είναι για να βάζουν οι φοιτητές τα βιβλία τους. Και το κλου της υπόθεσης; Σε ολόαδεια αίθουσα, καίει το γιγαντιαίο κλιματιστικό και τα παράθυρα είναι ανοιχτά. Να θυμάστε ότι σας το είπα, την επόμενη φορά που θα πάει η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα λόγω οφειλής.
Μεσημέρι Πέμπτης, ήρθε στη δημοσιότητα η είδηση ότι ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης παρήγγειλε στην εισαγγελέα ποινικής δίωξης τη διενέργεια δύο ξεχωριστών προκαταρκτικών ερευνών για να διαπιστωθεί εάν στοιχειοθετούνται ποινικά αδικήματα. Τα αδικήματα που θα διερευνηθούν αφορούν, κατά περίπτωση, τις πράξεις της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της διακεκριμένης φθοράς, της παράνομης βίας, της παράνομης κατακράτησης και της απόπειρας κλοπής. Οι έρευνες ανατέθηκαν σε πταισματοδίκη.
Όχι πως η κατάσταση είναι καλύτερη στις υπόλοιπες σχολές. Αλλά εμένα, αυτή είναι η σχολή “μου”.
Δεν τα πήγε και άσχημα: συγκέντρωσε 12 (δώδεκα) υπογραφές. Με τις συνθήκες που επικρατούν, θα μπορούσε να έχει μείνει και μόνος του, εκπρόσωπος μιας πρωτοβουλίας φοιτητών που φοβούνται να υπογράψουν. Πόσοι έχουν όρεξη να στοχοποιούνται, νομίζετε; 12. Και πολλοί είναι. Ή, μήπως, νομίζετε ότι η στοχοποίηση είναι στο μυαλό του Αντώνη, το δικό μου, διδασκόντων όπως του διδάσκοντος στο Φυσικό, Ορέστη Καλογήρου και όσων επιμένουν να αρθρογραφούν σχετικά;
Έσκασα μύτη με δερμάτινο μπουφάν μοτοσικλέτας, κράνος, γάντια, μπότες, κασκόλ. Όλοι μου έλεγαν “πρόσεχε”. Πρόσεξα. Πήγα ασορτί με την κατάσταση. Έτσι κι αλλιώς, οι καταγγελίες αφορούν εκτός από τα σκουπίδια την ύπαρξη ατόμων μέσα στο Πανεπιστήμιο που κάνουν εφόδους με ανάλογη εξάρτυση. “Στις 12/11 και ώρα 12:10μμ στον χώρο του φουαγιέ της ΝΟΠΕ εισέβαλλαν κουκουλοφόροι, άλλοι φορώντας κράνοι και έχοντας σιδερογροθιές έσπασαν ότι βρήκαν στο φουαγιέ και χτύπησαν με βία τρεις φοιτητές οι οποίοι προσπαθούσαν να δραπετεύσουν από όπου μπορούσαν καθώς η πόρτα που οδηγεί στους πίνακες ανακοινώσεων είναι κλειδωμένη λόγω των σκουπιδιών. Ένα ανθρωποκυνηγητό ενώπιον εκατοντάδων φοιτητών που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στο κυλικείο. Στις 13/11 πρωινές ώρες και πάλι μια ομάδα 15 ατόμων με καλυμμένα πρόσωπα ανέβηκε στον τρίτο όροφο της Νομικής Σχολής, έσπασε ό,τι βρήκε στο διάδρομο, σκόρπισε σκουπίδια, χτύπησε δύο άτομα τα οποία προσπάθησαν να βρουν διαφυγή στις τουαλέτες και εγκλωβίστηκαν" αναφέρεται στην επιστολή .
Βρώμα και δυσωδία παντού. Καλύτερα, όμως, απ' ότι τις προηγούμενες ημέρες, καθώς κάποια σκουπίδια είχαν μαζευτεί απ' το προσωπικό ασφαλείας ενώ η βροχή που είχε πέσει είχε διαλύσει μέρος τους. Αλλά ήταν ελεεινά. Φρικαλέα. Σαν σε θρίλερ. Περίμενες την καταστροφή. Τι λέω “περίμενες”; Την έβλεπες, την ένιωθες, σε έπνιγε. Φοιτητές ελάχιστοι. Ερημιά. Απομόνωση. Ποιες ιδέες, ποια ελεύθερη διακίνηση, ποιος αλληλέγγυος και ποιος συστημικός; Εδώ μιλάμε για το απόλυτο σκηνικό ταινίας καταστροφής. Κυρίως καταστροφής των αντιστάσεων και της αξιοπρέπειας. Ο Αντώνης μιλά για πλήρη κατάλυση των θεσμών, για εφόδους, για φόβο, για ντροπή κι αναρωτιέται εάν “ζούμε φυσιολογικά”. Τι να σου πω ρε Αντώνη, όχι, τίποτε δεν είναι φυσιολογικό. Να σου πω τι μου είπε φίλος διδάσκων: “Τη Δευτέρα έκαναν κάποιοι έφοδο μέρα μεσημέρι σε κάποιες σχολές κι άρχισαν να βάφουν με κάτι σαν φούμο τα τζάμια απ' τα κουβούκλια - θυρωρεία. Το βράδυ που έφευγα, διέκρινα το θυρωρό να κάθεται μέσα στο κουβούκλιο και τον ρώτησα γιατί δεν καθαρίζει τα τζάμια, θα ήταν εύκολο να το κάνει. -Ξέρετε, μου είπε, ο κοσμήτορας μου είπε να τα αφήσουμε 3 μέρες μήπως θυμώσουν και ξανάρθουν...” Κι εσύ τώρα, Αντώνη, αναρωτιέσαι τι είναι φυσιολογικό;
“Πάμε να σου δείξω”, λέει ο Αντώνης. Περπατάμε στο φουαγιέ έξω από το αμφιθέατρο της Νομικής. Μου δείχνει κάποια σπασμένα τζάμια. “Κάποιοι είχαν ζητήσει άδεια από τις αρχές να τους παραχωρηθεί το μέρος για πάρτι το περασμένο σαββατοκύριακο. Δεν την πήραν, ήρθαν, έσπασαν τα τζάμια κι έκαναν το πάρτι”. ΟΚ. Παραδίπλα, τα τραπεζάκια των παρατάξεων. Μ' έπιασαν τα γέλια, καθώς το πιο τρα-λα-λα ήταν της ΔΑΠ. Γεμάτο αφίσες για εκδρομή στο Καϊμακτσαλάν με 86 ευρώ το άτομο.
Ανεβαίνουμε στις αίθουσες. Ούτε δέκα φοιτητές σε όλη τη σχολή. Σκοτεινιά, καταχνιά, να σου πλακώσει την ψυχή. Σφίγγομαι λες και βλέπω το Mulholland Drive του David Lynch. Με ταινία Ταρκόφσκι το παρομοιάζει ένας φίλος. Κι όμως, δεν βρίσκομαι παρά στη Σχολή μου. Σκουπίδια παντού, έδρανα σπασμένα, σακούλες με σκουπίδια ακόμη και στην εσοχή κάτω από τα έδρανα, εκεί που είναι για να βάζουν οι φοιτητές τα βιβλία τους. Και το κλου της υπόθεσης; Σε ολόαδεια αίθουσα, καίει το γιγαντιαίο κλιματιστικό και τα παράθυρα είναι ανοιχτά. Να θυμάστε ότι σας το είπα, την επόμενη φορά που θα πάει η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα λόγω οφειλής.
Μεσημέρι Πέμπτης, ήρθε στη δημοσιότητα η είδηση ότι ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης παρήγγειλε στην εισαγγελέα ποινικής δίωξης τη διενέργεια δύο ξεχωριστών προκαταρκτικών ερευνών για να διαπιστωθεί εάν στοιχειοθετούνται ποινικά αδικήματα. Τα αδικήματα που θα διερευνηθούν αφορούν, κατά περίπτωση, τις πράξεις της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της διακεκριμένης φθοράς, της παράνομης βίας, της παράνομης κατακράτησης και της απόπειρας κλοπής. Οι έρευνες ανατέθηκαν σε πταισματοδίκη.
Όχι πως η κατάσταση είναι καλύτερη στις υπόλοιπες σχολές. Αλλά εμένα, αυτή είναι η σχολή “μου”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου