Ζωή Κωνσταντοπούλου
Πρωταγωνιστές της συγκάλυψης οι συγκυβερνώντες
Συνέντευξη στη Μαρία Μητσοπούλου
Τη μεθόδευση παραγραφής σοβαρότατων αδικημάτων στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ καταγγέλλει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλώντας στις «6μέρες». Επιρρίπτει ευθύνες για χρονοτριβή στους κυβερνητικούς εταίρους, ενώ υποστηρίζει ότι ανάλογος κίνδυνος υπάρχει όσον αφορά τυχόν ευθύνες για την υπαγωγή στο Μνημόνιο. Παράλληλα θεωρεί την υπόθεση Siemens «διάπλατα ανοικτή», ενώ χαρακτηρίζει τη διακυβέρνηση της χώρας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου «βίαιη κατάλυση της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Ο ΣΥΡΙΖΑ κι εσείς προσωπικά δίνετε ιδιαίτερη σημασία στη λίστα Λαγκάρντ. Τι προσδοκάτε να βγει από την όλη υπόθεση μετά την εξασφάλιση του αυθεντικού αρχείου;
Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ διαπερνά τη διακυβέρνηση Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά. Η ανάκτηση του αυθεντικού πειστηρίου αποδεικνύει την πολιτική απάτη εις βάρος του ελληνικού λαού και την απιστία εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Η ύπαρξη και το περιεχόμενο της λίστας διατηρήθηκε επί δύο-δυόμισι χρόνια στην προνομιακή και αποκλειστική γνώση, κατοχή και διαχείριση προσώπων με κορυφαία κυβερνητική, κρατική και κομματική εξουσία, που την κράτησαν μυστική και στις πρόσφατες διπλές εκλογές. Πριν από λίγους μήνες, το Πανελλήνιο παρακολούθησε επ’ αυτοφώρω τους πρωταγωνιστές της συγκάλυψης να επιδίδονται σε ευτράπελα τεχνάσματα υπόθαλψης εαυτών και αλλήλων.
Οι σημερινοί συγκυβερνώντες επιδιώκουν συντονισμένα τον αποπροσανατολισμό και την παρέλκυση της διερεύνησης. Χαρακτηριστική -και εξοργιστική- η πρόσφατη σύμπραξη Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-Χρυσής Αυγής για τον τερματισμό της έρευνας που άρχισε αρχές Οκτωβρίου στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.
Πρέπει να διερευνηθούν ενδελεχώς οι σχέσεις καταθετών και συνδεδεμένων λογαριασμών με τους ασκούντες και ασκήσαντες εξουσία από κάθε θέση, αλλά και με γνωστά κέντρα οικονομικών, επιχειρηματικών, τραπεζικών και μιντιακών συμφερόντων. Πρέπει να διαλευκανθεί ο ρόλος καθενός εμπλακέντος στη διαχείριση των πληροφοριών της λίστας. Κάθε χρονοτριβή συνιστά μεθόδευση παραγραφής σοβαρότατων αδικημάτων, για τα οποία η πολιτεία, είτε μέσω της Εισαγγελίας είτε μέσω της Βουλής, δεν επιτρέπεται να μην ασκήσει εμπρόθεσμα και αποτελεσματικά τις αξιώσεις της, ποινικές, αστικές και υπηρεσιακές.
Στο σκάνδαλο της Siemens υπάρχουν ακόμα ελπίδες η έρευνα να διατηρηθεί ζωντανή, ή να συμβιβαστούμε με τη σκέψη ότι έχει ενταφιαστεί οριστικά χωρίς να μάθουμε ποτέ την αλήθεια;
Δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ με αυτήν τη σκέψη. Καθημερινά αποκαλύπτονται νέα συνταρακτικά στοιχεία αυτού του πολύπτυχου και διαρκούς σκανδάλου. Πτυχή του σκανδάλου, ο προκλητικός, χαριστικός για τη Siemens και επιζήμιος για το Δημόσιο εξωδικαστικός συμβιβασμός με την εταιρεία-διαφθορέα, που προετοιμάσθηκε από τον κ. Βενιζέλο και υπογράφτηκε από τον κ. Στουρνάρα, παραμονή του ταξιδιού του πρωθυπουργού στη Γερμανία. Επίσης, οι αστρονομικές δικηγορικές αμοιβές προς το γερμανικό γραφείο της Hogan Lovells, χωρίς αντίκρισμα. Ακόμη η ανάληψη, για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου, φερόμενων ως «οφειλών» δημοσίων επιχειρήσεων και νομικών προσώπων (νοσοκομείων ανά την επικράτεια, ΔΕΗ κ.λπ.) ακόμη και προς εταιρείες διαφορετικές από αυτές που υπέγραψαν τον συμβιβασμό. Η υπόθεση Siemens όχι απλώς δεν έχει κλείσει αλλά παραμένει διάπλατα ανοικτή.
Θα ξαναφέρετε την πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής σχετικά με την υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο;
Δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε αλήθεια, διαφάνεια και δικαιοσύνη για τον ελληνικό λαό. Κανείς δεν δικαιούται να κρύβει κάτω από το χαλί τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες για αυτό το έγκλημα εις βάρος της κοινωνίας, των σημερινών και των επόμενων γενεών, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ συνέπραξαν ξανά στη συσκότιση και τη συγκάλυψη: καταψήφισαν, με συνοπτικές διαδικασίες, την πρότασή μας για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Πρέπει, όμως, να γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν για πάντα την κοινοβουλευτική ευχέρεια να συνασπίζονται για να κουκουλώνουν. Ηδη έχει διαβιβαστεί στη Βουλή η συναφής ποινική δικογραφία, καθυστερημένα και με κίνδυνο παραγραφής των αδικημάτων. Πολύ άμεσα, επομένως, θα πρέπει να τοποθετηθούν οι βουλευτές για τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής. Τα περιθώρια εξαντλούνται και ο καθένας είναι προ των ευθυνών του.
Επικρίνετε τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Α. Μανιτάκη με αξιοσημείωτη δριμύτητα. Θεωρείτε ότι πρέπει να υπάρξει μια άλλη διαχείριση στο ζήτημα του Δημοσίου και των υπαλλήλων του;
Ο κ. Μανιτάκης, ως διδάξας επί δεκαετίες το Σύνταγμα, γνωρίζει άριστα ότι επιτελεί την κατακρήμνιση εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα και κοινωνικών δικαιωμάτων που αποτελούν θεμέλιο της δημοκρατίας, πυρήνα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Γνωρίζει ότι συμμετέχει σε μια διακυβέρνηση πολιτειακά έκθετη, στηριζόμενη στην καθ’ έξιν παραβίαση του Συντάγματος. Γνωρίζει, τέλος, ότι, όσο κι αν εξωραΐσει τις απολύσεις με ποικιλώνυμους μανδύες (κινητικότητα, διαθεσιμότητα, εφεδρεία, αργία κ.λπ.), στην πραγματικότητα επιχειρεί μια εκκαθάριση στον δημόσιο τομέα, με θύματα τους πιο αδύναμους και τους λιγότερο διαπλεκόμενους. Αυτό δεν συνιστά μεταρρύθμιση του Δημοσίου. Συνιστά πλήρη απορρύθμιση, την οποία υφίσταται ο πολίτης, που στερείται την πρόσβαση σε πλήθος καταργούμενων και συγχωνευόμενων υπηρεσιών. Εμείς οραματιζόμαστε ένα Δημόσιο στην υπηρεσία των αναγκών και δικαιωμάτων του πολίτη, με αξιοποίηση του υπηρεσιακού δυναμικού και εξασφάλιση της αποτελεσματικής κρατικής λειτουργίας, όχι της ανθούσας κρατικοδίαιτης κομματοκρατίας.
Η κατάσταση στην ελληνική Δικαιοσύνη περιγράφεται συνοπτικά ως επιεικώς τραγική. Ποια βήματα προέχει να γίνουν για να αλλάξει η σημερινή εικόνα;
Διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και οι μνημονιακές συγκυβερνήσεις υποβαθμίζουν συνειδητά την ποιότητα της Δικαιοσύνης και συντηρούν σχέσεις εξάρτησης δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας. Δεν νοείται στην Ελλάδα του 2012 δικογραφίες να μεταφέρονται σε καροτσάκια σούπερ μάρκετ, δικαστές και εισαγγελείς να μην έχουν χώρο μελέτης των υποθέσεων, πολίτες και δικηγόροι να στοιβάζονται σε αίθουσες χωρίς θέρμανση ή ψύξη επί ώρες, χωρίς προοπτική εκδίκασης της υπόθεσής τους, υπάλληλοι να βάζουν εξ ιδίων ακόμη και το χαρτί και το στιλό, και η επίσημη πολιτεία να μιλά για «ηλεκτρονική δίκη», «μαγνητοφώνηση πρακτικών» και λοιπά όνειρα θερινής νυκτός, από τα οποία ενδεχομένως έχουν εισπραχθεί κονδύλια ΕΣΠΑ, όμως δεν έχει εισπράξει την εφαρμογή τους η κοινωνία. Για να λειτουργήσει η Δικαιοσύνη απαιτούνται προσλήψεις και όχι απολύσεις υπαλλήλων, σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, ενίσχυση του δικαστικού δυναμικού και όχι οικονομική εξουθένωση των δικαστών, αποτελεσματικός πειθαρχικός έλεγχος της διαφθοράς και της κακοδικίας και, βέβαια, κόψιμο του ομφάλιου λώρου μεταξύ κυβέρνησης και ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
Εχετε καταγγείλει την κυβέρνηση για «παραθεσμική» λειτουργία, μεταξύ άλλων, επειδή καταφεύγει στη «λύση» των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου για να περάσει το σκληρό πακέτο της τρόικας. Υπάρχει ζήτημα αλλοίωσης του πολιτεύματος;
Αδιαμφισβήτητα τίθεται πολιτειακό ζήτημα. Η αντιποίηση «εκτάκτων συνθηκών» για την κατά παρέκκλιση νομοθέτηση από την κυβέρνηση, που δεν συνεδριάζει καν σε υπουργικό συμβούλιο αλλά υπογράφει «διά περιφοράς» χωρίς συζήτηση, η ακραία κατάχρηση των έκτακτων αρμοδιοτήτων που το Σύνταγμα δίνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η συστηματική παράκαμψη της κοινοβουλευτικής λειτουργίας του πολιτεύματος, η «κατεπείγουσα» εισαγωγή νομοθετημάτων εκατοντάδων σελίδων υπό το εκβιαστικό δίλημμα «ναι» ή «όχι», όλα αυτά συνθέτουν τη διολίσθηση σε ένα καθεστώς που ουδεμία σχέση έχει με τη συνταγματικά θεμελιωμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Καθεστώς που επιτίθεται ανηλεώς σε ένα άλλο θεμέλιο της δημοκρατίας μας, τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών.
Στη συνείδησή μου δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σήμερα είναι επίκαιρη όσο ποτέ η ακροτελεύτια συνταγματική επιταγή: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Σε αυτούς που θα σπεύσουν να πουν ότι «δεν υπάρχει βία» στη σημερινή κατάλυση του Συντάγματος, απαντώ ότι η περιαγωγή του λαού σε συνθήκες εξουθένωσης και ο συστηματικός εκβιασμός του να αποδεχθεί την κατάργηση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων «για να μην πεθάνει, για να μην πάθει ασφυξία», ο εκβιασμός των βουλευτών που «ψηφίζουν με το πιστόλι στον κρόταφο» και των υπουργών που «υπογράφουν νόμους που άλλοι γράφουν» είναι ο ορισμός της βίαιης κατάλυσης της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακόψει την ολισθηρή πορεία της χώρας και πώς;
Εχουμε υποχρέωση να το κάνουμε. Δουλεύουμε καθημερινά για να ανταποκριθούμε σε αυτό το καθήκον. Και θα ανταποκριθούμε με σύμμαχό μας τον λαό και την κοινωνία. Στο εσωτερικό, περιβάλλοντας τους συνανθρώπους μας με ένα δίχτυ αλληλεγγύης και προστασίας, που ήδη απλώνεται σε ολόκληρη την επικράτεια, για να εξασφαλίσει επιβίωση και αξιοπρέπεια. Σε διεθνές επίπεδο, διεκδικώντας σθεναρά, αταλάντευτα. Και καθιστώντας σαφές ότι η εξόντωση της κοινωνίας, που εν πολλοίς προβλέπει το Μνημόνιο, δεν αποτελεί ούτε λύση, ούτε εναλλακτική, ούτε αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Είναι αδιανόητο να μας λένε «αφήστε μας να σας σκοτώσουμε, για να μην πεθάνετε». Και είναι εξίσου αδιανόητο και εγκληματικό ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις απευθύνουν τον ίδιο εκβιασμό στον ελληνικό λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου