Αμετανόητοι
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ των στενών πελατειακών και κομματικών σχέσεων δεν πεθαίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και παρά το
ότι όλοι συμφωνούν πως πρέπει να σταματήσουν οι κακές συνήθειες του
παρελθόντος, διαπιστώνουμε ότι οι ρουσφετολογικές προσλήψεις των
κομμάτων, που λυμαίνονταν επί δεκαετίες το Δημόσιο, ζουν και βασιλεύουν.
Ο κομματισμός, οι «κολλητοί» και οι «ημέτεροι» κυριαρχούν και στην
Ελλάδα του 2013.
ΕΚΛΕΚΤΟΙ υπουργών και βουλευτών, σημαίνοντα
κομματικά στελέχη της τρικομματικής κυβέρνησης επιλέγονται ακόμη και
σήμερα για τα νευραλγικά πόστα του κρατικού μηχανισμού, όπως το Σώμα
Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης. Οι περιπτώσεις δεν είναι καθόλου
αμελητέες. Από τους 450 υπαλλήλους που εξεδήλωσαν ενδιαφέρον για τις
θέσεις επιθεωρητών, προτιμήθηκαν άνθρωποι που είχαν υπηρετήσει σε
κομματικά γραφεία, στενοί συνεργάτες πολιτικών προσώπων.
ΜΕ ΑΛΛΑ λόγια, κομματικοί κομισάριοι, άνθρωποι
του κομματικού σωλήνα, μετατέθηκαν και ανέλαβαν σοβαρά καθήκοντα ελέγχου
και αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, κατά παράβαση κάθε έννοιας
αξιοκρατίας και διαφάνειας. Το Σώμα Επιθεωρητών μετατρέπεται σε «λάφυρο
ρουσφετολογίας» και πελατειακής εξυπηρέτησης.
ΚΑΙ ΟΛΑ αυτά τη στιγμή που το υπουργείο
Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης συντάσσει τα
νέα οργανογράμματα των δημόσιων υπηρεσιών κόβοντας θέσεις και προσωπικό.
Είναι προφανές ότι η απομάκρυνση-απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, σύμφωνα με
τις επιταγές της τρόικας, θα περάσει μέσα από τις αξιολογήσεις που θα
κάνει και το Σώμα των Επιθεωρητών.
ΜΕ ΠΟΙΕΣ εγγυήσεις αμεροληψίας όμως θα κρίνουν
τους συναδέλφους τους; Είναι προφανές ότι οι επιλογές αυτές καταλύουν
κάθε έννοια ανεξαρτησίας των ελεγκτών έναντι των ελεγχομένων και θέτει
μείζον ζήτημα ακόμη και για τον υπουργό Αντ. Μανιτάκη, ο οποίος τις
αποδέχθηκε, υπογράφοντας τις σχετικές αποφάσεις τοποθέτησης.
ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ φυσικά δίκιο όσοι αμφισβητούν την
αξιοπιστία των επιλογών της διοίκησης. Ποιος και με ποια επιχειρήματα θα
μπορούσε να υπερασπιστεί τη λειτουργία ενός κρατικού ελεγκτικού
μηχανισμού, όταν είναι δεδομένο ότι αυτό στελεχώθηκε με πελατειακά,
κομματικά κριτήρια;
ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟ κράτος της μεταπολίτευσης
ζει και πάλι ένδοξες στιγμές. Το πολιτικό σύστημα της χώρας, αμετανόητο,
δείχνει να μην έχει διδαχθεί τίποτε από την πρόσφατη ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου