Η κυβερνητική πληγή
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο φαίνεται να κλειδώνουν,
λέει, στις 48 δόσεις. Πώς και έγινε αυτό; Η τρόικα ζήτησε 48 δόσεις και
η ελληνική πλευρά πρότεινε... το ίδιο.
Από την άλλη, η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση δεν πάει καλά. Είναι
επειδή το πρότεινε η κυβέρνηση, αλλά δεν το... ζήτησε η τρόικα.
Ούτε η μείωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης φαίνεται να
φτάνει σε συμφωνία... Καταλάβατε γιατί, να μην τα ξαναλέμε. Εμείς το
προτείναμε, αλλά η τρόικα δεν το ζήτησε και μπλα μπλα μπλα.
Για το «χαράτσι» στα ακίνητα η... διαπραγμάτευση έγινε ως εξής:
εμείς προτείναμε ελάφρυνση φόρου 15%, η τρόικα ζήτησε 10%, τελικά έγινε
αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε, με αποτέλεσμα η τρόικα να εκφράζεται
«θετικά» για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων.
Για τα «κόκκινα δάνεια», τώρα. Αυτά των νοικοκυριών. Η κυβέρνηση
πρότεινε η ρύθμισή τους να προβλέπει 1,5% επιτόκιο με περίοδο χάριτος
τέσσερα χρόνια, αλλά η τρόικα βρήκε την πρόταση πολύ... γενναιόδωρη και
ζήτησε ή την περίοδο χάριτος αλλά με πιο υψηλό επιτόκιο, ή το ίδιο
επιτόκιο αλλά χωρίς περίοδο χάριτος. Κάτι μου λέει ότι θα τα πάρει και
τα δύο!
Και ερχόμαστε στο φοβερό Δημόσιο. Τους υποσχέθηκαν οι δικοί μας
7.000 επίορκους στο πιάτο. Μόνο που από τους 7.000 οι περισσότεροι ήταν
για πταίσματα. Απέμειναν για βαριά παραπτώματα κάτι ψιλοεκατοντάδες.
Αλλά και εξ αυτών, η πλειονότητα δεν έχει δικαστεί ακόμη. Τελικά
έμειναν, βαριά βαριά που λέμε, κάνας δυο επίορκοι, που δεν ξέρω και τι
απέγιναν... Ε, εδώ που τα λέμε, και εγώ αν ήμουν τρόικα, θα τα είχα
πάρει κρανίο.
«Η τρόικα ζητάει αυτά που ζητάει, και εμείς προτείνουμε αυτά που
προτείνουμε», μας τόνισε ορθά κοφτά κυβερνητική πηγή. «Η τρόικα ζητάει
αυτά που ζητάει, εμείς προτείνουμε αυτά που προτείνουμε, και στο τέλος
κάνουμε αυτά που μας ζητάει». Αυτή είναι η κυβερνητική πληγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου