Η παραβίαση του Συντάγματος αποδεικνύεται για την τρικομματική κυβέρνηση "έξις, δευτέρα φύσις". Η "σωτηρία της πατρίδος", αυτή η σύγχρονη εθνοσωτήριος βουλγκάτα, αποτελεί, χωρίς ντροπή και ενοχλητικές δημοκρατικές αναστολές, το ιδεολογικό άλλοθι για σειρά ενεργειών στο όριο της νομιμότητας και για την "εύπλαστη" εφαρμογή του Συντάγματος, προκειμένου να καμφθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις και να επιβληθεί το δίκαιο των πιστωτών.


Η καταχρηστική προσφυγή στο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης, αυτή τη φορά με τους εκπαιδευτικούς, ενεργοποιείται και με μόνη τη σκέψη για απεργία. Πρόκειται για θεολογικού τύπου προσέγγιση των πολιτικών συμπεριφορών, που θυμίζει την Εξόδιο ακολουθία για τα αμαρτήματα που έχουν διαπραχθεί "εν λόγω ή έργω ή διανοία"!

Η κυβέρνηση επικαλείται αορίστως τον "κίνδυνο για την ψυχική υγεία των μαθητών", που συνεπάγεται, κατά τη γνώμη της, η απεργία των καθηγητών. Πρόκειται για σόφισμα, ενδεικτικό του ανελεύθερου τρόπου σκέψης των κρατούντων. Ο Στέφανος Μάνος, ο οποίος δεν μπορεί να κατηγορηθεί για... Συριζαίος, επετέθη στην κυβέρνηση, σχολίασε με τον τρόπο του ότι "η αναγκαστική εργασία προσιδιάζει σε φασιστικά ή κομμουνιστικά καθεστώτα" και διερωτήθη "με ποια 'μούτρα' η τρικομματική κυβέρνηση θα κατηγορεί εφεξής τη Χρυσή Αυγή".

Το σκεπτικό της επίταξης δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά θεσμοθετεί συμπεριφορές και νομιμοποιεί τη λήψη εκτάκτων μέτρων εις βάρος του συνόλου του πληθυσμού. Όποιος κλάδος σκέφτεται να απεργήσει, θα επιστρατεύεται! Οι κυβερνητικοί παράγοντες προκρίνουν την αδιαλλαξία για να σπρώξουν τους εκπαιδευτικούς στην απεργία και να ενεργοποιήσουν την επιστράτευση, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των γονιών και των μαθητών. Οι κυβερνώντες ούτε την αρχή της αναλογικότητος δεν σέβονται, δηλαδή δεν συζήτησαν έστω κάποια από τα αιτήματα και κατέφυγαν αμέσως στο σκληρότερο μέτρο.

Η χώρα, βυθισμένη στην κρίση, ψάχνει για διέξοδο. Η παλινδρόμηση σε μεθόδους που θυμίζουν δικτατορία δεν προσφέρει διεξόδους. Χρειαζόμαστε σχέδιο ανόρθωσης της χώρας, που θα εμπνέει την κοινωνία ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες κοινωνικής αναγέννησης. Χρειάζεται η ελπίδα κι όχι ο φόβος, η βία και η καταστολή. Συντόμως οι κυβερνώντες θα αντιληφθούν ότι ο κοινωνικός θυμός θα δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής ανατροπής. Πέφτουν στο κενό οι προσπάθειες να προκληθεί κοινωνικός εμφύλιος πόλεμος όλων εναντίον όλων. Είναι τόσο εφιαλτική η κρίση, που καμιά κοινωνική κατηγορία δεν ξεχνάει ότι το συμφέρον της περνάει μέσα από την κοινωνική ενότητα.