Ψυχοπαθής συγκυβέρνηση
Ζώντας τις καταιγιστικές εξελίξεις των ημερών, όπως συμβαίνει σε κάθε μεγαλειώδη στιγμή της ζωής, τα συναισθήματα και οι σκέψεις σε πλημμυρίζουν με εναλλασσόμενα κύματα ελπίδας και απελπισίας, της προσδοκίας του αδύνατου και της αδυναμίας κατανόησης του απροσδόκητου.
Μαγεμένοι απ’ τις ανάσες και τα σώματα του πλήθους των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, εμείς που διαδηλώνουμε κάθε μέρα στο χώρο του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στην Αθήνα, ανακαλύπτουμε ξανά και ξανά με εκείνη την επιμονή και το πείσμα του προσκυνητή, τη σημασία της δικής μας πίστης.
Μαγεμένοι απ’ τις ανάσες και τα σώματα του πλήθους των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, εμείς που διαδηλώνουμε κάθε μέρα στο χώρο του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στην Αθήνα, ανακαλύπτουμε ξανά και ξανά με εκείνη την επιμονή και το πείσμα του προσκυνητή, τη σημασία της δικής μας πίστης.
Την πίστη στον ανθρώπινο πολιτισμό, την βεβαιότητα της κοινής μας μοίρας, την αξιοπρέπεια που υποστηρίζει κάθε ευγενική ανθρώπινη πράξη και τη δημοκρατία που τα διαφυλάττει από τους εχθρούς της πολιτισμένης ανθρώπινης συνύπαρξης.
Απέναντί μας, έχουμε μια κυβέρνηση που συμπεριφέρεται με τρόπους που θα αντιστοιχούσαν σε συμπεριφορές επικίνδυνου ψυχοπαθούς.
Διαταραχές προσωπικότητας όπως η ανερμάτιστη αλαζονεία, η παθολογική συστηματική και επιμελής χρήση της ψευδούς αντιστροφής της πραγματικότητας με στόχο τη χειραγώγηση των ανθρώπων, οι επιφανειακά καλοί τρόποι και η επίκληση δικαιωμάτων τη στιγμή ακριβώς της κατάφορης καταπάτησής τους, η απόλυτη συναισθηματική αδιαφορία για τις συνέπειες των πράξεών τους και για τα συναισθήματα των άλλων, η απροκάλυπτη εχθρότητα και η μανία τους για την καταστροφή των ανυπεράσπιστων και αθώων, η αντανακλαστική προσφυγή τους στη βία και την κυριαρχία αγνοώντας κάθε συμβιωτικό κανόνα, αν εκδηλώνονταν από ένα μεμονωμένο πρόσωπο θα κατατάσσονταν αυτόματα στην κατηγορία κάποιου που χρήζει ψυχιατρικής φροντίδας και θεραπείας αν δεν κατέληγε απευθείας στη φυλακή σαν πρόσωπο που συνιστά δημόσιο κίνδυνο.
Συνεχίζοντας, αν κάποιος άνθρωπος στην προσωπική του ζωή διέπραττε το ανάλογο της λογιζόμενης ως πολιτικής στάσης του εταίρου της συγκυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου:
Να ευχαριστεί δηλαδή δημόσια από το βήμα του «Φόρουμ Ευρωπαίων Προοδευτικών» στο Παρίσι, τον πρόεδρο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς ο οποίος και κατήγγειλε τον συνέταίρο του Βενιζέλου και πρωθυπουργό της χώρας Αντώνη Σαμαρά για το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ και χαρακτήριζε μάλιστα (όπως έκανε ο ίδιος ο Βενιζέλος) την πράξη του πρωθυπουργού της χώρας του τον οποίο συνεχίζει να στηρίζει με την ψήφο του, με λόγια όπως: «Η βίαιη διακοπή της εκπομπής της ελληνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης θέτει ένα ζήτημα δημοκρατίας, ένα ζήτημα θεσμικό».
Αυτός ο άνθρωπος, θα είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου επικίνδυνου για την ψυχική υγεία των οικείων του, τους οποίους και θα τους οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη σχιζοφρένεια, σε κάποια από τις τρείς κυριότερες μορφές της, την παρανοϊκή (μας ψεκάζουνε) την ηβηφρενική (συμμόρφωση – απουσία εναλλακτικού νοήματος) ή την κατατονία (εμβροντησία ή διέγερση).
Σας θυμίζει κάτι από αυτά που διαπιστώνουμε στα συναισθήματα της ελληνικής κοινωνίας;
Στον αντίποδα του σχεδίου «τρελάντε τους όλους» , εμείς με τη συνδρομή των ανθρώπων της ΕΡΤ, σπάσαμε αναπάντεχα για μια ακόμα φορά τον κύκλο της κυβερνητικά παραγόμενης τρέλας.
Απολαμβάνουμε ξανά το ανθρώπινο, όπως το δικαιούμαστε μετά από χρόνια αδίστακτης βίας σε βάρος μας, γελάμε, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε και πότε πότε δακρύζουμε , ανταποκρινόμενοι στην ανθρώπινη συγκίνηση που αντικρίζουμε στις οθόνες μας ή μπροστά σ’ ένα κτίριο όπως δεν μας συνέβη ποτέ πριν.
Δεν μας συνέβη μπροστά στο κτίριο της βουλής κι ας περάσαμε βδομάδες στις πλατείες υπεράσπισης της δημοκρατίας το καλοκαίρι του 2011, κι ας δώσαμε όλες τις μάχες που έπρεπε απέναντι στους ένοπλους εγκληματίες του καθεστώτος.
Τι είναι αυτό που μας έδωσε πίσω την ψυχή μας σε τούτη την περίσταση; Τι είναι αυτό που δεν κατάλαβαν οι αδίστακτοι ψυχοπαθείς που σφετερίζονται την εξουσία εδώ κι ένα χρόνο όταν από κοινού αποφάσισαν πως μπορούν να κλείσουν την κρατική ραδιοτηλεόραση σε μια νύχτα για να προχωρήσουν στη συνέχεια ανενόχλητοι στην εκποίηση όλης της δημόσιας περιουσίας μέσα σε ένα νεκρό και ράθυμο καλοκαίρι;
Είναι αυτό που κι εμείς δεν είχαμε συνειδητοποιήσει όλα αυτά τα χρόνια της φοβέρας, πως δηλαδή μέσα σε αυτό που βλέπαμε σαν κάστρο της κυβερνητικής προπαγάνδας, την κρατική ΕΡΤ, κατοικούσε εκτός όλων των άλλων και μια ελεύθερη ψυχή αντίστασης και θάρρους τέτοιου που δεν τόλμησε να επιδείξει καμία άλλη κοινωνική ομάδα εργαζομένων όταν βρέθηκε απέναντι στον αφανισμό και την κυβερνητική πυγμή.
Και συνειδητοποιούμε, πως ακριβώς εξαιτίας αυτού του γεγονότος είναι που η τρικομματική συγκυβέρνηση αποφάσισε τον εγκληματικό αφανισμό του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού κολοσσιαίου εμποδίου των σχεδίων της, αδιαφορώντας ακόμη και για τους όποιους τρομαχτικούς κινδύνους που μπορεί να επιφέρει η απουσία δημόσιας ενημέρωσης για μήνες στην ελληνική επικράτεια!
Ο αποψινός σεισμός των 6 Ρίχτερ στην Κρήτη, με κλειστό το εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο, μας υπενθύμισε πως έχουμε να κάνουμε με μια επικίνδυνα ανόητη (;) κυβέρνηση, με μια αδίστακτη, με μια παράφρονα και επικίνδυνη για τη χώρα πολιτική ηγεσία.
Η καρδιά της δημοκρατίας, αυτή που δεν χτυπάει πια στο ελληνικό κοινοβούλιο των «Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου», χτύπησε ξάφνου σε μια νύχτα μέσα από τις κυνηγημένες φωνές των κατ’ ανάγκη πειρατικών πλέον εκπομπών μερικών εκατοντάδων ηρωικών δημοσιογράφων και τεχνικών της ΕΡΤ που σήκωσαν σε μια στιγμή ολόκληρο το βάρος της υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Ό,τι αρνήθηκαν επί τρία χρόνια να υπερασπιστούν από την κατάλυσή του οι θεσμικοί υπερασπιστές της δημοκρατίας, οι νομοθέτες (βουλευτές) και η δικαιοσύνη (δικαστές), το έκαναν όπως πάντα συμβαίνει στην ιστορία, οι απλοί γενναίοι άνθρωποι που βρέθηκαν στην κατάλληλη θέση τη στιγμή που έπρεπε και μίλησαν εκ μέρους όλων μας.
Οι άνθρωποι της ΕΡΤ έκαναν αυτό που έπρεπε. Και φυσικά οι διεθνείς αντιδράσεις που προκάλεσαν με τη στάση τους σε συνδυασμό με την αυτόματη συμμετοχή των χιλιάδων του λαού σε ολόκληρη την Ελλάδα υπήρξαν καταλυτικές για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα.
Η ελληνική κοινωνία αγκάλιασε αμέσως τη φωνή της αντίστασης και δημιούργησε μια ανθρώπινη ασπίδα για την υπεράσπιση της ελεύθερης φωνής των δημοσιογράφων της ΕΡΤ και όλοι μαζί δημιουργήσαμε ένα δημοκρατικό τείχος που έφερε σε απόλυτο αδιέξοδο τους κυβερνητικούς ψυχοπαθείς.
Και τώρα;
Τώρα, θα πρέπει να κινηθούμε με τρόπο ώστε ο νέος ξεσηκωμός του ελληνικού λαού να οδηγήσει σε πτώση της τρικομματικής χούντας αντί για την επιδιωκόμενη από το καθεστώς τρικομματική σταθεροποίηση. (εκτός και αν πιστέψουμε ότι οι υποκριτικές καταγγελίες του Μάρτιν Σούλτς περί «δημοκρατικής νομιμότητας και δημοκρατικής δεοντολογίας» σχετικά με τους χειρισμούς Σαμαρά στην υπόθεση της ΕΡΤ είναι ειλικρινείς)!!!
Θα πρέπει να μην λειτουργήσουμε σαν ο μοχλός ενδυνάμωσης του Βενιζελο – Κουβελισμού στις εσωτερικές ισορροπίες μιας κυβέρνησης Σαμαρά όπως επιχειρούν να μας χρησιμοποιήσουν οι ξοφλημένοι συνεταίροι του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Θα πρέπει να μην τους επιτρέψουμε ακόμη μια φορά να υποδυθούν το ρόλο του δήθεν δημοκρατικού αντίβαρου της φασιστικής κυβέρνησης Σαμαρά, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε τόσο καιρό, ανακατασκευάζοντας από κοινού με τον Σαμαρά τις παλιές (από το 1930) θεωρίες των «δύο άκρων» και το υποτιθέμενο «συνταγματικό τόξο» στο οποίο συμπεριλαμβάνουν αυθαίρετα τον εαυτό τους (κρύβοντας φυσικά πως δεν υπάρχει άρθρο του συντάγματος που δεν έχουν καταπατήσει τα τελευταία χρόνια και οι τρείς).
Δυστυχώς, το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέθεσε από την πρώτη μέρα (την Τετάρτη 12.6.2013) πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, γιατί τόσα καταλαβαίνει και αυτός, έδωσε το χρόνο στους παλιάτσους της τρικομματικής να επιχειρήσουν μια αναδίπλωση που στο τέλος θα επιχειρήσουν μάλιστα να την εμφανίσουν και σαν απόκριση στο «λαϊκό αίτημα» να ανοίξει και πάλι η ΕΡΤ.
Όμως:
Η «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου» που πέρασαν νύχτα με υπογραφή Παπούλια στις 10.6.2013 δεν αφορά μόνο στην ΕΡΤ. Αφορά στις ΔΕΚΟ συνολικά, και τους δίνει το δικαίωμα, αν δεν τους σταματήσουμε, να διαλύσουν μες το καλοκαίρι όλες τις ΔΕΚΟ, και να τις περάσουν στη διαχείριση του Στουρνάρα για άμεση εκποίηση. Τέρμα ΕΡΤ, τέρμα ΔΕΗ, τέρμα ΕΥΔΑΠ, τέρμα ΕΥΑΘ και γω δεν ξέρω τι άλλο.
Ο λόγος αυτός σε συνδυασμό με το γεγονός της αποδοχής από τους Βενιζέλο και Κουβέλη του ζητήματος «δημοκρατικής εκτροπής» όπως είπε και η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ του ΠΑΣΟΚ στην «πειρατική» εκπομπή των δημοσιογράφων της ΕΡΤ στην οποία κλήθηκε και μίλησε, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως πρέπει ακόμα και τώρα - Τη Δευτέρα 17.6.2013 το πρωί - ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη.
Να μην τους επιτρέψουμε καμία αναδίπλωση.
Και αν, παρά τα όσα έχουν σούρει και τα δυό δήθεν «δημοκρατικά αντίβαρα» κατά της «δημοκρατικής εκτροπής» Σαμαρά, δεν υπερψηφίσουν την πρόταση δυσπιστίας, δεν κάνουν αποχή κλπ, αλλά αντίθετα υπερψηφίσουν τον Σαμαρά, τότε τους τελειώσαμε μια και καλή.
Και μπορεί σε εκλογές να μην πάμε την ίδια στιγμή, αλλά όποτε και αν πάμε δεν θα έχουν να τοποθετούν πλέον τον εαυτό τους σε κανένα δήθεν «συνταγματικό τόξο» και καμία "προοδευτική" διέξοδο.
Από τη στιγμή που κάτω από αυτές τις συνθήκες θα ψηφίσουν υπέρ του Σαμαρά θα πάρουν πλέον θέση στα φασιστικά αποσπάσματα και οριστικό διαζύγιο από την κοινωνία. Και θα το έχουν δει όλοι γιατί θα είναι μέρα μεσημέρι !
Υ.Γ. Απαιτείστε να ανοίξει αμέσως το κανάλι της βουλής.
Αλλιώς, βάλτε μέσα κάμερες, τραβάτε τα πάντα, δείξτε τα στο «πειρατικό» της ΕΡΤ και κάντε τους ρόμπα.
Συνεχίζοντας, αν κάποιος άνθρωπος στην προσωπική του ζωή διέπραττε το ανάλογο της λογιζόμενης ως πολιτικής στάσης του εταίρου της συγκυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου:
Να ευχαριστεί δηλαδή δημόσια από το βήμα του «Φόρουμ Ευρωπαίων Προοδευτικών» στο Παρίσι, τον πρόεδρο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς ο οποίος και κατήγγειλε τον συνέταίρο του Βενιζέλου και πρωθυπουργό της χώρας Αντώνη Σαμαρά για το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ και χαρακτήριζε μάλιστα (όπως έκανε ο ίδιος ο Βενιζέλος) την πράξη του πρωθυπουργού της χώρας του τον οποίο συνεχίζει να στηρίζει με την ψήφο του, με λόγια όπως: «Η βίαιη διακοπή της εκπομπής της ελληνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης θέτει ένα ζήτημα δημοκρατίας, ένα ζήτημα θεσμικό».
Αυτός ο άνθρωπος, θα είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου επικίνδυνου για την ψυχική υγεία των οικείων του, τους οποίους και θα τους οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη σχιζοφρένεια, σε κάποια από τις τρείς κυριότερες μορφές της, την παρανοϊκή (μας ψεκάζουνε) την ηβηφρενική (συμμόρφωση – απουσία εναλλακτικού νοήματος) ή την κατατονία (εμβροντησία ή διέγερση).
Σας θυμίζει κάτι από αυτά που διαπιστώνουμε στα συναισθήματα της ελληνικής κοινωνίας;
Στον αντίποδα του σχεδίου «τρελάντε τους όλους» , εμείς με τη συνδρομή των ανθρώπων της ΕΡΤ, σπάσαμε αναπάντεχα για μια ακόμα φορά τον κύκλο της κυβερνητικά παραγόμενης τρέλας.
Απολαμβάνουμε ξανά το ανθρώπινο, όπως το δικαιούμαστε μετά από χρόνια αδίστακτης βίας σε βάρος μας, γελάμε, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε και πότε πότε δακρύζουμε , ανταποκρινόμενοι στην ανθρώπινη συγκίνηση που αντικρίζουμε στις οθόνες μας ή μπροστά σ’ ένα κτίριο όπως δεν μας συνέβη ποτέ πριν.
Δεν μας συνέβη μπροστά στο κτίριο της βουλής κι ας περάσαμε βδομάδες στις πλατείες υπεράσπισης της δημοκρατίας το καλοκαίρι του 2011, κι ας δώσαμε όλες τις μάχες που έπρεπε απέναντι στους ένοπλους εγκληματίες του καθεστώτος.
Τι είναι αυτό που μας έδωσε πίσω την ψυχή μας σε τούτη την περίσταση; Τι είναι αυτό που δεν κατάλαβαν οι αδίστακτοι ψυχοπαθείς που σφετερίζονται την εξουσία εδώ κι ένα χρόνο όταν από κοινού αποφάσισαν πως μπορούν να κλείσουν την κρατική ραδιοτηλεόραση σε μια νύχτα για να προχωρήσουν στη συνέχεια ανενόχλητοι στην εκποίηση όλης της δημόσιας περιουσίας μέσα σε ένα νεκρό και ράθυμο καλοκαίρι;
Είναι αυτό που κι εμείς δεν είχαμε συνειδητοποιήσει όλα αυτά τα χρόνια της φοβέρας, πως δηλαδή μέσα σε αυτό που βλέπαμε σαν κάστρο της κυβερνητικής προπαγάνδας, την κρατική ΕΡΤ, κατοικούσε εκτός όλων των άλλων και μια ελεύθερη ψυχή αντίστασης και θάρρους τέτοιου που δεν τόλμησε να επιδείξει καμία άλλη κοινωνική ομάδα εργαζομένων όταν βρέθηκε απέναντι στον αφανισμό και την κυβερνητική πυγμή.
Και συνειδητοποιούμε, πως ακριβώς εξαιτίας αυτού του γεγονότος είναι που η τρικομματική συγκυβέρνηση αποφάσισε τον εγκληματικό αφανισμό του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού κολοσσιαίου εμποδίου των σχεδίων της, αδιαφορώντας ακόμη και για τους όποιους τρομαχτικούς κινδύνους που μπορεί να επιφέρει η απουσία δημόσιας ενημέρωσης για μήνες στην ελληνική επικράτεια!
Ο αποψινός σεισμός των 6 Ρίχτερ στην Κρήτη, με κλειστό το εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο, μας υπενθύμισε πως έχουμε να κάνουμε με μια επικίνδυνα ανόητη (;) κυβέρνηση, με μια αδίστακτη, με μια παράφρονα και επικίνδυνη για τη χώρα πολιτική ηγεσία.
Η καρδιά της δημοκρατίας, αυτή που δεν χτυπάει πια στο ελληνικό κοινοβούλιο των «Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου», χτύπησε ξάφνου σε μια νύχτα μέσα από τις κυνηγημένες φωνές των κατ’ ανάγκη πειρατικών πλέον εκπομπών μερικών εκατοντάδων ηρωικών δημοσιογράφων και τεχνικών της ΕΡΤ που σήκωσαν σε μια στιγμή ολόκληρο το βάρος της υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Ό,τι αρνήθηκαν επί τρία χρόνια να υπερασπιστούν από την κατάλυσή του οι θεσμικοί υπερασπιστές της δημοκρατίας, οι νομοθέτες (βουλευτές) και η δικαιοσύνη (δικαστές), το έκαναν όπως πάντα συμβαίνει στην ιστορία, οι απλοί γενναίοι άνθρωποι που βρέθηκαν στην κατάλληλη θέση τη στιγμή που έπρεπε και μίλησαν εκ μέρους όλων μας.
Οι άνθρωποι της ΕΡΤ έκαναν αυτό που έπρεπε. Και φυσικά οι διεθνείς αντιδράσεις που προκάλεσαν με τη στάση τους σε συνδυασμό με την αυτόματη συμμετοχή των χιλιάδων του λαού σε ολόκληρη την Ελλάδα υπήρξαν καταλυτικές για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα.
Η ελληνική κοινωνία αγκάλιασε αμέσως τη φωνή της αντίστασης και δημιούργησε μια ανθρώπινη ασπίδα για την υπεράσπιση της ελεύθερης φωνής των δημοσιογράφων της ΕΡΤ και όλοι μαζί δημιουργήσαμε ένα δημοκρατικό τείχος που έφερε σε απόλυτο αδιέξοδο τους κυβερνητικούς ψυχοπαθείς.
Και τώρα;
Τώρα, θα πρέπει να κινηθούμε με τρόπο ώστε ο νέος ξεσηκωμός του ελληνικού λαού να οδηγήσει σε πτώση της τρικομματικής χούντας αντί για την επιδιωκόμενη από το καθεστώς τρικομματική σταθεροποίηση. (εκτός και αν πιστέψουμε ότι οι υποκριτικές καταγγελίες του Μάρτιν Σούλτς περί «δημοκρατικής νομιμότητας και δημοκρατικής δεοντολογίας» σχετικά με τους χειρισμούς Σαμαρά στην υπόθεση της ΕΡΤ είναι ειλικρινείς)!!!
Θα πρέπει να μην λειτουργήσουμε σαν ο μοχλός ενδυνάμωσης του Βενιζελο – Κουβελισμού στις εσωτερικές ισορροπίες μιας κυβέρνησης Σαμαρά όπως επιχειρούν να μας χρησιμοποιήσουν οι ξοφλημένοι συνεταίροι του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Θα πρέπει να μην τους επιτρέψουμε ακόμη μια φορά να υποδυθούν το ρόλο του δήθεν δημοκρατικού αντίβαρου της φασιστικής κυβέρνησης Σαμαρά, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε τόσο καιρό, ανακατασκευάζοντας από κοινού με τον Σαμαρά τις παλιές (από το 1930) θεωρίες των «δύο άκρων» και το υποτιθέμενο «συνταγματικό τόξο» στο οποίο συμπεριλαμβάνουν αυθαίρετα τον εαυτό τους (κρύβοντας φυσικά πως δεν υπάρχει άρθρο του συντάγματος που δεν έχουν καταπατήσει τα τελευταία χρόνια και οι τρείς).
Δυστυχώς, το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέθεσε από την πρώτη μέρα (την Τετάρτη 12.6.2013) πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, γιατί τόσα καταλαβαίνει και αυτός, έδωσε το χρόνο στους παλιάτσους της τρικομματικής να επιχειρήσουν μια αναδίπλωση που στο τέλος θα επιχειρήσουν μάλιστα να την εμφανίσουν και σαν απόκριση στο «λαϊκό αίτημα» να ανοίξει και πάλι η ΕΡΤ.
Όμως:
Η «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου» που πέρασαν νύχτα με υπογραφή Παπούλια στις 10.6.2013 δεν αφορά μόνο στην ΕΡΤ. Αφορά στις ΔΕΚΟ συνολικά, και τους δίνει το δικαίωμα, αν δεν τους σταματήσουμε, να διαλύσουν μες το καλοκαίρι όλες τις ΔΕΚΟ, και να τις περάσουν στη διαχείριση του Στουρνάρα για άμεση εκποίηση. Τέρμα ΕΡΤ, τέρμα ΔΕΗ, τέρμα ΕΥΔΑΠ, τέρμα ΕΥΑΘ και γω δεν ξέρω τι άλλο.
Ο λόγος αυτός σε συνδυασμό με το γεγονός της αποδοχής από τους Βενιζέλο και Κουβέλη του ζητήματος «δημοκρατικής εκτροπής» όπως είπε και η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ του ΠΑΣΟΚ στην «πειρατική» εκπομπή των δημοσιογράφων της ΕΡΤ στην οποία κλήθηκε και μίλησε, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως πρέπει ακόμα και τώρα - Τη Δευτέρα 17.6.2013 το πρωί - ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη.
Να μην τους επιτρέψουμε καμία αναδίπλωση.
Και αν, παρά τα όσα έχουν σούρει και τα δυό δήθεν «δημοκρατικά αντίβαρα» κατά της «δημοκρατικής εκτροπής» Σαμαρά, δεν υπερψηφίσουν την πρόταση δυσπιστίας, δεν κάνουν αποχή κλπ, αλλά αντίθετα υπερψηφίσουν τον Σαμαρά, τότε τους τελειώσαμε μια και καλή.
Και μπορεί σε εκλογές να μην πάμε την ίδια στιγμή, αλλά όποτε και αν πάμε δεν θα έχουν να τοποθετούν πλέον τον εαυτό τους σε κανένα δήθεν «συνταγματικό τόξο» και καμία "προοδευτική" διέξοδο.
Από τη στιγμή που κάτω από αυτές τις συνθήκες θα ψηφίσουν υπέρ του Σαμαρά θα πάρουν πλέον θέση στα φασιστικά αποσπάσματα και οριστικό διαζύγιο από την κοινωνία. Και θα το έχουν δει όλοι γιατί θα είναι μέρα μεσημέρι !
Υ.Γ. Απαιτείστε να ανοίξει αμέσως το κανάλι της βουλής.
Αλλιώς, βάλτε μέσα κάμερες, τραβάτε τα πάντα, δείξτε τα στο «πειρατικό» της ΕΡΤ και κάντε τους ρόμπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου