Ένα άρθρο για τη "φιλοξενία", τα κέντρα κράτησης, την εξέγερση της Αμυγδαλέζας αλλά και τις "ανθρώπινες υγειονομικές βόμβες"
Φάκελος "Κλειστή φιλοξενία". Αεροστεγώς...
Χρήστος Δεμέτης
Να βάλουμε λίγο κάποια πράγματα στη θέση τους. Απόδραση από "κέντρο φιλοξενίας", δεν νοείται. Μόνο από κέντρο κράτησης. Ή μάλλον, αν όντως μιλάμε για "απόδραση", τότε μιλάμε πράγματι και για κέντρο κράτησης και όχι φιλοξενίας. Απλή λογική.
Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα είναι η πιο "καυτή πατάτα" των τελευταίων είκοσι (αν όχι παραπάνω) χρόνων. Το να σκεφτεί κανείς ότι κέντρα σαν την Αμυγδαλέζα μπορούν να δώσουν τη λύση στον επαναπατρισμό πολιτικών προσφύγων, αιτούντων ασύλου και παράνομων μεταναστών που κάποιοι τους έφεραν στην Ελλάδα τάζοντας τους μια Γη της επαγγελίας, είναι τουλάχιστον αστείο. Οι μετανάστες εξεγέρθηκαν όταν έμαθαν πως ο χρόνος κράτησής τους θα παραταθεί στους 18 μήνες, από 12 που ήταν μέχρι σήμερα.
Εξεγέρθηκαν επίσης γιατί κάποιοι φρόντισαν να τους αφήσουν χωρίς κλιματισμό εν μέσω καύσωνα σε κοντέινερς - φούρνους μικροκυμάτων. Ναι σωστά, αν ήταν Έλληνες θα είχαν κάθε δικαίωμα να εξεγερθούν για τα παραπάνω δύο. Αλλά είναι μετανάστες. "Λαθρομετανάστες" όπως εμμένουν να τους αποκαλούν κάποιοι. Λαθραίοι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Ας υπενθυμίσουμε και πάλι, τα αυτονόητα. Κοινώς:
Η λέξη "λαθρομετανάστης" δεν είναι λέξη ουδέτερη αλλά αντιθέτως είναι μια αρνητικά φορτισμένη λέξη, καθώς συνδέει εξ ορισμού μια ιδιότητα με την τέλεση παράνομων πράξεων προσβάλλοντας το τεκμήριο της αθωότητας.
Και το παραπάνω είναι καλό να διευκρινίζεται σε κάθε ευκαιρία.
Περί νομικής υπόστασης του όρου "λαθρομετανάστης" εδώ και για το φιλολογικό μέρος εδώ.
Η Αμυγδαλέζα ονομάστηκε από τους εμπνευστές της "Κέντρο Κλειστής Φιλοξενίας". Η ειρωνεία ξεχειλίζει από τα σίδερα. Πώς μπορείς να φιλοξενήσεις κάποιον σε ελεγχόμενο χώρο; Πώς φιλοξενείς κάποιον όταν τον κακοποιείς, τον εκφοβίζεις και τους παρέχεις άθλιες συνθήκες διαμονής;
Όπως εύστοχα έγραψε χρήστης στο Twitter (@cpatriar), "Αν οι Ναζί είχαν κερδίσει τον πόλεμο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα ήταν κέντρα φιλοξενίας".
Το μεταναστευτικό ζήτημα στη χώρα αντιμετωπίζεται με την ίδια προχειρότητα που έγινε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Η διαφορά είναι ότι στο συγκεκριμένο κεφάλαιο περιλαμβάνονται πολλές γραμμές ρατσιστικής κακομεταχείρισης. Και το μόνο- αποδεδειγμένο περίτρανα από την ιστορία - δόγμα είναι ένα. Η βία φέρνει βία.
Το ότι ένας άνθρωπος είναι μετανάστης σε ξένη χώρα, δε σημαίνει ότι πρέπει να στερείται δικαιωμάτων. Η βίαιη καταπάτηση τους θα προκαλέσει αντιδράσεις.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε τα λόγια του αντιδήμαρχου Αχαρνών, Μιχάλη Βρεττού:
"Πως περίμενε κανείς να αντιδράσουν αυτοί οι άνθρωποι, όταν οι συνθήκες στις οποίες ζουν είναι απαράδεκτες. Απορώ πως το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα έπειτα από τις επισκέψεις του στα κελιά της Αμυγδαλέζας έδινε την έγκρισή του για εγκατάσταση των λαθρομεταναστών, στη σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ας αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη τους τα αρμόδια Υπουργεία κι ας δρομολογήσουν την απομάκρυνσή τους από την πόλη μας. Υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια χρήση εντός κατοικημένης περιοχής;". H αποτυχία ενός καταδικασμένου πειράματος
Στις τρεις πτέρυγες της Αμυγδαλέζας "φιλοξενούνται" αυτή τη στιγμή πάνω από 2.300 μετανάστες. Σύμφωνα με καταγγελίες, εδώ και 2 μήνες η πολιτεία έκοψε το κονδύλι από την ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού που απολύμαινε τους χώρους. Τώρα η καθημερινή καθαριότητα έχει ανατεθεί σε ομάδα εθελοντών Πακιστανών οι οποίοι φροντίζουν για τη στοιχειώδη υγιεινή.
Επίσης, για 2.000 κρατούμενος υπάρχει μόνο ένας γιατρός, ενώ πέραν από προβλήματα ρατσιστικής συμπεριφοράς αστυνομικών, υπάρχουν και προβλήματα σίτισης.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αναφέρουν ότι το 60% των προβλημάτων υγείας (λοιμώξεις αναπνευστικού, μυoσκελετικοί πόνοι, διάρροια, εντερικές διαταραχές, δερματικές παθήσεις και ψυχολογικά) των κρατούμενων μεταναστών στον Έβρο οφείλεται στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής των κέντρων κράτησης.
Επίσης, η Ευρωπαία επίτροπος Σεσίλια Μάλμστρομ έχει επισκεφτεί την Ελλάδα και τα κέντρα κράτησης μεταναστών αρκετές φορές και έχει χαρακτηρίσει τις συνθήκες κράτησης κακή - απαράδεκτη. Το ερώτημα είναι το εξής:
"Εσύ θα μπορούσες να ζήσεις εκεί;". Ειδικά αν σου ανακοινωνόταν εν μία νυκτί ότι η κράτηση σου ενδέχεται να παραταθεί κατά έξι μήνες.
Πρόσφατα δυο χιλιάδες μετανάστες, κρατούμενοι της επιχείρησης Ξένιος Δίας στα κέντρα ανά την επικράτεια, ξεκίνησαν απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι στις συνθήκες κράτησής τους και στην παράταση αυτής, όπως καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία.
Η εικόνα των χιλιάδων παράνομων και άρρωστων μεταναστών που προωθείται από τις Αρχές, τους καθιστά ως μια κινούμενη άγνωστη "απειλή", μια "υγειονομική" βόμβα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να "εκραγεί". Η αδιάκριτη "τσουβαλοποίηση" όλων των ανθρώπων που έρχονται στη χώρα δεν είναι επίσης λύση.
Η "εθνική απειλή" προσπαθεί να αιτιολογήσει και να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη την κράτηση τους στα "κέντρα φιλοξενίας". Σε κάθε περίπτωση, εξυπηρετεί συμφέροντα και δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα.
-Λύση είναι η παροχή υγειονομικής περίθαλψης για όσους έχουν ανάγκη, ο επαναπατρισμός τους με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι ο εσωτερικός πόλεμος εντυπώσεων.
-Λύση είναι ο ορθότερος προγραμματισμός για φύλαξη των συνόρων και κυρίως για την πάταξη του παράνομου εμπορίου διακίνησης ανθρώπινων ψυχών που κάνει πάρτι στη χώρα μας. Το παραπάνω, με χορήγηση ασύλου στους πολιτικούς πρόσφυγες.
-Λύση είναι να δημιουργηθούν ανθρώπινοι και αξιοπρεπείς ανοιχτοί και δημόσιοι προσωρινοί χώροι υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων, με επαρκή σίτιση και στέγαση, πρόσβαση σε πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, δωρεάν διερμηνεία και νομική αρωγή, μέχρι να επαναπατριστούν στις χώρες τους (οι περισσότεροι επιθυμούν να φύγουν αλλά εγκλωβίζονται εδώ λόγω του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ) ή να ενσωματωθούν στη χώρα.
-Λύση είναι επίσης η πίεση για ριζική τροποποίηση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου προς την κατεύθυνση της αναλογικής κατανομής των μεταναστών σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάργηση του Κανονισμού Δουβλίνο 2 και η μη υιοθέτηση του υπό έγκριση Κανονισμού Δουβλίνο 3, στο πλαίσιο του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.
Διαφορετικά, τα φαινόμενα σαν την εξέγερση της Αμυγδαλέζας θα πολλαπλασιαστούν εν ριπή οφθαλμού.
Αντί επιλόγου:
Εξεγέρθηκαν επίσης γιατί κάποιοι φρόντισαν να τους αφήσουν χωρίς κλιματισμό εν μέσω καύσωνα σε κοντέινερς - φούρνους μικροκυμάτων. Ναι σωστά, αν ήταν Έλληνες θα είχαν κάθε δικαίωμα να εξεγερθούν για τα παραπάνω δύο. Αλλά είναι μετανάστες. "Λαθρομετανάστες" όπως εμμένουν να τους αποκαλούν κάποιοι. Λαθραίοι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Ας υπενθυμίσουμε και πάλι, τα αυτονόητα. Κοινώς:
Η λέξη "λαθρομετανάστης" δεν είναι λέξη ουδέτερη αλλά αντιθέτως είναι μια αρνητικά φορτισμένη λέξη, καθώς συνδέει εξ ορισμού μια ιδιότητα με την τέλεση παράνομων πράξεων προσβάλλοντας το τεκμήριο της αθωότητας.
Και το παραπάνω είναι καλό να διευκρινίζεται σε κάθε ευκαιρία.
Περί νομικής υπόστασης του όρου "λαθρομετανάστης" εδώ και για το φιλολογικό μέρος εδώ.
Η Αμυγδαλέζα ονομάστηκε από τους εμπνευστές της "Κέντρο Κλειστής Φιλοξενίας". Η ειρωνεία ξεχειλίζει από τα σίδερα. Πώς μπορείς να φιλοξενήσεις κάποιον σε ελεγχόμενο χώρο; Πώς φιλοξενείς κάποιον όταν τον κακοποιείς, τον εκφοβίζεις και τους παρέχεις άθλιες συνθήκες διαμονής;
Όπως εύστοχα έγραψε χρήστης στο Twitter (@cpatriar), "Αν οι Ναζί είχαν κερδίσει τον πόλεμο τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα ήταν κέντρα φιλοξενίας".
Το μεταναστευτικό ζήτημα στη χώρα αντιμετωπίζεται με την ίδια προχειρότητα που έγινε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Η διαφορά είναι ότι στο συγκεκριμένο κεφάλαιο περιλαμβάνονται πολλές γραμμές ρατσιστικής κακομεταχείρισης. Και το μόνο- αποδεδειγμένο περίτρανα από την ιστορία - δόγμα είναι ένα. Η βία φέρνει βία.
Το ότι ένας άνθρωπος είναι μετανάστης σε ξένη χώρα, δε σημαίνει ότι πρέπει να στερείται δικαιωμάτων. Η βίαιη καταπάτηση τους θα προκαλέσει αντιδράσεις.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε τα λόγια του αντιδήμαρχου Αχαρνών, Μιχάλη Βρεττού:
"Πως περίμενε κανείς να αντιδράσουν αυτοί οι άνθρωποι, όταν οι συνθήκες στις οποίες ζουν είναι απαράδεκτες. Απορώ πως το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα έπειτα από τις επισκέψεις του στα κελιά της Αμυγδαλέζας έδινε την έγκρισή του για εγκατάσταση των λαθρομεταναστών, στη σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ας αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη τους τα αρμόδια Υπουργεία κι ας δρομολογήσουν την απομάκρυνσή τους από την πόλη μας. Υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει τέτοια χρήση εντός κατοικημένης περιοχής;". H αποτυχία ενός καταδικασμένου πειράματος
Στις τρεις πτέρυγες της Αμυγδαλέζας "φιλοξενούνται" αυτή τη στιγμή πάνω από 2.300 μετανάστες. Σύμφωνα με καταγγελίες, εδώ και 2 μήνες η πολιτεία έκοψε το κονδύλι από την ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού που απολύμαινε τους χώρους. Τώρα η καθημερινή καθαριότητα έχει ανατεθεί σε ομάδα εθελοντών Πακιστανών οι οποίοι φροντίζουν για τη στοιχειώδη υγιεινή.
Επίσης, για 2.000 κρατούμενος υπάρχει μόνο ένας γιατρός, ενώ πέραν από προβλήματα ρατσιστικής συμπεριφοράς αστυνομικών, υπάρχουν και προβλήματα σίτισης.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αναφέρουν ότι το 60% των προβλημάτων υγείας (λοιμώξεις αναπνευστικού, μυoσκελετικοί πόνοι, διάρροια, εντερικές διαταραχές, δερματικές παθήσεις και ψυχολογικά) των κρατούμενων μεταναστών στον Έβρο οφείλεται στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής των κέντρων κράτησης.
Επίσης, η Ευρωπαία επίτροπος Σεσίλια Μάλμστρομ έχει επισκεφτεί την Ελλάδα και τα κέντρα κράτησης μεταναστών αρκετές φορές και έχει χαρακτηρίσει τις συνθήκες κράτησης κακή - απαράδεκτη. Το ερώτημα είναι το εξής:
"Εσύ θα μπορούσες να ζήσεις εκεί;". Ειδικά αν σου ανακοινωνόταν εν μία νυκτί ότι η κράτηση σου ενδέχεται να παραταθεί κατά έξι μήνες.
Πρόσφατα δυο χιλιάδες μετανάστες, κρατούμενοι της επιχείρησης Ξένιος Δίας στα κέντρα ανά την επικράτεια, ξεκίνησαν απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι στις συνθήκες κράτησής τους και στην παράταση αυτής, όπως καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία.
Η εικόνα των χιλιάδων παράνομων και άρρωστων μεταναστών που προωθείται από τις Αρχές, τους καθιστά ως μια κινούμενη άγνωστη "απειλή", μια "υγειονομική" βόμβα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να "εκραγεί". Η αδιάκριτη "τσουβαλοποίηση" όλων των ανθρώπων που έρχονται στη χώρα δεν είναι επίσης λύση.
Η "εθνική απειλή" προσπαθεί να αιτιολογήσει και να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη την κράτηση τους στα "κέντρα φιλοξενίας". Σε κάθε περίπτωση, εξυπηρετεί συμφέροντα και δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα.
-Λύση είναι η παροχή υγειονομικής περίθαλψης για όσους έχουν ανάγκη, ο επαναπατρισμός τους με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι ο εσωτερικός πόλεμος εντυπώσεων.
-Λύση είναι ο ορθότερος προγραμματισμός για φύλαξη των συνόρων και κυρίως για την πάταξη του παράνομου εμπορίου διακίνησης ανθρώπινων ψυχών που κάνει πάρτι στη χώρα μας. Το παραπάνω, με χορήγηση ασύλου στους πολιτικούς πρόσφυγες.
-Λύση είναι να δημιουργηθούν ανθρώπινοι και αξιοπρεπείς ανοιχτοί και δημόσιοι προσωρινοί χώροι υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων, με επαρκή σίτιση και στέγαση, πρόσβαση σε πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, δωρεάν διερμηνεία και νομική αρωγή, μέχρι να επαναπατριστούν στις χώρες τους (οι περισσότεροι επιθυμούν να φύγουν αλλά εγκλωβίζονται εδώ λόγω του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ) ή να ενσωματωθούν στη χώρα.
-Λύση είναι επίσης η πίεση για ριζική τροποποίηση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου προς την κατεύθυνση της αναλογικής κατανομής των μεταναστών σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάργηση του Κανονισμού Δουβλίνο 2 και η μη υιοθέτηση του υπό έγκριση Κανονισμού Δουβλίνο 3, στο πλαίσιο του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.
Διαφορετικά, τα φαινόμενα σαν την εξέγερση της Αμυγδαλέζας θα πολλαπλασιαστούν εν ριπή οφθαλμού.
Αντί επιλόγου:
"Να ζεις οπουδήποτε στον κόσμο σήμερα και να είσαι εναντίον της ισότητας εξαιτίας της φυλής ή του χρώματος είναι σαν να ζεις στην Αλάσκα και να είσαι εναντίον του χιονιού".
(William Cuthbert Faulkner (1897–1962) Νομπελίστας Αμερικανός συγγραφέας)
Παράρτημα:
Δουβλίνο ΙΙ: Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ (ή Κανονισμός 343/2002) είναι ένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει την χώρα η οποία θα είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα. Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙ ένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά. Μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για να αιτηθούν άσυλο θα πρέπει σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ να επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα. Λόγω της κακής κατάστασης της εφαρμογής του ασύλου στην Ελλάδα ο κανονισμός αυτό το 2010-2011 βρίσκεται άτυπα σε επανεξέταση και προτάθηκε προσωρινή αναστολή για περίοδο έξι μηνών όταν κάποιο ενδιαφερόμενο μέλος "αντιμετωπίζει ιδιαίτερα επείγουσες καταστάσεις, οι οποίες επιβαρύνουν στο έπακρο τις ικανότητες υποδοχής". Τον Απρίλιο 2011, μετά από έκθεση της Γαλλίδας Σοσιαλίστριας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία η οποία συνιστά στα κράτη μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη. Στην έκθεσή της η Σιλβί Γκιγιόμ συγκεκριμένα ανέφερε: "η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ' ό,τι αφορά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων". Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφουν στην Ελλάδα μέσω του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ. Η απόφαση του δικαστηρίου χαρακτηρίστηκε ότι ανατρέπει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ. Το 2011 ο Ελληνικός νόμος 3907/2011 "Ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου και Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής, προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ "σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη - μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών" και λοιπές διατάξεις" θεσπίστηκε για την αναδιάρθρωση των κρατικών λειτουργιών απονομής ασύλου. Μέσα στον νόμο αυτό προβλέπεται η εθελούσια επιστροφή του μετανάστη αλλά υπάρχουν τεχνικοί λόγοι που αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπως σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει συνεργασία με τις πρεσβείες ή κακές πολιτειακές συνθήκες στις χώρες των μεταναστών κλπ. Από την Ελλάδα έχει προταθεί η ανακατανομή και η μετεγκατάσταση μεταναστών χωρίς χαρτιά με δίκαιη αναλογία σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρώπης. Σύμφωνα με καταγγελτική αναφορά 14 οργανώσεων που ασχολούνται με μεταναστευτικά ζητήματα, η Ελλάδα δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την πρόσβαση των αλλοδαπών στη διαδικασία χορήγησης ασύλου, καθώς η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής δέχεται μόνο 20 αιτήσεις χορηγήσεις ασύλου κάθε Σάββατο. *Ο Χρήστος Δεμέτης είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, “Πολιτισμικές Σπουδές και Ανθρώπινη Επικοινωνία”. Εργάστηκε στον Όμιλο του Πηγάσου. Από τον Μάιο του 2012 βρίσκεται στην 24 Media και αρθρογραφεί στο NEWS247.
Δουβλίνο ΙΙ: Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ (ή Κανονισμός 343/2002) είναι ένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει την χώρα η οποία θα είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα. Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙ ένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά. Μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για να αιτηθούν άσυλο θα πρέπει σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ να επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα. Λόγω της κακής κατάστασης της εφαρμογής του ασύλου στην Ελλάδα ο κανονισμός αυτό το 2010-2011 βρίσκεται άτυπα σε επανεξέταση και προτάθηκε προσωρινή αναστολή για περίοδο έξι μηνών όταν κάποιο ενδιαφερόμενο μέλος "αντιμετωπίζει ιδιαίτερα επείγουσες καταστάσεις, οι οποίες επιβαρύνουν στο έπακρο τις ικανότητες υποδοχής". Τον Απρίλιο 2011, μετά από έκθεση της Γαλλίδας Σοσιαλίστριας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία η οποία συνιστά στα κράτη μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη. Στην έκθεσή της η Σιλβί Γκιγιόμ συγκεκριμένα ανέφερε: "η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ' ό,τι αφορά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων". Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφουν στην Ελλάδα μέσω του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ. Η απόφαση του δικαστηρίου χαρακτηρίστηκε ότι ανατρέπει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ. Το 2011 ο Ελληνικός νόμος 3907/2011 "Ίδρυση Υπηρεσίας Ασύλου και Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής, προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ "σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη - μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών" και λοιπές διατάξεις" θεσπίστηκε για την αναδιάρθρωση των κρατικών λειτουργιών απονομής ασύλου. Μέσα στον νόμο αυτό προβλέπεται η εθελούσια επιστροφή του μετανάστη αλλά υπάρχουν τεχνικοί λόγοι που αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπως σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει συνεργασία με τις πρεσβείες ή κακές πολιτειακές συνθήκες στις χώρες των μεταναστών κλπ. Από την Ελλάδα έχει προταθεί η ανακατανομή και η μετεγκατάσταση μεταναστών χωρίς χαρτιά με δίκαιη αναλογία σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρώπης. Σύμφωνα με καταγγελτική αναφορά 14 οργανώσεων που ασχολούνται με μεταναστευτικά ζητήματα, η Ελλάδα δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την πρόσβαση των αλλοδαπών στη διαδικασία χορήγησης ασύλου, καθώς η Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής δέχεται μόνο 20 αιτήσεις χορηγήσεις ασύλου κάθε Σάββατο. *Ο Χρήστος Δεμέτης είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, “Πολιτισμικές Σπουδές και Ανθρώπινη Επικοινωνία”. Εργάστηκε στον Όμιλο του Πηγάσου. Από τον Μάιο του 2012 βρίσκεται στην 24 Media και αρθρογραφεί στο NEWS247.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου