Όταν οι νεοφιλελεύθερες οικονομικές και πολιτικές ελίτ και τα όργανά τους στο σύστημα ενημέρωσης έλεγαν ότι «η κρίση είναι ευκαιρία», εννοούσαν και εννοούν ότι ήρθε η ώρα να τα βάλουν όλα στο χέρι. Να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, να αποδημήσουν, να συρρικνώσουν το κοινωνικό κράτος, τις δομές πρόνοιας και στήριξης της κοινωνίας, να δυσκολέψουν και να καταστήσουν αδύνατη την πρόσβαση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων στα δημόσια αγαθά της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής προστασίας κ.λπ.

Το πολιτικό σχέδιο «μεταρρύθμισης», αναδιάρθρωσης του κράτους και της δημόσιας διοίκησης βρίσκεται στον πυρήνα των μνημονιακών πολιτικών κοινωνικής λεηλασίας. Τα τρία χρόνια που πέρασαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις ενίσχυσαν και συμπλήρωσαν το θεσμικό πλέγμα υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, της υγείας, της ασφάλισης, των δομών κοινωνικής προστασίας. Ταυτόχρονα επένδυσαν στην κατάρρευση δομών και λειτουργιών του κοινωνικού κράτους μέσα από την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση. Από το φθινόπωρο του 2011 μπήκε μπροστά το σχέδιο αποψίλωσης των δημόσιων υπηρεσιών από ανθρώπινο δυναμικό. Η προσυνταξιοδοτική εφεδρεία το 2011 και η διαθεσιμότητα το 2012 ήταν το προοίμιο για το τι θα ακολουθούσε.
Τώρα το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2013 είμαστε μπροστά στην κατά μέτωπο επίθεση στις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια κοινωνικά αγαθά.
Με τον νόμο 4172/13 υλοποιούν τη μνημονιακή υποχρέωση να ξεφορτωθούν 25 χιλιάδες εργαζόμενους από τις δημόσιες υπηρεσίες μέχρι το τέλος του 2013 μέσα από καταργήσεις οργανισμών και δομών, καταργήσεις οργανικών θέσεων, καταργήσεις ΝΠΔΔ και μετατροπή του σε ΝΠΙΔ. Και όλα αυτά θα γίνουν στο όνομα της αξιολόγησης δομών και προσωπικού, της «αξιοκρατίας» (εφαρμογή του συστήματος αρνητικής μοριοδότησης). Κανένας τομέας του Δημοσίου δεν μένει εκτός, το βαρύτερο όμως πλήγμα δέχεται η Παιδεία, η Υγεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο πυρήνας του κοινωνικού κράτους.
Στον τομέα της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια, ΤΕΙ) η επίθεση έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, επίθεση που κορυφώθηκε με τους νόμους 4009/11 (Διαμαντοπούλου), 4076/12 (Αρβανιτόπουλου), που σε θεσμικό επίπεδο υπονομεύεται ο δημόσιος δωρεάν και ακαδημαϊκός της χαρακτήρας σε αντίθεση και με τις συνταγματικές εγγυήσεις.
Η αποψίλωση των υπηρεσιών διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης είναι μέρος των αντιεκπαιδευτικών και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση. Οι 1.500-2.000 εργαζόμενοι, που τίθενται σε καθεστώς διαθεσιμότητας-απόλυσης, αποτελούν το 25% του δυναμικού που στελεχώνει τις υπηρεσίες των Ιδρυμάτων. Αν λείψουν αυτοί οι εργαζόμενοι, είναι αδύνατο να υποστηριχθεί η εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία και τα Ιδρύματα οδηγούνται σε αδυναμία λειτουργίας, έως και σε κατάρρευση. Ίσως το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση να προωθούν παράλληλα το σχέδιο παράδοσης των υπηρεσιών διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης στις «μαφίες» των εργολάβων.
Απέναντι στην πολιτική της διαθεσιμότητας-απολύσεων η κοινότητα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης οφείλει να επιδείξει διαθεσιμότητα αντίστασης και αγώνα. Διαθεσιμότητα, από όλες και όλους, αλληλεγγύης προς τους πληττόμενους και υπεράσπισης του δημόσιου συστήματος Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Όλοι που συγκροτούμε την κοινότητα της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, εργαζόμενοι, διδάσκοντες, φοιτητές, έχουμε την ευθύνη να κρατήσουμε όρθιο το δημόσιο σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης για να έχουν δικαίωμα και πρόσβαση οι νέες και νέοι της χώρας μας.
Ιδιαίτερες ευθύνες και ρόλο οφείλουν να αναλάβουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, ομοσπονδία και πρωτοβάθμιοι σύλλογοι. Να αναπτύξουν πρωτοβουλίες σε κάθε ίδρυμα και συνολικά. Να εκφραστεί η καθολική αντίθεση και αντιπαράθεση της κοινότητας στην πολιτική των απολύσεων. Να βρεθεί το νήμα σύνδεσης αυτών των αγώνων με τα άλλα τμήματα της εκπαίδευσης και τους κλάδους των εργαζομένων του δημόσιου που μάχονται.
Στις ανελαστικές μνημονιακές πολιτικές κοινωνικής καταστροφής και διάλυσης του κοινωνικού κράτους της δικομματικής κυβέρνησης να αντιπαραθέσουμε τους συντονισμένους αποφασιστικούς και σε διάρκεια αγώνες των συνδικάτων.
Να δημιουργήσουμε ένα παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και υπεράσπισης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών.
Στο ζεστό καλοκαίρι που επέλεξε η κυβέρνηση να ξετυλίξει την πολιτική διάλυσης της Παιδείας, της Υγείας... Να απαντήσουμε με ένα θερμό φθινόπωρο αντίστασης και ανατροπής. Να τερματιστούν οι μνημονιακές πολιτικές και να μπει η χώρα σε τροχιά κοινωνικής ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης με τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας στο προσκήνιο για μια αριστερή διακυβέρνηση με πυρήνα τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Για την αναζωογόνηση της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο για την κοινωνία και τη χώρα.
 
* Ο Ζαχαρίας Τριγάζης είναι μέλος του Κ.Σ. της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ), Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση