Συντρίμμια και θρύψαλα η Παιδεία του Μνημονίου.

Η ηγεσία της ΟΛΜΕ παρουσίασε προχθές στη συνέντευξη Τύπου τα αποτελέσματα της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας, τα οποία στοιχειοθετούν την πλήρη κατάρρευση της δημόσιας εκπαίδευσης

Συντρίμμια και θρύψαλα η Παιδεία του Μνημονίου.

Της Αννας Ανδριτσάκη

Δραματική περικοπή των δαπανών για την Παιδεία, μείωση κατά 30% των εκπαιδευτικών, απολύσεις χιλιάδων αναπληρωτών, κλείσιμο σχολείων, συρρίκνωση της δημόσιας επαγγελματικής εκπαίδευσης, απαξίωση μισθών και συνθηκών εργασίας. Αυτή είναι η εικόνα της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα τα χρόνια του Μνημονίου.

Με αυτή την απογοητευτική αποτίμηση οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ, χθες, επαναπροσδιόρισαν τις αγωνιστικές τους προθέσεις, ενώ έδωσαν απαντήσεις για το εκπαιδευτικό έργο που παρέχουν, τις τελευταίες νομοθετικές παρεμβάσεις του υπουργείου, αλλά και για την εκπαίδευση στην Ευρώπη που αντιμετωπίζει παρόμοιες επιθέσεις.

Εργαζόμαστε όσο και οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί μας, αλλά υπό πολύ πιο δύσκολες συνθήκες και με μικρότερες αμοιβές, επισήμαναν παραπέμποντας σε καταγραφές του Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ) της Ομοσπονδίας, ενώ ζήτησαν την απόσυρση της τροπολογίας που κατέθεσε αιφνιδιαστικά την περασμένη Παρασκευή το υπουργείο Παιδείας, με την οποία: α) προσθέτει στους υπάρχοντες ελέγχους παρουσίας των εκπαιδευτικών στα σχολεία (δελτίο απουσιών και βιβλίο ύλης με συμπλήρωση αντικειμένου διδασκαλίας για κάθε ώρα, ενώ η Διεύθυνση τηρεί το Ημερολόγιο) την καθιέρωση βιβλίων παρουσίας προσωπικού, ατομικού δελτίου και της ηλεκτρονικής καταγραφής τους, β) υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να διδάσκουν έως και σε πέντε σχολεία στη διάρκεια της εβδομάδας, γ) προβλέπει την χωρίς κανένα κριτήριο τοποθέτηση αναπληρωτών «σε οποιονδήποτε άλλο νομό αντί αυτού στον οποίο διορίστηκαν στην ίδια περιφέρεια» και παράλληλα την «απαράδεκτη από εκπαιδευτική, νομική και ηθική πλευρά» ανάθεση υπερωριών σε… ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, δ) ανοίγει τον δρόμο για τη μετάταξη των εκπαιδευτικών υποχρεωτικά σε όλο τον δημόσιο τομέα, ακόμα και σε κατώτερη θέση, ε) αλλάζει ακόμα και τώρα ειδικότητες σε ΙΕΚ και ΕΠΑΛ.

Ειδικά με αυτή την τροπολογία καταδεικνύεται η πλήρης απαξίωση των εκπαιδευτικών και των εκπροσώπων τους εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, τόνισαν τα μέλη του προεδρείου της ΟΛΜΕ και βάσει της απόφασης των προέδρων των τοπικών οργανώσεων (την προηγούμενη εβδομάδα) για συνέχιση των κινητοποιήσεων επανασηματοδότησαν το πλαίσιο δράσης ξεκινώντας από:

- τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της χώρας στις 31/10

- τη συμμετοχή στη γενική απεργία της 6ης/11

- τις νέες γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ μετά τις 6/11.

Κατά τα άλλα, κωδικοποίησαν θέσεις, απαντήσεις και εξηγήσεις ως εξής:

Οι επιπτώσεις του Μνημονίου

• Μείωση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία κατά 33% (2009–2013) και κατά 47% μέχρι το 2016. Ο προϋπολογισμός για την παιδεία είναι 2,51% του ΑΕΠ το 2013 και θα φτάσει στο 2,15% το 2016.

• 30.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή μείωση 30% από τον Ιούνη του 2010 (15.000 από αυτούς μέσα στο καλοκαίρι του 2013). Από 102.360 το 2010, 72.428 το 2013.

• Απολύσεις 10.000 αναπληρωτών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μόλις 320 προσλήψεις αναπληρωτών φέτος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από 3.757 το 2012-13 (91% μείωση) και 5.527 το 2011-12 (94% μείωση).

• Κλείσιμο σχολείων (πάνω από 1.200 σχολεία σε Π.Ε. και Δ.Ε. από το 2011 και, προσφάτως, 102 ΕΠΑΣ), κατάργηση υποστηρικτικών δομών (βιβλιοθήκες, ενισχυτική, ΠΔΣ, συμβουλευτικοί σταθμοί, δομές ΣΕΠ κ.λπ.).

• Κατάργηση τριών σημαντικών τομέων σε Επαγγελματικά Λύκεια και Σχολές (Υγείας-Πρόνοιας, Εφαρμοσμένων Τεχνών, Αισθητικής-Κομμωτικής). 20.000 μαθητές έχασαν την ειδικότητά τους, 2.122 εκπαιδευτικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα – απόλυση και 302 σε υποχρεωτική μετάταξη σε διοικητικές θέσεις.

• Μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών έως και 45% για τους νεοδιοριζόμενους. Εισαγωγικός μισθός 640 ευρώ από 1.070 και καταληκτικός 1.400 ευρώ από 1.600 καθαρά. Μείωση συντάξεων και εφάπαξ.

• Υποχρεωτική μετάταξη 5.000 εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια εκπαίδευση και διοικητικές θέσεις.

• Αύξηση διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά 2 ώρες, με αποτέλεσμα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι στην περιοχή τους.

• Αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα στους 30. Μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία για να μη δημιουργούνται μικρότερα τμήματα.

• Καθιέρωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών σε σύνδεση με μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη αλλά και με τις επιδόσεις των μαθητών. Στόχος, η χειραγώγηση αλλά και απολύσεις εκπαιδευτικών.

• Ψήφιση νέου νόμου για το Λύκειο (4186/13) χωρίς διάλογο, εγκαθιστώντας ένα σκληρό, εξετασιοκεντρικό σύστημα με πανελλαδικού τύπου εξετάσεις σε όλες τις τάξεις τόσο στο Γενικό όσο και στο Επαγγελματικό Λύκειο. Αποτέλεσμα, αύξηση της μαθητικής διαρροής και των φροντιστηρίων, προώθηση μεγάλου τμήματος μαθητών στην πρόωρη, στενή και φτηνή κατάρτιση (μεταγυμνασιακές ΣΕΚ). Παραχωρείται μέρος της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στους ιδιώτες και εισάγεται η μαθητεία, δηλαδή η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία ακόμα και ανηλίκων, η οποία θα αντικαταστήσει την εκπαιδευτική διαδικασία.

Το εκπαιδευτικό έργο

- Ο Ελληνας καθηγητής εργάζεται κατά μέσο όρο 20,5 ώρες την εβδομάδα (Γυμνάσιο και Λύκειο). Ο αντίστοιχος μέσος όρος στις 25 από τις 27 χώρες της Ε.Ε. είναι 19,1 ώρες για το Γυμνάσιο και 18,4 για το Λύκειο. Στην Ευρώπη υπάρχει τάση μείωσης του εβδομαδιαίου χρόνου. Μόνο Βουλγαρία, Ρουμανία και Ελλάδα προχώρησαν σε αύξηση.

- Ο διαθέσιμος χρόνος παρουσίας στο σχολείο δεν ξεπερνά τις 30 ώρες, εκτός από την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο μέσος όρος είναι 27,5 ώρες και για το Γυμνάσιο και για το Λύκειο. Στην Ελλάδα είναι 30 ώρες.

- Ο συνολικός χρόνος απασχόλησης κυμαίνεται στις 35-40 ώρες. Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίστοιχα στοιχεία, μια και η προετοιμασία των εκπαιδευτικών στο σπίτι, η βαθμολόγηση κ.ά. δεν υπολογίζονται. Ομως ειδικά για την Ελλάδα είναι σημαντικός ο χρόνος για τις εξωδιδακτικές εργασίες, λόγω των σοβαρών ελλείψεων.

- Οι Ελληνες εκπαιδευτικοί εργάζονται στο σχολείο 1.170 ώρες το έτος (Γυμνάσιο – Λύκειο). Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 1.199 για το Γυμνάσιο και 1.166 για το Λύκειο. Στην Ε.Ε. (των 19 χωρών) είναι 1.133 και 1.108, αντίστοιχα.

- Ο αριθμός ημερών διδασκαλίας στη διάρκεια του έτους για την Ελλάδα υπολογίζεται σε 158 ημέρες στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Είναι κάτω από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ (186/184) και της Ε.Ε. (181), αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα περισσότερες από τέσσερις εβδομάδες τον χρόνο αφιερώνονται στη διεξαγωγή των εξετάσεων (επιτηρήσεις, βαθμολογήσεις κ.λπ.).

- Ο καθαρά εργάσιμος χρόνος για τους εκπαιδευτικούς στην Ευρώπη είναι 38,6 εβδομάδες, στην Ελλάδα 39.

- Η Ελλάδα ανάμεσα σε 21 χώρες έχει τη δεύτερη θέση (πρώτη στην Ευρώπη) σε ό,τι αφορά το κύρος των εκπαιδευτικών, αφήνοντας πίσω Φινλανδία, Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Αγγλία. Οταν όμως οι ερωτώμενοι πολίτες καλούνται να αξιολογήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα, το βαθμολογούν με 4 στα 10, δηλαδή «κάτω από τη βάση».

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Η ίδια «σφαγή» σε όλη την Ε.Ε.

Μεγάλες περικοπές στις δαπάνες για την παιδεία, πάγωμα μισθών, κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολείων, μείωση βασικών δαπανών για τα σχολεία, μη ανανέωση προσωπικού, ειδικά μετά τις συνταξιοδοτήσεις. Πρόκειται για χαρακτηριστικά όχι μόνο του ελληνικού σχολείου αλλά και του σχολείου σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Είναι η βασική συνταγή περιοριστικής πολιτικής που δοκιμάζεται στις χώρες της Ε.Ε. αλλά και εκτός αυτής, όπως τουλάχιστον βεβαιώνουν 55 οργανώσεις της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εκπαιδευτικών, στο πλαίσιο μιας μεγάλης έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε 33 χώρες της Ευρώπης.

Και αν τα αρνητικά δεδομένα αποτελούν την κοινή συνισταμένη των σύγχρονων, νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Ευρώπη, οι κοινές διαπιστώσεις και ανησυχίες καταδεικνύουν τον άξονα που μπορεί να προσδιορίσει τη συλλογική αντίσταση και αντίδραση. Εκτός από τα μέλη των 55 οργανώσεων σε όλη την Ευρώπη, πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις στις εξής οχτώ χώρες: Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Συμφώνησαν ομόφωνα ότι:

- Οι περικοπές επηρεάζουν τις εργασιακές συνθήκες αλλά και την ποιότητα της εκπαίδευσης.

- Αυξάνονται πολύ οι κινητοποιήσεις (διαδηλώσεις, απεργίες, εκστρατείες). Σε μερικές περιπτώσεις είχαν αποτέλεσμα διαπραγματευτικές διαδικασίες. Γενικά οι δράσεις των σωματείων δεν σταμάτησαν μεν τις περικοπές, αλλά μετρίασαν κάποιες από τις επιδράσεις τους.

- Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δημιουργούν πρόβλημα, το οποίο όμως δεν θα αλλάξει εύκολα.

Οσο για τις περικοπές, εφαρμόζονται σε «μεγάλη» και «πολύ μεγάλη έκταση» απαντά το 70% των ερωτώμενων. Τα πιο «δημοφιλή» μέτρα: ελλιπής αντικατάσταση εργαζόμενων που συνταξιοδοτούνται, κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολείων, μείωση βασικών δαπανών, μη ανανέωση εργαζομένων με σύμβαση, μικρότερη υποστήριξη στις ειδικές ανάγκες των μαθητών, αύξηση της αναλογίας μαθητών στις αίθουσες, αύξηση των ωρών εργασίας, υπερωριακή απασχόληση, απολύσεις κ.ά.

Στους τρόπους επιδείνωσης των εργασιακών συνθηκών, πρώτο και καλύτερο το πάγωμα μισθών. Ακολουθούν: αύξηση αστάθειας, μείωση διαβούλευσης, αύξηση γεωγραφικής κινητικότητας, αύξηση ωραρίου κ.ά. Μεταξύ των συνεπειών: αύξηση της ανισότητας των φύλων, μείωση επιδομάτων, αβεβαιότητα κ.ά.

http://www.efsyn.gr/?p=136795