Ημερολόγιο έγκλειστου – 14.1.2015 – ημέρα 41η – Γκουλάγκ ΣΥΡΙΖΑ Παγκρατίου
Στην αρχή γελάσαμε με την ψυχή μας. Διαβάσαμε και κάτι ειρωνικά ποσταρίσματα από τρολ των ελληνικών σόσιαλ μίντια και το σχολιάζαμε με τους φίλους μας. Άκου εκεί τμήμα λαϊκής πολιτοφυλακής του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα δεν είχαμε ιδέα τι σήμαινε πολιτοφυλακή. Δεν είχαμε δει τέτοια πράγματα στην εποχή μου. Έμοιαζε να είναι απλώς πλάκα.
Και κάπως έτσι ξεκίνησε, τώρα που το σκέφτομαι. Τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, ότι ήταν πλάκα. Στις γιορτές πέρασε από κάτω από το σπίτι μια ομάδα ανθρώπων. Μπροστά τους προχωρούσε ο Λαφαζάνης. Φώναξαν με τη ντουντούκα όλες τις νοικοκυρές να κατέβουν κάτω. Τους είπαν χαμογελώντας να πετάξουν τα ευρώ που είχαν βάλει για φλουριά στις βασιλόπιτες και να τα αντικαταστήσουν με τις δραχμές που τους έδωσαν. «Αλλάζουν τα πράγματα» είπε ο Λαφαζάνης. «Επιστρέφουμε στο εθνικό μας νόμισμα!»
Κι όμως, περίπου έναν χρόνο πριν, η Νέα Δημοκρατία μας είχε προειδοποιήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ετοίμαζε επαναστατική κυβέρνηση με τμήματα πολιτοφυλακής. Το είχε αποκαλύψει το πάντα έγκυρο Πρώτο Θέμα. Εμείς φταίμε που δεν ακούγαμε. Ήμασταν σε κατάσταση άρνησης, αντιλαμβάνομαι εκ των υστέρων.
Τα πράγματα τις επόμενες ημέρες χειροτέρεψαν. Μας έκοψαν το δωρεάν wifi του Αντώνη Σαμαρά και μας βύθισαν στο απόλυτο σκοτάδι. Μας έκοψαν την επικοινωνία με το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Κανείς δεν θα μπορούσε πια να ποντάρει στις αγορές της Ασίας, κανείς δεν θα μπορούσε να δει την αξία των μετοχών του. Τα πράγματα είχαν πάρει μια πολύ πιο δραματική στροφή.
Οι περίπολοι της πολιτοφυλακής εντάθηκαν, η κατάσταση αγρίεψε και μετά από δεκαπέντε ημέρες δεν ήμασταν παρά πολιορκημένοι μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Κάπου κάπου περνούσε από κάτω από την πολυκατοικία ο Διαμαντόπουλος ντυμένος παπα-Σούρας, για να μας χτυπήσει στην χριστιανική μας πίστη. Με χαμηλόφωνες προσευχές, αντέχαμε. Άλλες φορές επικεφαλής των τμημάτων λαϊκής πολιτοφυλακής ήταν η Ζωή, άλλες φορές ο Σκουρλέτης, κάποιες άλλες περνούσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Με την παχιά του γενειάδα και λουκ που παρέπεμπε περισσότερο στον Άρη παρά σε σύγχρονο πολιτικό, ήταν ο απόλυτος φόβος μας. Τα παιδιά έλεγαν ιστορίες ότι έτρωγε φιλοευρωπαίους για πρωινό. Άλλοι ότι είχε στείλει σε γκούλαγκ ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή παλιά έβλεπαν τον Πρετεντέρη στο Mega.
Το ξέραμε πως δεν ήμασταν οι μόνοι που υποφέραμε. Πολλοί αντιμετώπιζαν τις ίδιες δυσκολίες από τα τμήματα πολιτοφυλακής του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά καιρούς ακούγαμε ιστορίες. Αλήθεια ή ψέματα κανείς δεν ήξερε. Στη γερμανική πρεσβεία, μας είπαν, είχαν συμπληρώσει ήδη 64 ημέρες εγκλεισμού. Πολύ περισσότερες από εμάς τους υπόλοιπους. Επικεφαλής του αντίστοιχου τμήματος της λαϊκής πολιτοφυλακής ήταν ο Γλέζος. Περνούσε τρεις φορές την ημέρα από έξω από την πρεσβεία τρομοκρατώντας τους πάντες. Φώναζε πού είναι τα λεφτά από το κατοχικό δάνειο και απειλούσε ότι θα τους κατεβάσει τη γερμανική σημαία.
Η ζωή μας δεν θα ήταν ποτέ ξανά ίδια. Κάποια παιδάκια κυκλοφορούσαν με κονσερβοκούτια στις τσάντες τους για να καταδεικνύουν στους ελέγχους τις κομμουνιστικές καταβολές των οικογενειακών φρονημάτων τους, κάποια άλλα είχαν με μια φωτογραφία του Κιμ Γιονκ Ουν, άλλα του Χριστόδουλου Ξηρού. Ό,τι μπορούσε κανείς…
Ζητώ συγνώμη που γράφω σε χαρτί αλλά χωρίς το wifi της κυβέρνησης δεν έχουμε άλλη επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Αν το βρεις, να ξέρεις ότι αντέχουμε. Τα τμήματα της λαϊκής πολιτοφυλακής είναι πολύ τρομακτικά αλλά εμείς αντέχουμε. Για εμάς, για την Ελλάδα, για τις τράπεζες, για τις ασιατικές αγορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου