Η πρόεδρος του ΤΧΣ Αναστασία Σακελλαρίου κατηγορείται για απιστία σε βαθμό κακουργήματος στο σκάνδαλο με τα "χρυσά" δάνεια του Τ.Τ. Δεν πρόκειται για καταγγελία που δημοσιεύτηκε ή εκτοξεύτηκε χωρίς διασταύρωση ούτε για προκαταρκτική εξέταση ρουτίνας. Πρόκειται για δικαστική έρευνα, που είναι θεμελιωμένη στην έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία με τη σειρά της ενήργησε με βάση την έρευνα της BlackRock, που αποτέλεσε το θεμέλιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η κατηγορούμενη έχει το τεκμήριο αθωότητας μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή της, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να διαχειρίζεται ευαίσθητες πολιτικές - οικονομικές υποθέσεις και να αποφασίζει για θέματα που σχετίζονται μάλιστα με την τύχη του Τ.Τ.

Μετά την ανακεφαλαιοποίηση, το Τ.Τ. οδηγήθηκε στη διάσπαση και προ ημερών ολοκληρώθηκε η συγχώνευση του "καλού Τ.Τ." με τη Eurobank, που κι αυτή ανήκει στο ΤΧΣ. Δεν γνωρίζουμε αν τα "χρυσά" δάνεια περιήλθαν στην bad bank Τ.Τ. (που τα δάνεια, ουσιαστικά, χαρίζονται) ή στην good bank T.T. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν εκκρεμότητες που αφορούν την υπό διερεύνηση δικαστική υπόθεση. Επίσης τώρα επίκειται η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και η πώληση της Eurobank. Η διαδικασία που ακολουθείται προδιαγράφει νέα μεγάλη ζημία για το Ελληνικό Δημόσιο. Στοιχειώδης αξίωση διαφάνειας επιβάλλει να απομακρυνθεί η κατηγορούμενη από το πεδίο λήψης αποφάσεων για το Τ.Τ. και τις τράπεζες.
Αυτό επιτάσσει η κοινή λογική και η υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Η επιμονή της κυβέρνησης να καλύπτει την υπόδικο, ως μάλιστα να μην ελέγχεται για κακούργημα, εκθέτει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία αποκρατικοποιήσεων, που ολοένα και γίνεται συνώνυμη με νέα γενιά διαπλοκής και σκανδάλων. Η κάλυψη, ή ακριβέστερα η ασυλία, που παρέχεται προς την πρόεδρο του ΤΧΣ δημιουργεί μεγάλα ερωτήματα. Σε ανάλογο θέμα, όπως εκείνο του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ καθηγητή Αθανασόπουλου, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για ανάλογη υπόθεση στη ΔΕΗ ή του διαδόχου του Στ. Σταυρίδη για δεοντολογικό θέμα, ζητήθηκε η παραίτησή τους.
Τι διαφοροποιεί την περίπτωση της κ. Σακελλαρίου; Δεν αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση ότι έχει μπει στη διακεκαυμένη ζώνη σκανδάλων, που απειλούν την εναπομείνασα, συνεχώς απομειούμενη, αξιοπιστία της; Γιατί κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της ώστε να δημιουργείται στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι μεθοδεύει ατιμωρησία για το κακούργημα; Δεν αντιλαμβάνεται ότι με τη στάση της υπονομεύει την όποια διαφάνεια σχετικά με την τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση και συγχώνευση; Νομίζει ότι με τέτοια καμώματα θα πείσει τους πολίτες ότι είναι αναγκαίες οι θυσίες, όταν κουκουλώνει την έρευνα ή ξορκίζει τη δίωξη των κατηγορουμένων;
Τι φοβούνται οι πολιτικοί προστάτες της προέδρου του ΤΧΣ;