Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

«Λίγο ακόμα να... πέσουμε λίγο χαμηλότερα».


«Λίγο ακόμα να... πέσουμε λίγο χαμηλότερα». 

Της Μαρίας Τριαντοπούλου
Φωτογραφία: Κατερίνα Μαυρώνα
Δεν είναι μόνο το «τι» είναι και το «πως». Δεν είναι μόνο το τι ξεστομίζεται στα πλαίσια του υποτιθέμενου δημοκρατικού διαλόγου ή στα πλαίσια μιας πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά και το πως γίνεται αυτό. Και γίνεται με τρόπο τραγικό και άκρως προσβλητικό όχι για εκείνους που μεταξύ τους προσβάλλονται και βρίζονται εκσφενδονίζοντας τους πιο απίστευτα χυδαίους χαρακτηρισμούς – στο κάτω κάτω εκείνοι μπορεί να είναι τόσο αδιάβροχοι και αδιαπέραστοι που τίποτα δεν τους πιάνει - αλλά και για μας που καθόμαστε και τους ακούμε αλλά και τους ανεχόμαστε. Όχι ότι είναι απόλυτα πρόσφατο το φαινόμενο αυτό, ούτε καν απόλυτα ελληνικό, αλλά έχει πέσει σε νέα απαράδεκτα χαμηλά τον τελευταίο καιρό. Είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς πόσο απομένει ακόμα μέχρι η αντιπαράθεση αυτή χυδαιότητας χτυπήσει πάτο επισφραγίζοντας τον απόλυτο εξευτελισμό της πολιτικής ζωής του τόπου.


Είναι μάλιστα γεγονός ότι όσο κάποιος νιώθει να στριμώχνεται ή νιώθει τα θεμέλια της εξουσίας του να τρίζουν και την μεγαλομανή εγωπάθεια του να κατακρημνίζεται τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα. Και ο φαύλος κύκλος, ο αέναος αυτός  κύκλος, των αλλεπάλληλων προσβολών, κατηγοριών και «υψηλού επιπέδου» χαρακτηρισμών που εκτοξεύονται από πολιτικούς, δημοσιογράφους, σχολιαστές αλλά και διάφορους «γκουρού» της δημόσιας ζωής αποτελεί την πολιτισμική και πολιτική κληρονομιά που θα αφήσει στις επερχόμενες γενιές η σύγχρονη πραγματικότητα.

Δεν θα παραθέσω συγκεκριμένα παραδείγματα του πρόσφατου παρελθόντος γιατί η λίστα είναι εκτενέστατη και ακόμα πιο ρυπαρή. Όλοι τα γνωρίζουμε και όλοι τα έχουμε παρακολουθήσει με κάθε λεπτομέρεια ας είναι καλά η τηλεόραση και το διαδίκτυο που τα αναπαράγουν όλα με τρομαχτική ταχύτητα και ενίοτε με ιδιαίτερη χαρά και ενθουσιασμό αφού έτσι είναι σίγουρη η τηλεθέαση και η επισκεψιμότητα. Έχουμε υποστεί λοιπόν τις κατά καιρούς προσβλητικές και σεξιστικές δηλώσεις του κ. Πάγκαλου, τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη του κ. Βενιζέλου και τα χαστούκια και τις ύβρεις του Κασιδιάρη εναντίον των κκ Δούρου και Κανέλλη αλλά και τις πιο εντεχνα κεκαλυμμένες προσβολές και υπονοούμενα τόσων και τόσων άλλων που μετέχουν του δημόσιου βίου της χώρας και αποζητούν τη ψήφο μας, τον σεβασμό μας και τελικά την συνενοχή μας.

Η σημερινή μέρα ήταν για άλλη μια φορά γεμάτη από τέτοια ωραία δείγματα πολιτισμού όπου οι δηλώσεις και τα σχόλια χτύπησαν νέο χαμηλό. Ξεκινώντας από τον κ. Βερύκιο – που ομολογουμένως δεν ήταν και ποτέ κανένα υπόδειγμα ευγενείας ή πολιτικής ορθότητας – να αναφέρεται στον κ. Κορτώ με ένα σωρό σιχαμερά ομοφοβικά επίθετα και σχόλια, και καταλήγοντας στην κ. Ασημακοπούλου και τον κ. Βόριδη να χαρακτηρίζουν την αξιωματική αντιπολίτευση ούτε λίγο ούτε πολύ ως τρομοκρατικό κόμμα. Χυδαία και χοντροκομμένα τα λεγόμενα του δημοσιογράφου του ΑΛΦΑ, επικίνδυνα, απλουστευτικά και ανούσια εκείνα των υπουργών της κυβέρνησης. Πότε θα πάψει επιτέλους να στηρίζεται ο πολιτικός διάλογος αυτού του τόπου σε τέτοιες σαθρές βάσεις: σεξιστικές, ρατσισιστικές, τρομολάγνες, οπορτουνιστικές και μισαλλόδοξες; Πότε θα πάψουμε εμείς να ανεχόμαστε αλλά και, δυστυχώς, να αναπαράγουμε αυτήν την ευτέλεια, από όποια πολιτική παράταξη και αν προέρχεται και από όποιον δημοσιογράφο ή καναλάρχη καλλιεργείται; Αλλιώς επιτρέπουμε να πετύχουν αυτό που προφανώς θέλουν και αντί να ασχολούμαστε με την τρόικα που μας πάει «καροτσάκι», με την ανεργία που αυξάνεται ολοταχώς ή με τα όσα τραγικά συμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο αυτό το καιρό των μεγάλων αναταραχών, εμείς να αναλωνόμαστε σε απαράδεκτες βλακείες.

Αυτή η μετατόπιση του κέντρου βάρους προς τον ευτελισμό τροφοδοτείται από την ανοχή μας και απαιτεί προσοχή γιατί είναι συχνά μεθοδευμένη και πάντοτε επικίνδυνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου