Από το Δίστομο στ’ Ανώγεια, ένα τσιγάρο δρόμος
Ανανδρανιστάκης Γιώργος
Περίεργες αυτές οι εκλογές, αμφίθυμες, δυσερμήνευτες, διπρόσωπες. Δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς ή να λυπηθείς, να ελπίσεις ή να απελπιστείς. Δεν αναφέρομαι στις ευρωεκλογές, όπου το αποτέλεσμα ήταν απολύτως νικηφόρο κι ας λένε ό,τι θέλουν οι σαμαροβενιζέλοι, αλλά σε επιμέρους μικρές νίκες και ήττες, σε σημάδια φωτός και σημάδια σκότους, κακοτράχαλη πορεία προς ένα μέλλον που θα χρειαστεί να το χτίσουμε πετραδάκι- πετραδάκι.
Ένα μήνα πριν από τις εκλογές, εμφανίσθηκε στον Πειραιά ο συνδυασμός Μαρινάκη - Μώραλη και πριν καλά-καλά καταλάβουμε ποιοι είναι και τι θέλουν, άλωσαν τον Δήμο με το τρομακτικό 55%. Δεν ήρθε από μόνη της η άλωση. Προηγήθηκε η ακραία εκμετάλλευση του Ολυμπιακού ως επιχείρησης και ως ιδέας, η υπόγεια και υπέργεια στήριξη του ΠΑΣΟΚ, της Χ.Α., μέρους της Ν.Δ. και της ΔΗΜ.ΑΡ., η αμέριστη συμπαράσταση πολλών, πάρα πολλών ΜΜΕ και βέβαια το χρήμα που έρρευσε άφθονο και ζεστό προς πάσα κατεύθυνση.
Δεν έβγαλε μόνο ο μεγάλος Ολυμπιακός δήμαρχο, έβγαλε και ο μικρός, του Βόλου. Μικρός Μαρινάκης ο Αχιλλέας Μπέος, σάρωσε και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο, χάρη στους θριάμβους που είχε σημειώσει με τον Ολυμπιακό Βόλου κι ας έχει αποδειχθεί ότι οι θρίαμβοι αυτοί ήταν λιγουλάκι αβαβά. Κι αν οι θρίαμβοι δεν είναι αρκετοί, υπάρχει και το σπρώξιμο της Χρυσής Αυγής, που δεν κατέβασε υποψήφιο στον Βόλο, προφανώς επειδή είχε ήδη υποψήφιο.
Τα βλέπεις αυτά και σε πιάνει η ψυχή σου. Η συμμαχία του ποδοσφαίρου, της μιντιακής διαπλοκής και του ακροδεξιού τραμπουκισμού είναι ανίκητη, λες, και ετοιμάζεσαι να ανοίξεις μια τρύπα για να κρυφτείς. Και τότε, λίγο πριν το τρύπωμα, μαθαίνεις ότι στη Νέα Φιλαδέλφεια ο 35χρονος Άρης Βασιλόπουλος κατατρόπωσε όλους τους δήθεν φιλοαεκτζίδικους συνδυασμούς, που έπαιρναν γραμμή και χρήμα από τον Μελισσανίδη. Τον κατασυκοφάντησαν τον Βασιλόπουλο, τον εμφάνισαν ως εχθρό του γηπέδου και της ΑΕΚ, μέχρι και αντισυγκέντρωση του έστησαν, αυτός όμως νίκησε θεούς και δαίμονες. Θεούς και δαίμονες νίκησε και ο Γιάννης Μίχος στη Χαλκιδική, που είχε απέναντί του τον Πάχτα, τον εκπρόσωπο του χρυσού κατεστημένου της Ελλάδας. Δεν νίκησαν ο Βασιλόπουλος και ο Μίχος, νίκησαν οι πολίτες της Φιλαδέλφειας και της Χαλκιδικής και τούτο κάνει τον θρίαμβο ακόμη μεγαλύτερο.
Εκεί που είσαι έτοιμος να χαμογελάσεις και πάλι, διαβάζεις προσεκτικά τα αποτελέσματα και βλέπεις ότι στο Δίστομο, με τους 228 εκτελεσμένους, στο σύμβολο της ναζιστικής θηριωδίας, οι χιτλερίσκοι της Χ.Α. διπλασίασαν τις δυνάμεις τους, αγγίζοντας το 7%. Αδιανόητο! Όντως αδιανόητο, στα ξακουστά Ανώγεια του Ρεθύμνου όμως οι ναζήδες πήραν μόνο μία ψήφο κι αυτή δεν ήταν από ντόπιο, αλλά από ετεροδημότη. Μόλις 4% πήραν τα χρυσαύγουλα στην Κρήτη και τούτο παρά την κατάρρευση της Ν.Δ., που έπεσε στο 15%.
Έτσι είναι, αδερφέ, μία τους και μία μας, μέχρι το βάθος του ουρανού να γίνει κόκκινο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου