ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ : Εξετασεις ή κληρωση ;

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ : Εξετασεις ή κληρωση ;

Λαερτης Τανακιδης

Όπως και σε όλους τους τομείς , έτσι και στην εκπαίδευση υπάρχει μια συνεχής αλλαγή , μάλιστα όλο και ταχύτερη : Οι γνώσεις πολλαπλασιάζονται . Οι παλιές μέθοδοι δεν ανταποκρινονται στις νέες απαιτήσεις . Νεα μεσα βρισκονται στη διαθεση των εκπαιδευτικων . Εκπαιδευτικοι και μαθητες ζουν στο και με το διαδίκτυο . Καινούργιες ανάγκες και δεδομένα δημιουργουνται .

Υποτιθεται οτι τα πειραματικα σχολεια ειναι ο χωρος οπου θα ελεγχθουν οι παλιες μεθοδοι , θα δοκιμαστουν καινουργιες , θα χρησιμοποιηθουν για ενα διαστημα νεα προγραμματα και βιβλια . Τα συμπερασματα και η πειρα που θα προκυψουν απο την αξιολογηση αυτων θα μεταφερθουν σε ολα τα υπολοιπα σχολεια . Και το απλο , το απλουστατο ερωτημα ειναι : ο μαθητικος πληθυσμος των πειραματικων σχολειων πρεπει να ειναι επιλεγμενος με εξετασεις , δηλαδη οι αριστοι των μαθητων , η να προερχεται απο τυχαια επιλογη με κληρωση ; Αν τα συμπερασματα προκυπτουν υστερα απο δοκιμασια σε επιλεγμενους , σε αριστους μαθητες , ειναι φυσικο να μπορει να χρησιμοποιηθουν σε σχολεια των οποιων οι μαθητες ειναι επισης επιλεγμενοι . Αλλα τα σχολεια ολης της επικρατειας εχουν μαθητικο πληθυσμο τυχαιας συνθεσης . Περιλαμβανουν μαθητες ολων των δυνατοτητων που μεγαλωνουν σε διαφορετικα κοινωνικα και μορφωτικα περιβαλλοντα . Πως οι υποστηρικτες των εισαγωγικων εξετασεως στα πειραματικα σχολεια περιμενουν οτι σε ενα τετοιο μαθητικο πληθυσμο θα λειτουργουν εξισου καλα οσα δοκιμαστηκαν και κριθηκαν αποτελεσματικα σε σχολεια επιλεγμενων μαθητων ; 

Το προφανες συμπερασμα ειναι οτι τα πειραματικα σχολεια πρεπει να εχουν μαθητικο δυναμικο τυχαιας επιλογης και συνθεσης . Αλλιως δεν μπορει να εξυπηρετησουν το σκοπο για τον οποιο δημιουργηθηκαν . 

Οχι λοιπον πειραματικα σχολεια αριστων . Ειναι μια αλλη συζητηση αν πρεπει να υπαρχουν σχολεια προτυπα η σχολεια αριστουχων . Αν η εκπαιδευση μας εξασφαλιζει στοιχειωδως ισοτητα ευκαιριων σε ολους τους μαθητες , θα μπορουσε καποιος ισως να συζητησει και τη δημιουργια σχολειων προτυπων και σχολειων αριστουχων . Ισως , γιατι υπαρχουν σοβαρες θεωρητικες αντιρρησεις και αρνητικο ιστορικο . Αυτο που πραγματικα επειγει και αποτελει υποχρεωση μιας δημοκρατικης πολιτειας ειναι οχι η παραπερα ενισχυση των προνομιουχων μαθητων , αλλα η στηριξη και ενθαρυνση αυτων απο τα χαμηλοτερα κοινωνικα στρωματα . Γιατι ολοι οι μαθητες απο φυση ξεκινουν με τις ιδιες περιπου δυνατοτητες . Αυτο που τους διαφοροποιει ειναι το μορφωσιογενες η οχι περιβαλλον . Στα πειραματικα , στα σχολεια αριστουχων , στα προτυπα η πλειονοτητα των μαθητων ειναι απο οικογενειες υψηλου κοινωνικου και οικονομικου επιπεδου . Σπανιζουν , ειναι εξαιρεση επεβαιωτικη του κανονα οι μαθητες απο κοινωνικα περιβαλλοντα που δινουν λιγες ευκαιριες και ερεθισματα για αναπτυξη της ευφυιας και της προσωπικοτητας τους . 

Χρειαζομαστε λοιπον αντισταθμιστικη αγωγη : μεγαλυτερη φροντιδα , καλυτερα διδακτηρια , περισσοτερα μεσα , πιο ορεξατους εκπαιδευτικους στα σχολεια των υποβαθμισμενων περιοχων . Χωρις αντισταθμιστικη αγωγη η εκπαιδευση απλως αναπαραγει , διαιωνιζει και ενισχυει τις κοινωνικες ανισοτητες . 

Δημοσιεύτηκε στον  ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ   την  Παρασκευή , 26-2-2015