Θέατρο ή δραχμή;
Απόστολος Διαμαντής
Είναι πραγματικά απίθανο να υποθέσει κανείς ότι σηκώθηκε η Λαγκάρντ από τη Νέα Υόρκη, μαζί με τα φουλάρια της και πήγε στις Βρυξέλλες με αγριεμένο στυλ να απαιτήσει από τον Τσίπρα να πάει στο σουβλάκι στο 2,20, τα μακαρόνια στο 1,20 και να μειώσει τη σύνταξη του παππού 40 ευρώ, ειδάλλως θα χρεωκοπήσει την Ελλάδα! Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό το πράγμα; Το θεωρώ απίθανο.
Και είναι απίθανο διότι η Λαγκάρντ, εάν ο Τσίπρας δεν δεχθεί να πληρώσει το ΔΝΤ, τότε θα πρέπει να εξηγήσει στο Ταμείο το λόγο για τον οποία χάνονται ίσαμε 20 δις! Διότι σε περίπτωση ελληνικής πτώχευσης το πρώτο που κινδυνεύει με απώλειες και μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες είναι το Ταμείο.
Μια τέτοια εξέλιξη είναι βέβαιο ότι θα οδηγούσε, αργά ή γρήγορα, μάλλον γρήγορα, σε παραίτηση της Λαγκάρντ. Αλλά η εντελώς αντιπαθητική πρόεδρος έχει και άλλες βλέψεις, θέλει να πάρει το χρίσμα του χρόνου από τον Σαρκοζί και να τεθεί αυτή επικεφαλής της γαλλικής δεξιάς, απέναντι στον Ολαντ και την Λεπέν, το 2017. Εάν φυσικά προκαλέσει χρεωκοπία της Ελλάδας εντός του Ευρώ, είναι δυνατόν να ελπίζει σε κάτι τέτοιο; Όχι φυσικά. Οι γάλλοι θα την πάρουν με τις πέτρες. Ήδη ο Σαρκοζί σάρκασε τη φράση της ότι θέλει λέει να μπει σε ένα δωμάτιο με ενήλικες. «Η τελευταία φορά που η Κριστίν κλείστηκε με ενήλικα σε δωμάτιο κόστισε στου γάλλους 500 εκατομμύρια», είπε, εννοώντας το σκάνδαλο με τον Μπερνάρ Ταπί!
Επομένως; Επομένως είναι πιθανόν όλο αυτό να είναι ένα κακό θέατρο σκλήρυνσης, ώστε να μην φανεί ότι υποχωρεί αμέσως. Ο Τσίπρας δεν πρέπει να πέσει στη μπλόφα.
Εξάλλου και να ήθελε, δεν μπορεί να πέσει στη μπλόφα; Τέτοια συμφωνία απλώς δεν εγκρίνεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Εάν τους το ξεκαθαρίσει αυτό το πράγμα, εάν παραμείνει σταθερός σ’ αυτό, τότε είναι βέβαιον ότι θα καταλήξουν σε μια λογική λύση, που θα περιλαμβάνει κάποιες φορολογικές επιβαρύνσεις, με αναδιανεμητική λογική, θα περιλαμβάνει κάποιες λογικές περικοπές δαπανών και θα περιλαμβάνει συνολική δέσμευση για απομείωση του δημοσίου χρέους και για αναπτυξιακή βοήθεια.
Εάν παρ’ ελπίδα η Λαγκαρντ- αλλά και οι γερμανοί- θελήσουν να πιέσουν μέχρι τα άκρα, τότε ο Τσίπρας καλά θα κάνει να επιστρέψει πίσω, να δηλώσει ότι δεν σκοπεύει να πληρώσει κανέναν, μέχρι να επέλθει συμφωνία. Και να περιμένει. Και να κάνει και ένα δημοψήφισμα για να είναι καλυμμένος.
Εάν το κερδίσει, που θα το κερδίσει, τότε είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί η φόρμουλα που μας συμφέρει. Ειδάλλως, στο μεταξύ, ας ετοιμάζεται για την κοπή δραχμών.
Ούτως ή άλλως, η δική τους πρόταση είναι πλέον εντελώς στα τυφλά και δεν μας συμφέρει. Το κόστος της είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος επιστροφής στη δραχμή, κυρίως επειδή δεν δίνει καμιά απολύτως προοπτική.
* Ο Απόστολος Διαμαντής είναι συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου