Από τη δικαίωση ώς το ρουσφέτι ένα ψέμα δρόμος
Κατσάκος Πέτρος
«Σιγά που θα φέρουμε πίσω τα σκυλιά του ΣΥΡΙΖΑ» άστραψε και βρόντηξε ένας διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη σκέψη της επιστροφής ενός διαθέσιμου καθηγητή σε επαγγελματικό λύκειο της Αττικής με βάση την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης. Μέσα σε δύο χρόνια κοινωνικού αυτοματισμού, ένας εκπαιδευτικός με περισσότερα από 25 χρόνια προσφοράς μετατράπηκε σε «σκυλί», φορώντας μάλιστα και κομματικό περιλαίμιο. Το ότι ο συγκεκριμένος καθηγητής δεν έχει περάσει όλα αυτά τα χρόνια ούτε έξω από γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την παραμικρή σημασία στην ισοπεδωτική λογική ενός γραφειοκράτη με πληθώρα κομματικών ενσήμων, που τα εξαργύρωσε πριν λίγα χρόνια στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης των «φωτοτυπιών» και των «λουκέτων».
Το πρόβλημα δεν έγκειται, όμως, στην προκλητική απροθυμία κάποιων γραφειοκρατικών μηχανισμών που κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να δυσχεράνουν τη διαδικασία επιστροφής των διαθέσιμων στις θέσεις εργασίας τους όσο η καταγγελία του «βολέματος» που έχει παρεισφρήσει στη φρασεολογία ενός μηχανισμού προπαγάνδας που βρίσκεται σε απευθείας σύνδεση με συγκεκριμένα πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα. Η επιστροφή των διαθέσιμων και των απολυμένων βαφτίζεται ρουσφετολογική πρόσληψη και κάποιες χιλιάδες άνθρωποι τσουβαλιάζονται ομαδικά, εμφανιζόμενοι ως κομματικό πελατολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικός ήταν ο πηχυαίος τίτλος κυριακάτικης εφημερίδας που έκανε λόγο για «προσλήψεις 6.500 δικών τους παιδιών» και άφηνε υπονοούμενα για αθρόα εισροή ρουσφετιών στο Δημόσιο. Από την πρώτη σελίδα, όμως, μέχρι το περιεχόμενο του «αποκαλυπτικού» ρεπορτάζ, η απόσταση ήταν σχεδόν ίση με αυτή που χωρίζει τη μέρα με τη νύχτα. Τα «δικά τους παιδιά» δεν ήταν τίποτε άλλο παρά οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, οι σχολικοί φύλακες, οι απολυμένοι της ΕΡΤ, οι καθηγητές και οι διοικητικοί των πανεπιστημίων. Αυτά ήταν τα περίφημα ρουσφέτια του ΣΥΡΙΖΑ και το βόλεμα των δικών του παιδιών.
Αφού δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν στα άδυτα τις Διαύγειας τις στρατιές των συμβούλων που τα προηγούμενα χρόνια στρατοπέδευαν σε υπουργεία και οργανισμούς. Αφού δεν κατάφεραν να ξετρυπώσουν τα συμβόλαια και τις συμβάσεις που μετέφεραν εκατομμύρια στους ιδιώτες που αντικατέστησαν τους απολυμένους του Δημοσίου, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούντες, τράβηξαν έναν δήθεν αποκαλυπτικό τίτλο και καθάρισαν από την υποχρέωση. Πριν λίγες ημέρες ο Πάνος Σκουρλέτης, με μια απλή κίνηση, όχι μόνο αποκατέστησε μία αδικία με τα συνεργεία καθαριότητας του δικού του υπουργείου, αλλά επιπροσθέτως απέδειξε με απλά μαθηματικά πως τα «παιδιά» της προηγούμενης κυβέρνησης, που κρύβονταν πίσω από τον μανδύα της υγιούς επιχειρηματικότητας, κόστιζαν περισσότερο από τα «παιδιά» που επιστρέφουν σήμερα σε καθεστώς αξιοπρεπούς και νόμιμης απασχόλησης. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για ορισμένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου