Φοβού τους εταίρους

Φοβού τους εταίρους

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

Παρά το γεγονός ότι οι πρώτες πληροφορίες «λένε» πως οι εταίροι βλέπουν με θετικό μάτι την πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, καλό είναι να διατηρούμε επιφυλάξεις για τις πραγματικές προθέσεις τους.
Αλλωστε το παρελθόν είναι διδακτικό. Παράδειγμα: την πρόταση των 47 σελίδων που κατέθεσε ο Βαρουφάκης τον Ιούνιο οι πιστωτές την έκαναν δεκτή με ενθουσιασμό, τη χαρακτήρισαν μάλιστα «καλή βάση για συζήτηση», αλλά δύο μέρες μετά την απέρριψαν μετ’ επαίνων.

Ο Αλ. Τσίπρας θέλει να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση, ώστε να ξεκινήσει αμέσως μετά η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους -θέμα που έχει κάνει σημαία της πολιτικής του- εκτιμώντας ότι μια καλή ρύθμιση θα διασκεδάσει το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί από τις αντιδημοφιλείς πολιτικές που υποχρεώθηκε να δεχτεί. Εχει καταφέρει σχεδόν «αναίμακτα» να περάσει πολύ δύσκολα νομοσχέδια, και μάλιστα σε χρόνο-ρεκόρ για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα.

Ωστόσο, το περιβάλλον που διαμορφώνουν ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, συγκεκριμένα μεγάλα μέσα ενημέρωσης (κυρίως αυτά που έδρασαν υπέρ των θεσμών την προηγούμενη περίοδο) και οι συνήθεις προφήτες της καταστροφής (π.χ. Σόρος, Ρουμπινί, Ντίξον), δεν επιτρέπει αισιόδοξες προβλέψεις.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, δήλωσε ότι το ταξίδι για τη χώρα μας θα είναι μακρύ, σημειώνοντας επίσης (για να μην ξεχνιόμαστε) ότι «η Ελλάδα το 2015 δοκίμασε την υπομονή μας». Ο επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί (μικρού εκτοπίσματος, όπως έχει αποδειχτεί) υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει να υλοποιήσει οπωσδήποτε τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος.

Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάιζελμπλουμ (το μάτι, το αυτί και το μακρύ χέρι του Σόιμπλε), προσγείωσε τους κυβερνητικούς παράγοντες λέγοντας πως «η αξιολόγηση θα κρατήσει μήνες».

Την ίδια περίοδο εμφανίστηκαν σε γερμανικά μέσα ενημέρωσης «πληροφορίες» από ανώνυμες πηγές των Βρυξελλών, του Βερολίνου και του ΔΝΤ ότι «η κυβέρνηση πρέπει να κάνει πολλά ακόμη στο ασφαλιστικό για να πλησιάσει τις θέσεις των θεσμών», ενώ όλως τυχαίως κυκλοφόρησαν κατάλογοι καταλλήλως πειραγμένοι, σύμφωνα με τους οποίους η Ελλάδα ξοδεύει περισσότερα από κάθε άλλη χώρα-μέλος της ευρωζώνης για τις συντάξεις.

Η κυβέρνηση λοιπόν δεν δικαιούται σήμερα, ύστερα από την πικρή εμπειρία των επτά μηνών, να δηλώσει αιφνιδιασμένη, αν πέσει σε τοίχο. Εντάξει. Στην προηγούμενη φάση, έχοντας άγνοια του κινδύνου, υποτιμώντας τον αντίπαλο και υπερεκτιμώντας τη δύναμή της και τις επιδόσεις της στις εκλογές του Ιανουαρίου και στο δημοψήφισμα, έπεσε μαχόμενη στην καλά σχεδιασμένη παγίδα. Συγγνωστή η πλάνη της.

Τώρα όμως οφείλει να είναι προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο. Ξέρει τους «εταίρους» και ξέρει επίσης ώς πού είναι ικανοί να φτάσουν, προκειμένου να την τσαλακώσουν. Ελπίζουμε να έχει κάνει τα κουμάντα της.

Λεονταρισμοί του τύπου «αν χρειαστεί θα νομοθετήσουμε μονομερώς», χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα, εφεδρείες και συμμαχίες, θα οδηγήσουν μοιραία σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση. Κι αυτή τη φορά οι πολίτες δεν θα είναι ούτε επιεικείς ούτε συμπονετικοί.

Ανάγωγα

Ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στο άρθρο του στο «Βήμα» υποστηρίζει ότι η αιτία του σημερινού τέλματος είναι «το συντηρητικό βαθύ συναρτημένο με τον αριστερολαϊκισμό και τις φαντασιώσεις μιας ριζοσπαστικής μετάλλαξης». Ο νεοφιλελευθερισμός, που είναι κυρίαρχος παντού στην Ευρώπη και έχει επιβάλει τη συνταγή του στην Ελλάδα με φοβερές συνέπειες για τους εργαζόμενους, δεν έχει καμία ευθύνη;