Βαρίδια απ' τα παλιά...
Φώτης Νεκτάριος Σαγώνας
Έναν χρόνο μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά, στη χώρα παραμένουν αρκετά κέντρα εξουσίας σε χέρια παλαιών καθεστώτων. Χέρια που όχι απλώς κατέχουν, αλλά σκληραίνουν διαρκώς τη στάση τους, όσο διαισθάνονται ότι η «εξουσία» τους φθίνει!
Τρανό παράδειγμα αποτελεί η συνδικαλιστική ηγεσία του ΣΕΔΑ (Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Αθηναίων), ενός από τα μεγαλύτερα σωματεία εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τα συνεχόμενα, για δεκαετίες, ρουσφέτια δεξιών δημάρχων έχουν φέρει ως φυσικό επακόλουθο την απόλυτη κυριαρχία της παράταξης της ΔΑΚΕ για πολλά χρόνια στα σωματεία του Δήμου Αθηναίων.
Επίσης, η διαπλοκή των αρχισυνδικαλιστών με την ηγεσία του δήμου και οι συνεχόμενες παρεμβάσεις τους σε κρίσεις προϊσταμένων και διευθυντών δημιούργησαν νοσηρό περιβάλλον που ενισχυόταν με εκβιασμούς, τραμπουκισμούς και τρομοκρατία σε όσους υπαλλήλους δεν υποτάσσονταν στις στρεβλές αυτές εξουσίες!
Συγκεκριμένα στον ΣΕΔΑ, ο πρόεδρός του (δεκαπέντε χρόνια, τώρα, πρόεδρος και παράλληλα μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της ΑΔΕΔΥ!) με το που ανατράπηκε η πολιτική κατάσταση, την άνοιξη του 2015, έθεσε θέμα αλλαγής του καταστατικού του ΣΕΔΑ, με κύριο στόχο να μειώσει τις έδρες στο Δ.Σ., σφίγγοντας το σχήμα γύρω του, καθώς και μέλη άλλων παρατάξεων άρχισαν να αντιδρούν στην παντοκρατορία του.
Παρ' ότι, σε συνδικαλιστικό επίπεδο, οι θέσεις μας είναι υπέρ μικρών σχημάτων, στον ΣΕΔΑ αποφασίσαμε να μην συμφωνήσουμε, καθώς κάτι τέτοιο -λόγω αλλαγής του εκλογικού μέτρου- θα εμπόδιζε άλλες παρατάξεις να αποκοπούν από τη ΔΑΚΕ και θα εξόριζε ολοκληρωτικά από το σωματείο συνδικαλιστές του ΚΚΕ (που μετά τις πρόσφατες εκλογές έμειναν εκτός).
Στη Γενική Καταστατική Συνέλευση που έγινε τον Μάρτιο του 2015 δεν υπήρξε απαρτία και τότε ο Β. Πολυμερόπουλος πίεσε το -δικό του- προεδρείο, βάζοντας το σώμα (περίπου 400 συνάδελφοι παρόντες) να ψηφίσει εάν είναι σε απαρτία, δηλαδή εάν οι 400 ήταν περισσότεροι από 800! Αρνήθηκε την καταμέτρηση που ζητήσαμε και ούτε κουβέντα, βέβαια, για υπογραφές παρόντων!
Κινηθήκαμε, σαράντα συνάδελφοι, με αγωγή για την ακύρωση της συγκεκριμένης γενικής συνέλευσης και ζητήσαμε ως παράταξη (ΑΣΚ Δήμου Αθηναίων), με εισαγγελική παραγγελία, να μας παραδοθούν το μητρώο μελών (το οποίο αρνούνταν να μας παραχωρήσουν για δύο χρόνια) και αντίγραφο των πρακτικών της συνέλευσης. Η εκδίκαση της αγωγής που θα γινόταν στις 7 Ιανουαρίου 2016 πήρε αναβολή. Όμως, ακόμη δεν έχουμε στα χέρια μας τα πρακτικά με τα οποία η ηγεσία του ΣΕΔΑ άλλαξε τελικά το καταστατικό του σωματείου!
Αρκετοί, σωστά θα εκφράσουν επιφυλάξεις για το αν τα δικαστήρια είναι το αναμενόμενο πεδίο αντιπαράθεσης για τον συνδικαλιστικό χώρο. Κι αυτό είναι αλήθεια!
Πώς, όμως, μπορεί να αντιμετωπιστεί μια συνεχόμενη, για χρόνια, κατάσταση ανομίας και παρανομίας; Μιλάμε για ένα σωματείο όπου μόνιμοι υπάλληλοι και αορίστου χρόνου δεν γράφονται ως μέλη, έτσι απλά, με επιλογή της συνδικαλιστικής ηγεσίας! Αιτήσεις συναδέλφων σκίζονται μπροστά τους, μέσα στα γραφεία του συλλόγου, ή δεν φτάνουν ποτέ για συζήτηση στο Δ.Σ., παραβιάζοντας συνεχώς το καταστατικό. Συνάδελφοι που δεν αποτελούν ψηφοφόρους της ΔΑΚΕ, απλώς δεν γράφονται ή η αίτησή τους χάνεται για μήνες!
Πώς, λοιπόν, αντιμετωπίζει κάποιος την ανομία;
Δυστυχώς, η Δικαιοσύνη φαίνεται να είναι μια διέξοδος για να απαλλαγούμε από κάποια βαρίδια του παρελθόντος. Προτιμότερη, όμως, είναι η πολιτική δράση και η αλληλέγγυα παρουσία όλων σας όταν θα εκδικαστεί η υπόθεση. Γιατί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης δίκης, είναι χρέος μας η διαρκής καταγγελία ενός σάπιου συνδικαλιστικού κατεστημένου!
*μέλος του Δ.Σ. στον ΣΕΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου