Οι ανθρώπινες «ασπίδες» των καναλαρχών
Δημήτρης Κανελλόπουλος, Αντα Ψαρρά
Ο διαγωνισμός τελείωσε, δύο νέοι καναλάρχες πήραν άδειες, δύο παλιοί τις έχασαν, το MEGA δεν μπήκε στον... κόπο, ο ΣΚΑΪ ξεκίνησε από την επομένη την «επανάσταση» στο πλευρό των χιλιάδων (;) εργαζομένων που θα χάσουν τη δουλειά τους, με τα στελέχη του να αφήνουν παράλληλα και κάποια υπονοούμενα ότι το αφεντικό πλήρωσε πολλά και πρέπει τώρα να σφίξουμε το ζωνάρι κ.λπ.
Ταυτόχρονα το έωλο επιχείρημα ότι όποιος έχει λεφτά παίρνει άδεια στα στόματα εκείνων που παρανομούσαν για χρόνια με πολιτικές πλάτες, διαπλοκή και «θαλασσοδάνεια» δεν πείθει φυσικά κανέναν.
Η μόνη παράμετρος που έχει μεγάλη σημασία είναι εκείνη που αφορά τους εργαζομένους στα κανάλια των οποίων οι ιδιοκτήτες έχασαν το δικαίωμα να εκπέμπουν με το έτσι θέλω.
Μπορεί αριθμητικά και σε απόλυτους αριθμούς να μη χάνονται θέσεις εργασίας, αλλά όσοι εργαζόμενοι έχουν απομείνει και εργάζονται (με συμβάσεις αορίστου ή ορισμένου χρόνου) στα κανάλια που βγήκαν εκτός βρίσκονται ήδη σε πολύ δύσκολη θέση.
Περάσαμε οι περισσότεροι στον κλάδο πρόσφατα από τη συγκεκριμένη αυτή θέση, με όλα τα κανάλια (τότε) είτε να σιωπούν είτε να είναι ακόμα και εναντίον μας και γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό.
Σε κάθε περίπτωση είναι δεδομένη η συμπαράσταση στους 1.657 συναδέλφους.
Το νέο στοιχείο που προέκυψε όμως στην τελευταία αυτή συγκυρία είναι ο πόνος και η αγωνία των ιδιοκτητών και των στελεχών τους για τους εργαζομένους.
Πόνος και αγωνία που αφύπνισε μέχρι και κοιμισμένες συνειδήσεις καταχρεωμένων καναλαρχών οι οποίοι επιβίωναν χάρη στη διαπλοκή και στα «θαλασσοδάνεια» ζητώντας παράλληλα θυσίες από όσους υπαλλήλους δεν είχαν απολύσει αλλά και από το σύνολο των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο που απολύθηκαν ακόμα και με υπουργικές αποφάσεις.
Αφύπνισε ακόμα και τα καλοπληρωμένα μεγαλοστελέχη τους που δεν έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια το ξεροκόμματο για τους αορίστου ή ορισμένου χρόνου συναδέλφους και τους απολυμένους, επιμένοντας στη μονόπλευρη ενημέρωση, στην πολιτική προπαγάνδα και στην υπεράσπιση του αφεντικού κατηγορώντας τα σωματεία του Τύπου για «παράνομες και καταχρηστικές» απεργίες.
Οι ξεκάθαρα μη βιώσιμες επιχειρήσεις που λειτουργούσαν χάρη στο «τρίγωνο της διαπλοκής», οδηγούσαν τις εργασιακές συνθήκες στα κανάλια σε συνεχή απαξίωση και τους εργαζομένους σε εξαθλίωση.
Μένει βέβαια να αποδειχτεί τώρα αν στις συνθήκες νομιμότητας και αναγκαστικής εξυγίανσης οι εργαζόμενοι στα κανάλια θα αποκτήσουν μερικά έστω από τα καταστρατηγημένα τους δικαιώματα και, κυρίως, εκείνο της στοιχειώδους εργασιακής ασφάλειας.
◼ Να μιλήσουμε λοιπόν τώρα για εργαζομένους. Για όσους εργάζονται στα κανάλια και στους ομίλους που τα κατέχουν μέχρι σήμερα, για όσους ένιωσαν στο πετσί τους την απόλυση, την αναγκαστική εθελουσία, τη συνεχή μείωση μισθού, τις αναγκαστικές άδειες και σε πολλές περιπτώσεις την απόλυση με οφειλές δεδουλευμένων και χωρίς αποζημιώσεις.
◼ Να μιλήσουμε για εργαζομένους, μια και το επιχείρημα περί πολυφωνίας και ενδεχόμενης κατάργησής της με τη νομιμοποίηση των αδειών είναι απλά ένα ανέκδοτο για μικρά παιδιά. Ο σεβασμός στην πολυφωνία όλα τα χρόνια της κρίσης αλλά και στις αποφάσεις του ΕΣΡ παρέμενε πάντα ένα αόριστο ζητούμενο, αφού και όποιο κανάλι κι αν άνοιγε κανείς θα άκουγε ακριβώς τα ίδια.
◼ Ολα τα τελευταία χρόνια τα κανάλια εξανάγκασαν σε ένα ατελείωτο πήγαιν’-έλα τους εργαζομένους, είτε ανήκαν στο προσωπικό αορίστου χρόνου είτε τους προσελάμβαναν με συμβάσεις λίγων μηνών. Παράλληλα εκδιώχθηκε τα τελευταία χρόνια το σύνολο σχεδόν τεχνικών, ηχοληπτών, καμέραμεν κ.λπ. 500 απολυμένοι τεχνικοί κι άλλοι περίπου 250 σε επίσχεση εργασίας.
Οι καναλάρχες συνεργάζονται με εργολάβους (εξωτερικών παραγωγών) που παρέχουν προσωπικό με αυτές τις ειδικότητες για τις ανάγκες σχεδόν όλων των εκπομπών λόγου, των πρωινών ειδησεογραφικών εκπομπών, των μεταμεσονύχτιων πάνελ στελεχών του κάθε καναλιού κ.λπ. Οι άνθρωποι αυτοί σε πολλές περιπτώσεις είναι απλήρωτοι για μήνες (πολύ περισσότερο χρόνο από τους εργαζομένους στο κάθε κανάλι) και φυσικά με άγνωστες συνθήκες εργασίας.
◼ Πέρα από τα καλοπληρωμένα στελέχη τους, με βάση επίσημα στοιχεία του 2016 στα ιδιωτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας απασχολούνται περίπου 2.000 εργαζόμενοι σε συνθήκες διαρκών μειώσεων προσωπικού και απολύσεων, ατομικών συμβάσεων, απανωτών περικοπών και διαρκών καθυστερήσεων καταβολής των αμοιβών, καταστρατήγησης των ωραρίων εργασίας, αντικατάστασης των μισθολογίων με «ανανεώσιμες» ή μη συμβάσεις και με μπλοκάκια.
◼ Ενδιαφέρουσα είναι φυσικά και η δήλωση του κάθε ιδιοκτήτη στην Επιθεώρηση Εργασίας για το πόσες ώρες και πόσες ημέρες την εβδομάδα δουλεύει ο εργαζόμενος στο κανάλι.
Ανθρωποι που δούλευαν εξαντλητικά ωράρια επί επτά ημέρες την εβδομάδα δηλώνονταν και δηλώνονται ως εργαζόμενοι τεσσάρων ή πέντε ημερών και μάλιστα εμφανίζονται με διαφορετικές ώρες και ημέρες έτσι ώστε νομότυπα να συμπληρώνεται η ημερήσια διάρκεια λειτουργίας του κάθε καναλιού. Δηλαδή μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: και κάλυψη των κατά νόμο προϋποθέσεων εργασίας με πλασματικά ωράρια και παράλληλα αποφυγή απαιτήσεων για υπερωρίες ή Σ/Κ.
Του απολυμένου η μάνα κλαίει χρόνια τώρα...
Να (ξαναμιλήσουμε) για εργαζομένους, αλλά γι’ αυτούς που γνώρισαν και συνεχίζουν να γνωρίζουν το σκοτεινό πρόσωπο της εργοδοσίας, τις ομαδικές απολύσεις, τις διώξεις, τους εξευτελισμούς, τις μειώσεις, την «ανοχύρωτη» εργασία.
Να μιλήσουμε για το «μαύρο» στην ΕΡΤ, για το ALTER, την «Ελευθεροτυπία», τα «μπλοκάκια» και τα πογκρόμ κατά εργαζομένων στο σύνολο σχεδόν του έντυπου, τηλεοπτικού και ηλεκτρονικού Τύπου.
Είναι πιθανό με τους δύο νέους καναλάρχες οι θέσεις εργασίας να καλυφθούν σε μεγάλο βαθμό λόγω των σαφών προϋποθέσεων του νέου νόμου, ωστόσο κάποιοι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους (εκτός αν απορροφηθούν σε άλλα μέσα που διαθέτει ο όμιλος ή στα νέα κανάλια), ενώ κάποιοι άλλοι που ίσως ήταν άνεργοι θα αποκτήσουν τώρα μια θέση εργασίας.
Τι προβλέπει ο νέος νόμος
Αρθρο 1: «Καθορίζουμε τον ελάχιστο αριθμό εργαζομένων πλήρους απασχόλησης ανά ειδικότητα, που υποχρεούνται να απασχολούν κατά μέσο όρο ετησίως οι πάροχοι περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας ενημερωτικού προγράμματος γενικού περιεχομένου, ως εξής:
- i) Σε θέσεις τεχνικού προσωπικού, τουλάχιστον 80 εργαζομένους.
- ii) Σε θέσεις διοικητικού προσωπικού, τουλάχιστον 60 εργαζομένους.
- iii) Σε θέσεις δημοσιογράφων, τουλάχιστον 60 εργαζομένους».
Ο νέος νόμος προβλέπει μίνιμουμ 400 εργαζομένους πλήρους απασχόλησης στα τέσσερα κανάλια που θα αποκτήσουν νόμιμη άδεια, δηλαδή 1.600 εργαζομένους διασφαλισμένους με όλα τα εργασιακά δικαιώματα.
Είναι απολύτως εύλογο να αναμένει κανείς ότι δεν θα περιοριστούν στον μίνιμουμ αριθμό εργαζομένων.
Η προβολή επομένως των εργαζομένων ως «λαγών» για τη συνέχιση του καθεστώτος πλήρους ανομίας και αυθαιρεσίας και στο πεδίο αυτό είναι απολύτως προσχηματική.
Οι συγκεκριμένοι όμιλοι που διαθέτουν και πολλά άλλα ΜΜΕ (έντυπα, ραδιόφωνα εφημερίδες κ.λπ.) έχουν επιδείξει μέχρι τώρα απόλυτη αδιαφορία για τους περισσότερους από τρεις χιλιάδες εργαζομένους στα ΜΜΕ που έχασαν τη δουλειά τους μέσα στα χρόνια της κρίσης.
Μόνο από το ALTER απολύθηκαν χωρίς αποζημιώσεις 700, από την «Ελευθεροτυπία» 800, εκατοντάδες άνεργοι και από τις άλλες εκδοτικές επιχειρήσεις και εκατοντάδες από επιχειρήσεις που έκλεισαν και ξανάνοιξαν με παρένθετες εταιρείες κ.λπ.
Αφήνουμε απέξω εδώ το καθεστωτικής αντίληψης «μαύρο» που επιβλήθηκε στη δημόσια τηλεόραση με τις 2.800 απολύσεις εργαζομένων.
Ολοι θυμόμαστε τη σφοδρή προπαγάνδα «συμπαράστασης» των ιδιωτικών καναλιών για τους άχρηστους και τους κηφήνες της δημόσιας τηλεόρασης.
Οι καλοί μας εργοδότες
Τα ιλιγγιώδη ποσά δανεισμού πριν αλλά και στα χρόνια της κρίσης και οι διαφημιστικές ενέσεις των τραπεζών δεν έφταναν ποτέ στους εργαζομένους που συνήθως έβλεπαν και βλέπουν μόνο την... πίσω όψη του νομίσματος πάντα για το καλό της εταιρείας.
Οι μικρές παλιές ιστορίες βρίθουν από παραδείγματα ακραίων συμπεριφορών.
► MEGA ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ Α.Ε. (Ψυχάρης ΔΟΛ, Μπόμπολας ΠΗΓΑΣΟΣ, Βαρδινογιάννης κ.λπ.)
Ηταν Ιούνιος του 2012 όταν ο πρώην διευθυντής του MEGA Χ. Παναγιωτόπουλος έγραφε για τη δύσκολη μέρα που πέρασε αποχαιρετώντας τους 24 δημοσιογράφους που αναγκάστηκαν να αποδεχτούν έπειτα από άλλους τρεις την εθελουσία έξοδο από την εργασία τους στο κανάλι όταν εκβιαστικά τους επιβλήθηκαν μεγάλες μειώσεις στον μισθό τους.
«Οι συνάδελφοί μου φεύγουν αρνούμενοι να αποδεχθούν τη μείωση των αποδοχών τους -που η οικονομική δυσπραγία και του ΜEGA επιβάλλει- και φοβούμενοι ότι στο μέλλον -αν αλλάξει επί τα χείρω ο νόμος, πράγμα καθόλου απίθανο- μπορεί να μην καταφέρουν να πάρουν το σύνολο της αποζημίωσής τους», έγραφε, κάπως απειλητικά, ο Χ.Π.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του 902.gr (Δεκέμβριος του 2012), στο ΜΕGA, στα τέλη του 2008 δούλευαν 645 και το 2012 δούλευαν 500 (μείωση 22,5%).
Επίσης, επιβλήθηκαν ατομικές συμβάσεις και μειώσεις μισθών στα τέλη του 2011 και τον Απρίλη του 2012.
► ALPHA Δορυφορική τηλεόραση (Ομιλος Κοντομηνά)
Το 2009 εξανάγκασε 200 εργαζομένους σε εθελουσία έξοδο την περίοδο που οι Γερμανοί είχαν εξαγοράσει το κανάλι. Τότε επιβλήθηκαν ατομικές συμβάσεις με μειώσεις στους ονομαστικούς μισθούς από 7% έως 22%. Και πάλι σύμφωνα με ρεπορτάζ του 902.gr, το 2012 στην τηλεόραση του ALPHA εργάζονται συνολικά 416 σε όλες τις ειδικότητες, ενώ δραματική ήταν η μείωση του προσωπικού στον ομώνυμο ραδιοφωνικό σταθμό.
Το 2012 το κανάλι απολύει δύο έμπειρους δημοσιογράφους, στελέχη ειδήσεων, μετά έντεκα χρόνια εργασίας εκεί.
► STAR Νέα Τηλεόραση Α.Ε.
Από το 2008 μέχρι το 2012 το προσωπικό έχει μειωθεί κατά 160 άτομα (από 560 σε 400) και έχουν επιβληθεί μειώσεις μισθών από 8% έως 20%. Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες περικοπές μέχρι και το 2015 που ανήλθαν σε ποσοστό 12%.
Το 2011 η εργοδοσία του STAR προέβη σε παράνομες, εκδικητικές και καταχρηστικές απολύσεις έξι συναδέλφων, οι οποίοι είχαν αρνηθεί να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας με τη μείωση των αποδοχών τους (στοιχεία ΕΣΗΕΑ).
► ΑΝΤΕΝΝΑ TV Α.Ε.
Πάνω από 100 απολύσεις και εθελουσίες έξοδοι (2009-2011). Το 2012 στον 24ωρο ειδησεογραφικό και ενημερωτικό ΑΝΤ1 είχαν απομείνει πέντε δημοσιογράφοι. Το 2011 έγιναν μειώσεις 20% και ακολούθησαν νέες μειώσεις το 2012.
Ιούλιο του 2015 οι μαζικές απολύσεις στον ΑΝΤ1 έφτασαν τις 40 μέσα σε μία μόνον ημέρα με άλλες 37 να έπονται. Η δικαιολογία ήταν αποκλειστικά η μελλοντική ρύθμιση των αδειών. Είχαν ακολουθήσει τότε κινητοποιήσεις, ενώ για κάποιες ημέρες δεν μεταδόθηκε δελτίο ειδήσεων. Τον Σεπτέμβριο του 2015 νέο «κούρεμα» των αποδοχών των εργαζομένων κατά 20% ώς το τέλος του έτους, με ρήτρα επιστροφής στο παλαιό καθεστώς από την 1η Ιανουαρίου 2016.
Στον ΑΝΤ1 εντύπωση δεν προκαλεί τόσο η μείωση στον αριθμό των εργαζομένων του όσο η αλλαγή της εργασιακής σχέσης μαζί τους. Με διάφορους τρόπους. Τους απέλυσαν όλους σε διάφορα τμήματα (τμήμα επικοινωνίας π.χ.), αλλά συνεχίζουν να συνεργάζονται μαζί τους με πιο... χαλαρή σχέση, χωρίς μισθολόγιο αλλά πληρωμές με απόδειξη δαπάνης. Τους παύουν δηλαδή από μόνιμους υπαλλήλους γλιτώνοντας έτσι ασφαλιστικές εισφορές, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα κ.ο.κ.
Σκεφτείτε πως άλλαξαν τα τελευταία χρόνια στον όμιλο Κυριακού ακόμα και τη μορφή του ειδησεογραφικού τους ραδιοφώνου, του ιστορικού ΑΝΤ1 Radio, κάνοντάς το μουσικό (Easy 97,2) και διώχνοντας έτσι πολύ κόσμο.
► ΣΚΑΪ-«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»:
Στον «πρωτοπόρο» στην επιβολή ατομικών συμβάσεων και μειώσεων μισθών ΣΚΑΪ (και στην «Καθημερινή») έγιναν μειώσεις μισθών 10% στα τέλη του 2010 και ύστερα από έναν χρόνο ακολούθησαν νέες της τάξης του 20% και έτσι, μαζί με άλλες περικοπές, η συνολική μείωση μισθών το 2012 ξεπέρασε το 40%, ενώ πάνω από 40 ήταν οι απολύσεις τα προηγούμενα χρόνια μόνο στην «Καθημερινή».
Το 2011 η εργοδοσία του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ έδειξε για μία ακόμη φορά το ανάλγητο πρόσωπό της.
Βαδίζοντας στην ίδια πορεία που έχει χαράξει τους τελευταίους μήνες, εκδικούμενη όλους όσοι δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό για υπογραφή ιδιωτικών συμφωνητικών μείωσης αποδοχών, έδωσε τέλος σε μια προαναγγελθείσα απόλυση συναδέλφου ενώ προηγήθηκαν άλλες δύο.
Το 2013 συνεχίζονται οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων στον Ομιλο ΣΚΑΪ.
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ΕΣΗΕΑ, είναι «ο όμιλος που ξεκίνησε πρώτος τη “φάμπρικα” των εκβιαστικών ατομικών συμβάσεων εργασίας με μειώσεις αποδοχών, απολύοντας όσους αρνούνταν να συναινέσουν και συγκροτώντας έναν σκληρό απεργοσπαστικό μηχανισμό από διευθυντικά στελέχη.
Κλιμακώνοντας την εργοδοτική τρομοκρατία ο ΣΚΑΪ προχώρησε σε 16 νέες απολύσεις εργαζομένων, μεταξύ των οποίων δύο μητέρες μονογονεϊκών οικογενειών και ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος του ραδιοφώνου».
Στον ΣΚΑΪ σήμερα πληρώνονται κανονικά και στην ώρα τους μετά τα πογκρόμ απολύσεων.
Και μη νομίζετε πως είναι και πολλοί σε κάποια από τα ΜΜΕ του ομίλου.
Ο ΣΚΑΪ διαθέτει το Νο 1 μουσικό ραδιόφωνο της Αθήνας, τον «Μελωδία 99,2», και σε αυτό υπάρχουν μόλις 6 (έξι) ραδιοφωνικοί παραγωγοί, εκ των οποίων δύο προέρχονται από τον ΣΚΑΪ.
Ετσι ανησυχούν εκεί στο Φάληρο για τις χαμένες θέσεις εργασίας;
Τα οκτώ κανάλια που ήταν... 4-5
Πλέον θα έχουμε τέσσερα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας - ΣΚΑΪ, ΑΝΤ1, Καλογρίτσας, Μαρινάκης. Ξέρετε πόσα υπήρχαν έως τώρα για να μην μπερδευόμαστε; Θεωρητικά οκτώ, πρακτικά πολύ λιγότερα όμως.
Διότι, από τα οκτώ τα δύο είναι κατά κάποιο τρόπο ανύπαρκτα, το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV και το ΑΡΤ TV. Το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV αποτελεί το δεύτερο, μετά τον ΑΝΤ1, κανάλι του Ομίλου Κυριακού. Μόνο επαναλήψεις δείχνει σε νιοστή προβολή και αφού πρώτα ο «αδελφός» ΑΝΤ1 τις έχει προβάλει καιρό πριν. Κανάλι-φάντασμα. Εχει έδρα στη Θεσσαλονίκη και από 1ης Ιουλίου άλλαξε χαρακτήρα κι έγινε αμιγώς ψυχαγωγικό καταργώντας πλήρως την ενημέρωση.
Το ΑΡΤ TV είναι του Γιώργου Καρατζαφέρη και είναι ένα κανάλι που μετατράπηκε σε πανελλαδικό (από τοπικό) μέσα σε μία νύχτα και ύστερα από μια καθ’ όλα περίεργη απόφαση του ΕΣΡ.
Οπως καταλαβαίνετε, τα οκτώ πανελλαδικά κανάλια ήταν στην πραγματικότητα έξι. Και δεν τελειώσαμε. Από αυτά τα έξι, ένα, το MEGA, παραπαίει εδώ και πολύ καιρό. Ως γνωστόν η κατάσταση είναι τραγική εκεί μέσα και ας υποστήριζε άλλα ο Πάνος Ψυχάρης στην Εξεταστική της Βουλής.
Χρωστάει μισθούς τεσσάρων μηνών στους μόνιμους υπαλλήλους του και πολύ περισσότερων στους συνεργάτες του. Χώρια τις μειώσεις στις αποδοχές τους που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι πιο πριν (η τελευταία φέτος τον Ιανουάριο).
Δεν ξέρουμε βέβαια αν χρωστάει και στους αστέρες του, τους σχολιαστές του δελτίου ειδήσεων, αλλά υποψιαζόμαστε πως όχι. Χώρια τα δάνεια που οφείλει στις τράπεζες.
Ηδη επομένως «πέσαμε» στα πέντε κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Εκ των οποίων ένα είναι το EPSILON TV με τον Μένιο Φουρθιώτη. Ενα κανάλι που έμεινε εκτός δημοπρασίας επειδή δεν είχε ούτε καν την εγγυητική των τριών εκατ. ευρώ να καταθέσει.
Αποκλείστηκε από τον διαγωνισμό και, περίεργο, δεν εκδήλωσε την παραμικρή αντίδραση! Γιατί, άραγε; Είναι κάπως μυστήριο το εργασιακό τοπίο εδώ, οι εργαζόμενοι στο κανάλι μετριούνται λίγο πάνω από 200. Αν και μυστήριο είναι όλο το EPSILON TV και η ιδιοκτησία του. Ο Φίλιππος Βρυώνης δεν φαίνεται πουθενά, σκεφτείτε πως όταν αγοράστηκε η συχνότητα από το ΚΚΕ (ο παλιός 902 ήταν που έγινε ΕΨΙΛΟΝ), δηλώθηκε στο ΕΣΡ ως ιδιοκτήτης ένας Αραβας με περίεργο όνομα που δεν τον μάθαμε ποτέ.
Δεν μάθαμε καν αν ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Εβαζες το όνομά του στο google, το πλήρες όνομά του όπως ήταν καταχωρισμένο στα επίσημα στοιχεία του Συμβουλίου, και το ψαχτήρι... βραχυκύκλωνε. Μηδέν αποτελέσματα. Οι δικηγόροι του ΕΣΡ δεν έβγαλαν ποτέ άκρη.
Κλαίγονται λοιπόν επιχειρηματίες, τηλεδημοσιογράφοι και πολιτικοί γιατί, τώρα, με την τηλεοπτική αδειοδότηση θα χάσει κόσμος τη δουλειά του στα κανάλια. Υποκρισία. Την κατάσταση στα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας σας την περιγράψαμε επακριβώς, τα συμπεράσματα δικά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου