Δικαιοσύνης μέτρα και σταθμά

Δικαιοσύνης μέτρα και σταθμά

ΤΟΥ ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΊΔΗ

Μιλάμε για τη Δικαιοσύνη; 

Φυσικά, όταν πρόκειται για τους λειτουργούς της. 

Ποια είναι η διαφορά ενός δικαστικού από έναν εκπαιδευτικό, ένα γιατρό ή έναν εργάτη καθαριότητας; Μια: οι ευκαιρίες που τους δόθηκαν σε μια ανταγωνιστική και ταξική κοινωνία. Προφανέστατα, όμως, ο ραγιαδισμός έχει αφήσει τα χνάρια του. Και βλέπεις κάτι σαν κλεφτοπόλεμο ενάντια στην εκλεγμένη κυβέρνηση, μιας και η προσδοκία της «αριστερής παρένθεσης» χλόμιασε επικινδύνως και «ενεδρεύει» ο κίνδυνος κοινωνικών εκσυγχρονισμών (ούτε καν αλλαγών).

Η ακύρωσή της εκλογής των διευθυντών των σχολικών μονάδων από το Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν το τελευταίο κρούσμα επιλογής -στην καλύτερη περίπτωση- του τύπου σε βάρος της ουσίας. 

Προηγήθηκαν:

- η ακύρωση της διάταξης άρθρου του νόμου Παππά για τη νόμιμη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, έπειτα από 27 χρόνια ανομίας, και η παραπομπή της αδειοδότησης στο ανύπαρκτο τότε ΕΣΡ.

- η ακύρωση της αντικατάστασης δέκα διοικητών κάποιων νοσοκομείων με προσόντα άσχετα με τον νέο νόμο, δηλαδή πολιτευτές και κομματικά στελέχη (ΝΔ+ΠΑΣΟΚ) κ.λπ.

- η διχογνωμία επιτρόπων του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο θέμα των εργαζομένων καθαριότητας στους δήμους της χώρας.

Άνθρωποι – σκουπίδια;

Το τελευταίο είναι το πλέον ενδεικτικό: στο ίδιο ανώτατο δικαστικό σώμα, το Ελεγκτικό Συνέδριο, άλλοι επίτροποι θεωρούν παράνομη την ανανέωση πρόσληψης -άρα και την πληρωμή- των συμβασιούχων υπαλλήλων καθαριότητας και άλλοι, ειδικά έπειτα από την ψήφιση νέου νομοθετικού πλαισίου από τη Βουλή, υπογράφουν και οι άνθρωποι πληρώνονται. Μπορεί ένα δικαστικό σώμα να διχάζεται σε τέτοια θέματα και να οδηγεί ανθρώπους που δουλεύουν στην πλήρη εξαθλίωση; Πόσοι δικαστικοί θα υπέμεναν μήνες απλήρωτοι και δεν θα σήκωναν τον κόσμο στο ποδάρι; Ξέρω, αυτοί είναι κάτι άλλο…

Μια λεπτομέρεια: είναι και δήμαρχοι που αντιδρούν στην πληρωμή των συμβασιούχων (όπως κι η ΝΔ) και υποστηρίζουν ότι την καθαριότητα των πόλεων πρέπει να την αναλάβουν εργολάβοι!

Όσο καταλαβαίνω τον κόσμο, είδα δικαστικούς να επιδεικνύουν προκλητική προσήλωση σε αυταρχικές κυβερνήσεις, όχι μόνο την περίοδο του Εμφυλίου και, αργότερα, της δικτατορίας.

Ελπίζαμε οι αφελείς, κατά τη μεταπολίτευση, ότι η ίδρυση της σχολής Δικαστών, η σταδιακή απεξάρτηση των δικαστικών από το –δεξιό ή δεξιόστροφο- κυβερνών κόμμα, θα μας οδηγούσε σε μια όντως αδέκαστη Δικαιοσύνη.

Γελαστήκαμε: πόσες απεργίες επί δεξιάς διακυβέρνησης δεν κηρύχτηκαν παράνομες και καταχρηστικές; Πόσο τοις εκατό; Τώρα απεργεί όποιος θέλει, όποτε θέλει, ακόμη κι όταν πρόκειται εμφανώς για εργοδοτικό λοκ άουτ. Δεν θέλω να αναφερθώ σε περίεργες αποφάσεις π.χ. για τον Σώρρα, για εκβιαστές που κυκλοφορούν ελεύθεροι ή για ναρκέμπορους. Μένω στα ανώτατα κλιμάκια.

Η πρόσφατη απόφαση εναντίον της εκλογής διευθυντών στα σχολεία στηρίχτηκε στο ότι: «(…) η διαδικασία της ψηφοφορίας αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας, της αξιοκρατίας και της ελεύθερης προσβάσεως και σταδιοδρομίας κάθε Έλληνα στις δημόσιες θέσεις κατά τον λόγο της προσωπικής του αξίας και ικανότητας»!

Ας ψηφίσει, λοιπόν, η Βουλή νέο νόμο για την εκλογή και όχι διορισμό διευθυντών από…υπηρεσιακά συμβούλια, όπως συστήνει το ΣτΕ. 

Π.χ.:

«Οι πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες σχολικές μονάδες διευθύνονται από τριμελές συμβούλιο. Το συμβούλιο αποτελείται: α) από καθηγητή Λυκείου με δεκαετή θητεία ως πρόεδρο και δύο καθηγητές με πενταετή θητεία ως μέλη, β) από καθηγητή Γυμνασίου με πενταετή θητεία ως πρόεδρο και δύο καθηγητές με τριετή θητεία ως μέλη, και γ) από δάσκαλο με πενταετή θητεία ως πρόεδρο και δύο δασκάλους με τριετή θητεία ως μέλη.

»Ο πρόεδρος και τα μέλη των συμβουλίων και οι αναπληρωτές τους, εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία από τις Ολομέλειες των οικείων σχολείων, οι οποίες συνέρχονται αυτοδικαίως για τον σκοπό αυτόν ανά διετία, την 11η πρωινή ώρα του τρίτου Σαββάτου του μηνός Σεπτεμβρίου».

Πιο ίσοι;

Ελπίζω να μην κηρυχτεί και αυτός ο νόμος αντισυνταγματικός από την πλειοψηφία του ανώτατου δικαστηρίου, διότι είναι αντιγραφή των σχετικών διατάξεων για την εκλογή των προϊσταμένων στα δικαστήρια. Παραθέτω τα εδάφια του άρθρου 4 του νόμου 3841/2010:

«(…) 2. Το πολιτικό και διοικητικό Εφετείο Αθηνών, το πολιτικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, τα πολιτικά και διοικητικά πρωτοδικεία Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πειραιά και τα Ειρηνοδικεία Αθηνών και Θεσσαλονίκης διευθύνονται από τριμελές συμβούλιο. 3. Το συμβούλιο αποτελείται: α) για το πολιτικό και διοικητικό Εφετείο Αθηνών και το πολιτικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, από έναν πρόεδρο Εφετών ως πρόεδρο και δύο Εφέτες ως μέλη, β) για τα πολιτικά και διοικητικά Πρωτοδικεία Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πειραιά, από έναν πρόεδρο Πρωτοδικών ως πρόεδρο και δύο Πρωτοδίκες ως μέλη, και γ) για τα Ειρηνοδικεία Αθηνών και Θεσσαλονίκης, από έναν Ειρηνοδίκη Α' τάξεως ως πρόεδρο και δύο Ειρηνοδίκες ως μέλη.

»4. Ο πρόεδρος και τα μέλη των συμβουλίων και οι αναπληρωτές τους, εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία από τις Ολομέλειες των οικείων δικαστηρίων, οι οποίες συνέρχονται αυτοδικαίως για το σκοπό αυτόν ανά διετία την 11η πρωινή ώρα του τρίτου Σαββάτου του μηνός Σεπτεμβρίου.».

Ορίστε;

ΠΗΓΗ