Ο πόλεμος Τραμπ – Σόιμπλε και το ελληνικό χρέος
Νικόλ Λειβαδάρη
Το ΔΝΤ βγαίνει από… αριστερά στον Σόιμπλε, μια διαρροή στην Handelsblatt γίνεται δυνάμει casus belli, και η ανοιχτή – και ευκρινώς πολιτική - πλέον αναμέτρηση Ουάσιγκτον και Βερολίνου διαμορφώνει νέα δεδομένα στην υπόθεση του ελληνικού χρέους.
Την τελική σπίθα αυτής της αναμέτρησης άναψε η χθεσινή διαρροή στην Handelsblatt της έκθεσης του ΔΝΤ για την γερμανική οικονομία που επισήμως δημοσιοποιείται τη Δευτέρα. Και το casus belli κρύβεται πίσω από αυτό καθαυτό το περιεχόμενο της έκθεσης η οποία καταλογίζει στη Γερμανία οικονομική πολιτική κοινωνικών ανισοτήτων, υπέρογκων πλεονασμάτων και διόγκωσης των χρεών των πιο αδύναμων χωρών.
Η ίδια η Handelsblatt ερμήνευσε την έκθεση ως ευθεία πολιτική παρέμβαση στην γερμανική προεκλογική περίοδο και ως έμμεση στήριξη του Ταμείου στον σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς.
Το μήνυμα του Τραμπ προς στο Βερολίνο
Όμως, υψηλόβαθμοι παράγοντες στις Βρυξέλλες, καθώς και πηγές με γνώση των εσωτερικών διεργασιών στο ΔΝΤ, βλέπουν στην υπόθεση πολύ μεγαλύτερο βάθος. Και θεωρούν ότι δεν πρόκειται απλώς για μήνυμα του Ταμείου προς το Βερολίνο αλλά για το καθαρό μήνυμα της κυβέρνησης Τραμπ προς τη Γερμανία.
Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι από την πρώτη μέρα της θητείας του ο Ντόναλντ Τραμπ έχει εγκαλέσει ανοιχτά το Βερολίνο ότι με τα υπέρογκα πλεονάσματα και την πριμοδότηση των εξαγωγών προκαλεί στρεβλώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Το γεγονός, δε, ότι το ΔΝΤ υιοθετεί επισήμως αυτή τη θέση ενδεχομένως σημαίνει πολλά και για την μελλοντική εμπλοκή του (;) στην Ευρώπη. Και σημαίνει επίσης ότι Κριστίν Λαγκάρντ και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα συναντηθούν σήμερα στο Μπάρι για την τριήμερη σύνοδο της G7 σε συνθήκες εμπολέμου.
Το ελληνικό χρέος
Πρόκειται για ένα εμπόλεμο που υπερβαίνει κατά πολύ το ελληνικό ζήτημα κι έχει να κάνει με τα διεθνή οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ όπως τα ιεραρχεί η κυβέρνηση Τραμπ – είναι όμως κι ένα εμπόλεμο που θα επηρεάσει το ζήτημα του ελληνικού χρέους, το οποίο θα συζητηθεί στο περιθώριο της συνόδου.
Και τούτο γιατί οι υπαναχωρήσεις που θα κάνουν – ή δεν θα κάνουν – αμφότεροι σε ό,τι αφορά τα μέτρα για το ελληνικό χρέος θα καθορίσει εν πολλοίς και τις νέες ισορροπίες μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου στο παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι.
Στην αφετηρία αυτής τη μάχη αναδιάταξης των ισορροπιών, ο Σόιμπλε ζητά τα πάντα και δεν δίνει τίποτα. Απαιτεί από το ΔΝΤ να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς όμως ο ίδιος να αποδέχεται ουσιαστικά μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αποκρούει πίεση για χαλάρωση του δόγματος της λιτότητας, και λέει με το καλημέρα δύο «όχι» στις προτάσεις Μακρόν για κοινό προϋπολογισμό και κοινό υπουργό Οικονομικών στην ευρωζώνη,.
Εν ολίγοις, υψώνει ως προεκλογική παντιέρα το λάβαρο της οικονομικής ηγεμονίας της Γερμανίας και κάνει επίδειξη του δικαίου της πυγμής.
Είναι ένα δόγμα που μέχρι στιγμής του βγαίνει σε προεκλογικό και δημοσκοπικό επίπεδο, όπως έδειξε και η χθεσινή δημοσκόπηση της Bild που δίνει νέο αέρα στα ποσοστά των Χριστιανοδημοκρατών και πτώση των σοσιαλδημοκρατών του Σουλτς.
Ο «νέος κίνδυνος made in Germany»
Κατά τις εκτιμήσεις κοινοτικών πηγών όμως είναι ένα δόγμα στο οποίο δεν μπορεί να επιμείνει μέχρι τέλους: Διότι αφ’΄ενός η παραμονή του Ταμείου στην Ευρώπη και την Ελλάδα του δίνει το ιδανικό τεχνοκρατικό άλλοθι για την επιβολή της νεοφιλελεύθερης, τιμωρητικής του πολιτικής. Και δεν θα ρισκάρει εύκολα να το χάσει – όχι τουλάχιστον πριν από τις γερμανικές εκλογές.
Και αφ΄ετέρου – και κυρίως – διότι η Ουάσιγκτον διαπιστώνει πλέον στη γερμανική πολιτική σοβαρή απειλή για τα δικά της εξαγωγικά, εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα παγκοσμίως , έναν «νέο κίνδυνο made in Germany» όπως γράφει χαρακτηριστικά η TAZ του Βερολίνου επισημαίνοντας:
«Όχι μόνο ο Αμερικανός πρόεδρος αλλά και έγκριτοι οικονομολόγοι προειδοποιούν για τις δυσμενείς επιπτώσεις των γερμανικών εξαγωγικών πλεονασμάτων. Αυτό σημαίνει ότι άλλες χώρες ωθούνται να καταγράφουν ελλείμματα στις εξαγωγές τους ή να τυπώσουν νόμισμα ή ωθούνται σε νέα χρέη. Και τι κάνει την ίδια ώρα η Γερμανία; Καταγράφει νέο ρεκόρ πλεονάσματος τον Μάρτιο, με τις εξαγωγές των προϊόντων της να είναι περισσότερες κατά 25,4 δις ευρώ ευρώ περισσότερα από τις εισαγωγές της. Αυτός είναι ένας νέος κίνδυνος ‘made in Germany’»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου