Στέλιος Παππάς: Το στωικό πρόσωπο της Αριστεράς που μάχεται και αντέχει
Του Γ. Λακόπουλου
«Τι κάνεις Στέλιο;» «Αγώνα, έχουμε και τίποτε άλλο;». Τυπική στιχομυθία όλων των εποχών με τον Στέλιο Παππα, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πατέρα του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης.
Όταν ανακοινώθηκε ότι διορίστηκε πρόεδρος στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης συνέβη κάτι που θα θέλαμε να είχε αποφύγει ο δημόσιος βίος: παραβιάσθηκε ο άτυπος κώδικας για διακομματικό σεβασμό σε πρόσωπα που τον έχουν κατακτήσει με τον βίο τους-και τον είχαν ως τώρα.
Η ΝΔ ανακοίνωσε εξυπνακίστικα ότι ο διορισμός «έγινε κατόπιν κλήρωσης που πραγματοποίησε ο κ. Σπίρτζης. Και σε ανώτερα!». Προσωπικά ο Στ. Θεοδωράκης, ή κάποιος για λογαριασμό του, τουιτάρισε: «Εδώ Παππάς. Εκεί Παππάς. Παντού Παππάς. Αν και οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν για αντικειμενική και αδιάβλητη… κλήρωση».
Και ένα μειράκιο -που εκτελεί χρέη εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ αυθαδίασε προκλητικά πουλώντας πνεύμα με την Τσεσμελή .. , μέσα στην αγνοία του: «Άλλο bus και άλλο μπαμπάς».
Για όσους έχουν ακόμη μέσα τους φιλότιμο και αισθήματα ντροπής αυτές οι τρεις ανακοινώσεις συνιστούν κατάντημα. Αναφέρονται αβασάνιστα σε έναν άνθρωπο, ο οποίος με το ήθος, το αγωνιστικό και προσωπικό του παράδειγμα στη διαδρομή του από την Καισαριανή ως τη Γλασκόβη, έχει διδάξει δυο γενιές. Είναι ο γονιός που μακάρι να είχαν όλα τα παιδιά, αλλά και το στέλεχος που μακάρι να είχαν όλα τα κόμματα.
Αν δεν ξέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ας ρωτήσει, μεταξύ άλλων, συγκεκριμένα πρόσωπα- δύο πρώην υπουργούς- στο κόμμα του, για να στείλει στο σπίτι του τον συντάκτη της ανακοίνωσης. Αν δεν πήρε είδηση το ελεεινό χιούμορ με τον «μπαμπά» η Φώφη, τώρα δεν έχει καμία δικαιολογία να κρατήσει στη θέση του τον πορτ παρόλ της. Και ο Σταύρος, αν όχι ως πολιτικός τουλάχιστον ως δημοσιογράφος, θα όφειλε να ξέρει ότι στην πολιτική υπάρχουν εσκαμμένα- για όσους δεν θέλουν να μετατραπεί σε ζούγκλα ο δημόσιος βίος.
Ο Στέλιος Παππάς, συντονιστής του τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ανήκει στα πρόσωπα που έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση όσων ασχολούνται με τα κοινά, πέρα από τις κομματικές προτιμήσεις τους. Έχει προσωπικές προδιαγραφές να γίνει πρότυπο δημόσιου λειτουργού -για να μην θυμηθούμε καριερίστες και λαμόγια, που έβαζαν τα κόμματα στο παρελθόν.
Παρών στον αντιδικτατορικό αγώνα -από τις γραμμές της την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος,- παλιός ο εκδότης του περιοδικού της οργάνωσης- πέρασε στο ΚΚΕ Εσωτερικού με τον Κύρκο και τον Μπανιά, γείωσε ως τώρα την πολιτική του δράση στην Καισαριανή, υπήρξε μάχιμος συνδικαλιστής στη ΔΕΗ.
Είναι ακέραιος άνθρωπος, λιτοδίαιτος, καθημερινός και πάνω από όλα ανήκει σ’ αυτούς που σηκώνουν το σταυρό του μαρτυρίου τους αγόγγυστα- είτε τους κυνηγάει η χούντα είτε τους αδικεί η ζωή. «Είμαι καταδικασμένος να παραμένω αισιόδοξος», είπε πει σε μια συνέντευξή του.
Δεν είναι άνθρωπος της εξουσίας και δεν ξέρουμε γιατί ο Σπίρτζης τον προτείνει για τον ΟΑΣΘ -κάποιοι υποψιάζονται τυπικά ενδοκυβερνητικά παίγνια διαμόρφωσης συσχετισμών. Αλλά αυτό δεν αφορά προσωπικά τον Στέλιο. Αντίθετα θα περίμενε κανείς ότι η τοποθέτησή του σε άμισθη δημόσια θέση θα ήταν, και για τους πολιτικούς αντιπάλους του κόμματός του, εγγύηση διασφάλισής του δημόσιου συμφέροντος.
Πέρα από την αφοσίωση του στο καθήκον έχει και τα τυπικά προσόντα ως οικονομολόγος και επικεφαλής του οικείου επιμελητηρίου. Να μιλούν οι γόνοι για οικογενειοκρατία -όσοι- έχουν κάνει το όνομά τους επάγγελμα- είναι εξωφρενικό.
Εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχει κάποιος από το κυβερνητικό στρατόπεδο για τον οποίο θεωρείται τουλάχιστον αθέμιτο να κάνουνε τα κόμματά ασκήσεις ευτελούς αντιπολίτευσης είναι ο Παππάς. Όχι γιατί η σύγκρουσή του με τη χούντα, τα βασανιστήρια και η εξορία τον κατέστησαν εμβληματικό πρόσωπο στο χώρο του, αλλά πρωτίστως γιατί η αναμέτρησή του με τις πιο βαριές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος, τον ανάδειξέ σε υπόδειγμα οικογενειάρχη και στυλοβάτη των ανθρώπων που παλεύουν με τις δυνάμεις των κατώτερων θεών.
Παραμένει ένας σεμνός μαχητής της ιδεολογίας του- με την οποία προφανώς πολλοί διαφωνούν -και ένας αποφασισμένος άνθρωπος της κοινωνίας. Η ανάθεση δημοσίου αξιώματος σε πρόσωπα με λαμπρό και στωικό πρότυπο προφίλ τιμά την πολιτική. Και ρίχνει στην δημόσια περιφρόνηση όσους σπεύδουν -οι κακομοίρηδες- να κάνουν φτηνή αντιπολίτευση. Διάολε, εκτός από την πολιτική υπάρχουν και οι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου