Η πατέντα της οικογένειας Μητσοτάκη και τα απόρρητα
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
H οικογένεια Μητσοτάκη «έχτισε» μια νέα κατάσταση στον θαυμαστό κόσμο της διαπλοκής και της δωροδοκίας / δωροληψίας.
Πουθενά στον κόσμο δεν είχαμε μίζα (δηλαδή δωροληψία) στελεχών μιας κυβέρνησης για κάτι, πατάτες ή ρουκέτες που πούλησε. Ως τα τώρα, μίζες λάμβαναν -όπως προκύπτει από αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις- κάποιοι υπουργοί και παρατρεχάμενοι ενός κόμματος του οποίου η σημερινή αρχηγός διαρρηγνύει τα ιμάτιά της στη Βουλή και αποκαλύπτει με το γνωστό μελό ύφος ότι έχουμε «κυβέρνηση που είναι χαμένη στους μεσάζοντες και πρωθυπουργό που προσπαθεί να συγκαλύψει μια σκανδαλώδη υπόθεση».
Η αρχηγός του νέου κόμματος με προσωρινή ονομασία (μήπως και άλλο ΦΠΑ;) μας ενημέρωσε επίσης ότι «εμείς στείλαμε στη Δικαιοσύνη όσους έβαλαν το χέρι στο μέλι».
Προφανώς, η κ. Γεννηματά κάπου αλλού ήταν όταν οι κρυφοί τραπεζικοί λογαριασμοί βαφτίζονταν τηλεφωνικοί αριθμοί και οι μίζες έπεφταν σαν το χαλάζι. Άραγε άκουσε ποτέ τα ονόματα Τσοχατζόπουλος, Σμπώκος, Τσουκάτος, Μαντέλης, Παπαντωνίου; Αμνησία κι αυτή;
Η συμπεριφορά στη Βουλή των άσπονδων συνεργατών Γεννηματά - Θεοδωράκη στη συζήτηση για τα βλήματα (τι σύμπτωση!) δεν ήταν απλώς ταυτισμένη με τα γελοία επιχειρήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη και των τραμπούκων βουλευτών που διέκοπταν τον πρωθυπουργό σε κάθε φράση του. Ήταν ακόμη πιο ύπουλη, διότι συνοδεύτηκε με την τάχα αποκάλυψη απόρρητων εγγράφων του ΚΥΣΕΑ από τη συνεδρίαση για την πώληση πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία.
Έλεγαν ότι υπάρχει η υπογραφή του κ. Τσίπρα στη σχετική απόφαση. Ποιου υπογραφή θα έφερε; Του κ. Σημίτη, όπως κάποιες αποφάσεις του δικού τους ΚΥΣΕΑ, για τις οποίες καταδικάστηκε σε ισόβια το διαχρονικά Νο 2 του ΠΑΣΟΚ; Τι λένε τα έγγραφα; Αυτό ενδιαφέρει, όχι οι παλαιοκνίτικες εξυπνάδες του κ. Λοβέρδου.
Αν υπήρχε τελική συμφωνία, πού έπρεπε να αναζητηθεί η μίζα; Στην Ελλάδα που θα πουλούσε ή στη Σαουδική Αραβία με τους έγκλειστους μακρυχέρηδες πρίγκιπες; Η απάντηση είναι αυτονόητη για τον όποιον σχετικά νοήμονα, εκτός των ντουέτων Μητσοτάκη - Γεωργιάδη και Γεννηματά Θεοδωράκη.
Και τώρα στο ζουμί: πριν από τη συζήτηση στη Βουλή, ο κ. Λοβέρδος έκανε ότι μοιράζει έγγραφα διαβαθμισμένα ως απόρρητα. Γνώριζε βεβαίως καλύτερα από τους περισσότερους βουλευτές ότι αυτό απαγορεύεται και διώκεται ποινικά. Ο κ. Ν. Κακλαμάνης τον προστάτευσε, παραδίδοντας τα έγγραφα -χωρίς να τα ανοίξει- στον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης. Το θεσμικό ατόπημα επανέλαβε η κ. Γεννηματά, επιδεικνύοντας μια προκλητική «αφέλεια». Ο κ. Βούτσης την επανέφερε στην τάξη, αλλά μάλλον η πρόεδρος της προσωρινής συλλογικότητας δεν κατάλαβε τι έπραξε.
Ε, λοιπόν, εδώ νομίζω ότι η κυβέρνηση σφάλλει. Αντί να θέσει αμέσως θέμα να «προσπεράσει» η Βουλή τον νόμο που ψήφισαν οι σημερινοί «λάτρεις της διαφάνειας», άφησε το θέμα στη Δικαιοσύνη. Γιατί;
Η κ. Γεννηματά και ο νομικός της παραστάτης επιδιώκουν να ηρωοποιηθούν με μια δίωξη που θα τη χρεώσουν στην κυβέρνηση. Νομίζω ότι η μόνη απάντηση είναι να ζητηθεί από τον συνταγματολόγο κ. Λοβέρδο να βρει «τρύπα» ώστε να δημοσιοποιηθούν όλα τα έγγραφα που αφορούν αγοραπωλησίες όπλων και εγκρίθηκαν από το ΚΥΣΕΑ την τελευταία εικοσαετία (ώστε να μην υπάρχει και παραγραφή).
Αφού η κ. Γεννηματά, ο κ. Θεοδωράκης και ο προεδρεύων κ. Γεωργιάδης επιθυμούν να γίνουν προμηθευτές των Wikileaks, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό: ας καταθέσουν στη Βουλή (εγγράφως βέβαια) τη δέσμευσή τους να δοθούν στη δημοσιότητα ή έστω στους 300 βουλευτές όλα τα έγγραφα που έχουν χαρακτηριστεί ως απόρρητα με δικό τους -το τονίζω- νόμο. Και να αντιμετωπίσουν σαν γενναίοι πολιτικοί τη Δικαιοσύνη.
Ευπρόσδεκτα λοιπόν όσα δημοσιοποιηθούν για τις αγορές των υποβρυχίων, των αντιαεροπορικών, των αρμάτων μάχης κ.λπ., όπως και τα όσα έχουν διαμειφθεί μεταξύ των μελών του ΚΥΣΕΑ ή του υπουργικού συμβουλίου του κ. Σημίτη στις υποθέσεις των Ιμίων, του Οτσαλάν κ.λπ.
Όσο για την ενασχόληση με Παπαδόπουλους, Σφακιανάκηδες και λοιπούς -άκηδες με πλούσια και πολύχρονη καριέρα στις πωλήσεις όπλων, αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα από τα θέματα των συνεδρίων που οργανώνει η Ν.Δ.: «Πώς να μην ξέρετε τους συνεργάτες σας σε προεδρεία ΜΚΟ και αλλαχού».
Και, φυσικά, καιρός είναι να καταργηθεί το πόθεν έσχες, εκτός από τους δικαστές και για τους πολιτικούς που έχουν αδήλωτα ακίνητα στο Παρίσι, ξεχασμένα εκατομμύρια σε νέους παραδείσους, θαλασσοδάνεια για τα κόμματά τους ή τις προσωπικές (και κλειστές) εφημερίδες τους. Είναι δυνατό να εγκαλούνται οι άνθρωποι για ψίχουλα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου