Δανειστές και αντιπολίτευση προστατεύουν τα μνημονιακά κεκτημένα
Στο στόχαστρο οι βαθμοί ελευθερίας
Σε προηγούμενες αναλύσεις επιμείναμε ότι η κυβέρνηση θα διέπραττε σφάλμα αν μετέφερε το κέντρο βάρους της αντιπαράθεσης με τη ΝΔ από το οικονομικό, κοινωνικό πεδίο σε αυτό της διαφθοράς του παλαιού συστήματος. Επιμένουμε. Ωστόσο, όπως εξελίσσονται τα πράγματα και έρχονται στη δημοσιότητα κι άλλα σκάνδαλα, όπως αυτό αξιωματούχων στον ΕΟΠΥΥ και κυρίως του ΜΕΤΡΟ, η αξιωματική αντιπολίτευση δυσκολεύεται να συνεχίσει στο μοτίβο ότι βρίσκεται μπροστά σε σκευωρία με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εξουδετερώσει πολιτικούς αντιπάλους.
Η διαφθορά αδυνατίζει τη θέση Μητσοτάκη
Η θέση του κ. Κ. Μητσοτάκη ότι επίκεινται «εκλογές με λάσπη» όλο και περισσότερο θα εκλαμβάνεται ως επιδίωξη να δημιουργηθεί «φράγμα» ενόψει και άλλων ενδεχόμενων αποκαλύψεων. Η ΝΔ θα δυσκολευτεί να διαμορφώσει μια γραμμή υπεράσπισης της παράταξης, αλλά και συμμετοχής στη διαδικασία κάθαρσης και απόρριψης στελεχών που εμπλέκονται ή απομάκρυνσης άλλων που έχουν πολιτικές ευθύνες. Η συσπείρωση που πέτυχε για να αποκρούσει την πρώτη επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αντέξει στο χρόνο.
Αυτό είναι τώρα το κεντρικό ζήτημα που την απασχολεί, τροφοδοτώντας, εν τω μεταξύ, την αντιπαλότητά της με την κυβέρνηση με δευτερεύοντα ζητήματα. Ο ανασχηματισμός υπήρξε ένα απ’ αυτά. Η ΝΔ έσπευσε να πει ότι η μικρή έκτασή του αποκαλύπτει ένδοια στελεχών, άρνηση μετακινήσεων, διαφωνίες κ.τ.λ. Το εύρος του ανασχηματισμού ήταν επιλογή, υποχρεωτική κίνηση μετά από το πολύ ενοχλητικό συμβάν με την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας. Το οποίο, βεβαίως, ως ήταν αναμενόμενο, εκμεταλλεύτηκε η ΝΔ, διότι πλήττει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα από τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Γι’ αυτό και με έμφαση ο Αλέξης Τσίπρας θα τονίσει ότι «δεν πρόκειται ποτέ, σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο, να συμβιβαστούμε με την ταύτιση του ηθικού με το νόμιμο».
Υπερασπίζονται τα μνημόνια
Αλλά δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτό που θα κυριαρχήσει το 2018 και το 2019 θα είναι οι εξελίξεις στο κοινωνικό και κοινοβουλευτικό πεδίο, το είδος εξόδου που θα εξασφαλιστεί από το μνημονιακό πρόγραμμα, οι δεσμεύσεις που θα επιβληθούν στη χώρα από τους δανειστές. Αυτό είναι ακόμα ανοιχτό και ήδη διακρίνεται η προσπάθεια η τελική ισορροπία να είναι ες βάρος μας.
Αυτό θα φέρει σε σύγκρουση την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο με την αντιπολίτευση και τις επιχειρηματικές ελίτ στο εσωτερικό όσο και με τους δανειστές, ιδίως την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Στο εσωτερικό η αξιωματική αντιπολίτευση, η ευρύτερη συντηρητική παράταξη επιθυμούν διακαώς προληπτική πιστωτική γραμμή, ουσιαστικά ένα τέταρτο μνημόνιο προφανώς για να μην είναι η Αριστερά αυτή που θα οδηγήσει την χώρα στο δρόμο της ανόρθωσης. Αλλά όχι μόνο. Όσο η οικονομία πείθει ότι έχει μπει στο δρόμο της ανάκαμψης τόσο στο τραπέζι θα έρχεται ως επίδικο η πολιτική που θα ακολουθηθεί μετά τον Αύγουστο. Από τώρα θέτουν ζήτημα διασφάλισης των μνημονιακών κεκτημένων ιδίως στον τομέα της εργασίας. «Οι σημερινοί κυβερνώντες δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να ξηλώσουν με την πρώτη ευκαιρία τις αλλαγές που έγιναν» σημειώνει στο κύριο άρθρο της η «Καθημερινή», δηλαδή τα «μέτρα μείωσης εργατικού κόστους και μεταρρύθμισης στην αγορά εργασίας» στα οποία οφείλεται η ανάκαμψη…
Εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η τοποθέτηση του Κ. Μητσοτάκη. Υποστήριξε ότι αν υπάρξει δημοσιονομικός χώρος, αν δηλαδή γίνει ελάφρυνση χρέους, μπορεί να οδηγήσει σε εκτροχιασμό! Σε ανάλογο τόνο κινήθηκε, παριστάνοντας τον αναλυτή, και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο οποίος έσπευσε, επιπλέον, να δηλώσει ότι είναι καλή η ιδέα του κ. Γ. Στουρνάρα για προληπτική γραμμή. «Η κυβέρνηση το απέρριψε για το λόγο ότι η Ευρωζώνη θα παρεμβαίνει στην οικονομία», σχολίασε.
Στο εξωτερικό, στους κύκλους των δανειστών, ασκείται επίσης πίεση για να οριστούν κανόνες ενός είδους επιτήρησης για μετά τον Αύγουστο. Η κ. Λαγκάρντ έσπευσε ήδη να πει ότι «ο κ. Τσίπρας δεν θα ανοίξει σαμπάνιες», αφήνοντας αδιευκρίνιστο, σκόπιμα, τι ακριβώς εννοεί. Είναι γνωστή, επίσης, η θέση Ντράγκι. Μετατόπιση προς το αυστηρότερο υπάρχει και στην τοποθέτηση του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην ομιλία του στους Δελφούς: «Η Νο 1 ανησυχία της αμερικανικής επενδυτικής κοινότητας είναι ο φόβος μην αλλάξουν τα δεδομένα, μην γίνει κάτι το απρόβλεπτο. Ακούω από τους Αμερικανούς επενδυτές «εάν φέρω χρήμα στην Ελλάδα, οι όροι που έχουν τεθεί θα ισχύουν σε μερικούς μήνες;», σημείωσε και πρόσθεσε με νόημα: «Και φυσικά υπάρχει και το ζήτημα της εφαρμογής των όρων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου