Γιατί τόση επιμονή να «δικαστούν» στη Βουλή;

Γιατί τόση επιμονή να «δικαστούν» στη Βουλή;

ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ
Με δείγματα πρόθεσης να φύγουν από την προανακριτική επιτροπή εμφανίστηκαν αρχικά χθες στη Βουλή οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Στο μεταξύ όμως η αποδοχή του αιτήματος του Ε. Βενιζέλου να τοποθετηθεί την προσεχή Τρίτη στη διάρκεια της συνεδρίασης ματαίωσε τα όποια σχέδια μια και θα ήταν κάπως σαν άδειασμα η αποχώρηση των κομμάτων που τον στηρίζουν με αποτέλεσμα να εκθέσει τα επιχειρήματα του μόνο ενώπιον των βουλευτών της πλειοψηφίας. 

Το ΚΚΕ ακολούθησε το δρόμο της αποχώρησης διαφωνώντας με τους ανώνυμους μάρτυρες και κρίνοντας είναι παρελκυστική η συζήτηση για τις αρμοδιότητες. 

Με δύο λόγια ο απαράδεκτος Νόμος (και) Βενιζέλου περί ευθύνης υπουργών είναι απολύτως ενεργός και είναι αναληθείς οι διάφορες ηρωικές δηλώσεις περί άρνησης των «ωφελημάτων» που προκύπτουν από το Νόμο. Διαφορετικά για ποιόν ακριβώς λόγο οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο και τα κόμματά τους αρνούνται να αποδεχτούν την πιθανότητα να ξαναγυρίσει η δικογραφία στους φυσικούς δικαστές και να δικαστούν όπως κάθε απλός Έλληνας πολίτης; 

Οι εισαγγελείς ήταν υποχρεωμένοι να στείλουν τη δικογραφία στη Βουλή και η Βουλή ήταν εξ ίσου υποχρεωμένη να εξετάσει με ειδική επιτροπή και να αποφασίσει αν τα αδικήματα έχουν παραγραφεί ή όχι. Αν αποδειχτεί το προφανές ότι δηλαδή το αδίκημα της δωροδοκίας υπουργού -όπως και κάθε δωροδοκία- σχεδόν εξ ορισμού δεν μπορεί παρά να συνδέεται με το μαύρο χρήμα και το ξέπλυμα, τότε η δικογραφία οφείλει να επιστρέψει στη δικαιοσύνη που διενεργεί ακόμα την προανάκριση για το συγκεκριμένο αδίκημα. 

Για ποιο λόγο λοιπόν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης ζητούν τόσο επιτακτικά να μπει στην ουσία εξέτασης της υπόθεσης η Βουλή, ακόμα κι αν ο μόνος δρόμος που θα διασφαλίζει την πλήρη και σε βάθος διερεύνηση ποινικών ευθυνών είναι τα Ελληνικά Δικαστήρια; Αν τα αδικήματα πλην εκείνου της απιστίας δεν έχουν παραγραφεί τότε για ποιο λόγο η τόση επιμονή να μπει η Βουλή κι όχι το δικαστήριο στην ουσία εφόσον άλλο προβλέπει ο Νόμος; 

Δεν έχουν εμπιστοσύνη οι φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι στην δικαιοσύνη, στην ολοκλήρωση της προανακριτικής και στην έκδοση του όποιου βουλεύματος που είτε θα τους απαλλάσσει είτε θα τους διώκει; 

Πιστεύουν ίσως ότι μέσα στη Βουλή θα υπάρξει καλύτερη και δικαιότερη μεταχείριση; Κι αν το πιστεύουν αυτό πώς θα πείσουν αύριο τους πολίτες και τους ψηφοφόρους τους ότι πράγματι ζητούν να... φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο; 

Η εισαγγελέας διαφθοράς Ε. Ράικου και στη συνέχεια η νέα εισαγγελέας διαφθοράς Ε. Τουλουπάκη βρήκαν αστρονομικές ζημιές και μίζες και παρ' όλες τις πιέσεις και τον πόλεμο (ακόμα κι από τον ίδιο τους τον κλάδο) διεξήγαν και διεξάγουν μια έρευνα με όλα τα κατάλληλα βοηθήματα που τους παρέχει ο ειδικός Νόμος 4022/2011. Αν δε κάποιοι δικαστές που είδαν με έντονο πολιτικό βλέμμα την προανάκριση τόσο στην Ελλάδα όσο και στις ΗΠΑ, δεν καταφύγουν τελικά σε πραξικοπηματικές πρακτικές τότε η υπόθεση θα φτάσει στο δικαστήριο (στο φυσικό δικαστή) με όποιους πολιτικούς ή απλούς πολίτες βρεθούν υπόλογοι.

Κακά τα ψέμματα ούτε οι «κουκουλοφόροι», ούτε οι φιλολογίες περί «σκευωρίας» πείθουν όσους τελικά γαντζώνονται στο Νόμο περί ευθύνης υπουργών. Αν πράγματι το εννοούσαν θα πήγαιναν, μόλις και αν η Βουλή έκρινε ότι δεν υπάρχει παραγραφή, στο δικαστήριο όπως πηγαίνουν όλοι οι υπουργοί, πρωθυπουργοί και υπηρεσιακοί παράγοντες όλων των άλλων χωρών. 

http://www.efsyn.gr/