Η εβδομάδα των μεγάλων πολιτικών «στοιχημάτων»
Στη Βουλή η συζήτηση, και η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα και του Μεσοπρόθεσμου την Πέμπτη δεν εμπεριέχει ουσιαστικούς κινδύνους για την ενότητα και τη συνοχή της κυβέρνησης, θα αποτελέσει όμως πεδίο δοκιμασίας της στρατηγικής της «επόμενης ημέρας».
Ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί θα μπουν σ’ αυτή τη δοκιμασία με «όπλο» το επικείμενο τέλος των Μνημονίων, την αυτοδύναμη επιστροφή στις αγορές, και τη – σταδιακή έστω - ανάκτηση της οικονομικής κυριαρχίας της χώρας.
«Θα μπορούμε πλέον να αποφασίζουμε μόνοι μας, αντί να εκτελούμε εντολές» δήλωσε χθες, στη συνέντευξή του στο «Εθνος» ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης και πάνω σ’ αυτόν τον άξονα θα κινηθεί και η κυβερνητική γραμμή, με το μήνυμα ότι είναι το τελευταίο μνημονιακό πολυνομοσχέδιο που ψηφίζει η Βουλή.
Το «4ο Μνημόνιο»
Απέναντι σ’ αυτά τα επιχειρήματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιμείνει στη θέση ότι το πολυνομοσχέδιο δεν είναι παρά «η επικύρωση του τέταρτου Μνημονίου», κρατώντας σε πρώτο πλάνο τις δεσμεύσεις για τις μειώσεις σε συντάξεις και αφορολόγητο αλλά και το γεγονός ότι το υπερΤαμείο, με ενέχυρο τη δημόσια περιουσία, γίνεται ο εγγυητής του χρέους.
Και τα δύο αφηγήματα είναι προφανές ότι εξακολουθούν να εμπεριέχουν θολά σημεία με τη μεν ΝΔ να μην διαθέτει ουσιαστική εναλλακτική πρόταση για την επόμενη μέρα, τη δε κυβέρνηση να μην έχει – προσώρας τουλάχιστον – την απάντηση στο εάν υπάρχει πραγματική προοπτική «παγώματος» ή έστω άμβλυνσης του πλέον κοστοβόρου πολιτικά μέτρου, των περικοπών στις συντάξεις.
Αυτή άλλωστε είναι και η κύρια αγωνία των βουλευτών της πλειοψηφίας – μια αγωνία, που δεν κρύβουν οι περισσότεροι στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις τους, αλλά μέχρι στιγμής απαντάται με το λακωνικό μήνυμα Τσακαλώτου ότι «η συζήτηση για τις συντάξεις δεν είναι της παρούσης».
Η λύση για το χρέος
Με αυτό το δεδομένο, εκείνο που θα ενίσχυε τα πολιτικά επιχειρήματα των βουλευτών της πλειοψηφίας θα ήταν μια καλή λύση για το χρέος, η οποία έχει αναδειχθεί σε εθνικό στοίχημα από την κυβέρνηση από την αρχή ήδη της θητείας της. Η συμφωνία, ωστόσο, για το χρέος δεν αναμένεται να κλείσει πριν – τουλάχιστον – το Eurogroup της 21ης Ιουλίου κι έως τότε κρίσιμες παράμετροί της παραμένουν ρευστές.
Το σημερινό τετ-α-τετ Λαγκάρντ – Μέρκελ αναμένεται να ξεκαθαρίσει σε μεγάλο βαθμό το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, οι πληροφορίες τόσο από το Βερολίνο όσο και τις Βρυξέλλες επιμένουν ότι το ΔΝΤ δεν θα μετάσχει τελικώς χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα, μένει ωστόσο να φανεί πως θα επηρεάσει η αποχώρηση αυτή τις αποφάσεις για το χρέος και την έξοδο.
Εάν το διαζύγιο είναι «βελούδινο», με μια έκθεση του Ταμείου που θα θεωρεί υπό προϋποθέσεις έστω βιώσιμο το χρέος, κι εάν Μέρκελ και Μακρόν καταλήξουν σε μια συμβιβαστική μεν, αξιοπρεπή δε συμφωνία για τον μηχανισμό ελάφρυνσης, τότε στην κυβέρνηση θεωρούν ότι θα έχουν στα χέρια τους ένα πολύ καλό «χαρτί» τόσο για τον πολιτικό οδικό χάρτη όσο και για την επικοινωνιακή διαχείριση της επόμενης μέρας.
Και σ’ αυτή τη διαχείριση, εάν δεν υπάρξει θεαματική ανατροπή, θα αξιοποιηθούν κατά κόρον και οι – ουκ ολίγες – θετικές πτυχές της «εξόδου» του ΔΝΤ.
Το Μακεδονικό
Σ’ αυτό το «καλό χαρτί» το Μαξίμου θα επιθυμούσε να έχει και το παράλληλο credit μιας άμεσης συμφωνίας στο Μακεδονικό. Και εδώ, ωστόσο, το τοπίο παραμένει ρευστό και η τρέχουσα εβδομάδα θα είναι η πλέον καθοριστική. Κυβερνητικές πηγές θεωρούν πως εάν ο Ζόραν Ζάεφ δεν πει εν τέλει το «μεγάλο ναι» άμεσα, τότε το όλο εγχείρημα κινδυνεύει να «παγώσει» καθώς ελαχιστοποιούνται τα χρονικά περιθώρια για να κυρώσει η Βουλή της πΓΔΜ τη συμφωνία πριν από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 28 Ιουνίου, όπου και θα κριθεί η ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος.
Στον αντίποδα, βεβαίως, η ΝΔ «ποντάρει» στο παιχνίδι καθυστερήσεων των Σκοπίων και στην προοπτική της «μη λύσης», καθώς ενδεχόμενη συμφωνία για το Μακεδονικό θα φέρει την αξιωματική αντιπολίτευση αντιμέτωπη με τις βαθιές εσωτερικές της αντιφάσεις και διαφωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου