Όταν ο Σολτς ακύρωσε τον Μητσοτάκη…
Νικόλ Λειβαδάρη
To να δηλώνει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας ότι «η ελληνική κυβέρνηση κινείται πολύ λογικά και σοφά» θα μπορούσε να εκληφθεί και ως… επικό τρολάρισμα επί ημερών Σόιμπλε.
Το γεγονός επίσης ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας – ο οποίος πλέον, ευτυχώς, λέγεται Ολαφ Σολτς – διαψεύδει ορθά κοφτά ελληνική εφημερίδα που… εξ ονόματός του προαναγγέλλει μείωση των «υψηλών συντάξεων», μπορεί επίσης να εκληφθεί και ως η όψιμη απάντηση στο ιστορικό «Γερούν, γερά». Μπορεί να είναι και η απάντηση στο ποιοι ήταν, και ποιοι παραμένουν, σ’ αυτήν την χώρα «βασιλικότεροι του βασιλέως». Και ποιοι επένδυαν στο άλλοθι του ΔΝΤ, του Σόιμπλε και της τρόικας για να περάσουν το δόγμα της μη αναστρέψιμης λιτότητας.
Το κομβικό πολιτικό στοιχείο όμως από την χθεσινή παρέμβαση του Ολαφ Σολτς είναι πως ακυρώνει εκ βάθρων και οριστικά όλο το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Την ώρα που η ΝΔ ποντάρει την εκλογική της αυτοδυναμία στην πρόβλεψη ότι οι συντάξεις, στο σύνολό τους έστω, δεν θα διασωθούν και τα θετικά μέτρα του «πακέτου Τσίπρα» δεν θα εφαρμοστούν, ο Ολαφ Σολτς δηλώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση προετοίμασε «πολύ σοφά και σοβαρά, και σε διάλογο με την Κομισιόν» το αίτημά της για την μη περικοπή των συντάξεων. Και, ουσιαστικά, προαναγγέλλει την γερμανική συναίνεση σ’ αυτή την μη περικοπή.
Την ώρα επίσης, που οι φίλα προσκείμενοι αρθρογράφοι της ΝΔ προβλέπουν για πολλοστή φορά τον οικονομικό Αρμαγεδώνα και διακηρύσσουν «ή Μητσοτάκης ή Δραχμή», ο γερμανός υπουργός Οικονομικών διαμηνύει ότι η Ελλάδα, μέσα από μια συντεταγμένη διαδικασία ανακτά σταδιακά την πρόσβασή της στις αγορές. Και την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης χτίζει όλη του την προεκλογική τακτική πάνω στο αφήγημα του άτυπου 4ου Μνημονίου, ο Ολαφ Σολτς δηλώνει πως το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε οριστικά. Και λέει, επί της ουσίας, πως μόνη υποχρέωση της Ελλάδας είναι η – δύσκολη – επίτευξη πλεονασμάτων της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ. Οτιδήποτε πέρα από αυτό και πάνω από αυτό μπορεί να αποφασίσει η ίδια πώς θα το διαθέσει, δηλαδή έχει ανακτήσει ουσιαστικό μέρος της δημοσιονομικής της κυριαρχίας.
Εν ολίγοις, σε ό,τι αφορά την «είδηση» της παρέμβασης Σολτς, ουσιαστικά αποτυπώνει τα όσα επισφραγίστηκαν στην συνάντηση που είχε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών με τον έλληνα πρωθυπουργό το Σάββατο στο Βερολίνο. Και τα οποία συμπυκνώνονται στην θέση ότι η Ελλάδα μπορεί να μην περικόψει τις συντάξεις εάν και εφόσον υπάρχει δημοσιονομική σύγκλιση με την Κομισιόν – δηλαδή, εάν και εφόσον βγαίνουν τα νούμερα. Οι πληροφορίες, δε, λένε ότι τα νούμερα βγαίνουν, ή τουλάχιστον είναι πολύ κοντά στο να «βγουν», και τούτο θα φανεί οριστικά στο EuroWorkingGroup της Πέμπτης.
Σε ό,τι αφορά το πολιτικό μήνυμα της παρέμβασης Σολτς, είναι μάλλον προφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πρόβλημα. Εχει πρόβλημα λανθασμένης πολιτικής εκτίμησης και πρόβλημα χάραξης δικής του ατζέντας. Από την αρχή της θητείας του, στην οικονομία – όπως και στα μείζονα θεσμικά και εθνικά θέματα – ο πρόεδρος της ΝΔ πολιτεύτηκε απλώς δια της αδράνειας. Επένδυσε στην φθορά της κυβέρνησης και στην καταστροφή. Και όσες φορές αυτή η καταστροφή δεν ήρθε, δεν είχε εναλλακτική πρόταση. Όπως δείχνει να μην έχει και τώρα που, μετά την έξοδο της τρόικας και του ΔΝΤ, ο Ολαφ Σολτς κατέρριψε ένα ακόμη βολικό άλλοθι – εκείνο του «σκληρού και άκαμπτου» Βερολίνου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου