Για την 8η Μαρτίου

Για την 8η Μαρτίου

Οταν το 2018 διεκδικείς, όχι ως γυναίκα, αλλά ως πολίτης, αυτά που θεωρούνται αυτονόητα για να προχωρήσει η κοινωνία, είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο αυτόν. Τα δικαιώματα των γυναικών είναι τα δικαιώματα της μάνας μας, της κόρης μας, αλλά και του πατέρα μας, του γιου μας, όσο κι αν κάποιοι αρνούνται να το κατανοήσουν.

Πώς θα παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο στα παιδιά μας, πώς θα δημιουργήσουμε τους αυριανούς πολίτες, όταν αφήνουμε τις γυναίκες, τις μανάδες, τις κόρες μας απροστάτευτες απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, στα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, στον ρατσισμό, στην κακοποίηση.

Πόσο χρόνο και πόση φαιά ουσία και ψυχική δύναμη αναγκάζονται οι γυναίκες να ξοδεύουν -στην Ελλάδα της κρίσης- για να βρουν τρόπο να τα φέρουν βόλτα, ώστε να πληρωθεί το νοίκι, να γεμίσει η κατσαρόλα, να πληρωθούν τα αγγλικά του παιδιού, χωρίς να του στερήσουν ένα παιχνίδι. Αλλά και να στηρίξουν τον άνεργο σύζυγο και τον χαμηλοσυνταξιούχο γονιό, που δεν έχει ούτε για τα φάρμακά του.

Αμαρτίες γονέων και το προνόμιο στην «κατινιά»

Αμαρτίες γονέων και το προνόμιο στην «κατινιά»

Αρτεμις Σπηλιώτη

 Dreamstime

Οσοι και όσες δουλεύουμε, χρόνια τώρα με άντρες, γνωρίζουμε ότι πάντα υπάρχει τουλάχιστον ένας κομπλεξικός άντρας που την αυστηρότητα, την εργατικότητα, την έκφραση διαφωνιών αλλά και τα νεύρα μιας γυναίκας συναδέλφου την αποδίδει στην έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης (sic) και ποτέ στη δική του έλλειψη σοβαρότητας, επαγγελματισμού και στο πλήθος των δικών του απωθημένων.

Αντίθετα, όταν ένας άντρας είναι αυστηρός, διακρίνεται για την εργατικότητά του και διατυπώνει χωρίς περιστροφές τη γνώμη/διαφωνία του, τότε είναι σπουδαίος επαγγελματίας και αν βρίσκεται ψηλά στην ιεραρχία το πέτυχε αξιοκρατικά.

Ελλάδα, η χειρότερη χώρα της Ε.Ε. για να είσαι γυναίκα

Ελλάδα, η χειρότερη χώρα της Ε.Ε. για να είσαι γυναίκα

anthropina-dikaiomata.jpg

Χριστίνα Πάντζου

Ο Δείκτης Ισότητας της EIGE τεκμηρίωσε αυτό που γυναικείες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων επισημαίνουν εδώ και χρόνια στην Ελλάδα: η απουσία της διάστασης φύλου στις πολιτικές που έχουν αναληφθεί, και ιδίως για τη διαχείριση της κρίσης, έχει επιδεινώσει δραματικά τις συνθήκες ζωής των γυναικών στην Ελλάδα βαθαίνοντας τις ανισότητες.

Η Ελλάδα αναδείχτηκε για ακόμη μία φορά (όπως και το 2010 και το 2012) τελευταία στην Ε.Ε. στα θέματα ισότητας φύλου (με βαθμολογία 50 έναντι 66,2 κατά μέσο όρο στην Ε.Ε.) και το μοναδικό κράτος-μέλος που τη δεκαετία 2005-2015 επιδείνωσε τις επιδόσεις της σε τρεις τομείς: στο χρήμα (-1,2 μονάδες), στην υγεία (-1,5 μονάδες) και στον χρόνο (-1,5 μονάδες).