Πανεπιστημιακό άσυλο τέλος

Σαρωτικές αλλαγές στα δημόσια πανεπιστήμια παρουσίασε χθες η υπουργός Παιδείας

Μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου (και του εφαρμοστικού νόμου) με την ευγενική χορηγία της κρατικής καταστολής, η κυβέρνηση υλοποιεί ένα ακόμα φιλόδοξο σχέδιο που ανατρέπει πλήρως τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση της προηγούμενης περιόδου.

Είχε προηγηθεί η κατασυκοφάντηση του δημόσιου πανεπιστημίου, η χρόνια απαξίωση και συστηματική καλλιέργεια των υπαρκτών προβλημάτων του, ώστε η κ.Διαμαντοπούλου να εμφανιστεί ως ο μέγας αναδιαμορφωτής.

Στο άτυπο υπουργικό συμβούλιο η υπουργός παρουσίασε τις "μεταρρυθμίσεις" στην Ανώτατη εκπαίδευση που συνίστανται σε ένα κράμα νεοφιλελευθερισμού και τεχνοκρατικής αντίληψης για την παιδεία και την έρευνα, ενώ ταυτόχρονα ξεμπερδεύει δια παντός με το ζήτημα του ασύλου, που η μιντιακή και ακροδεξιά προπαγάνδα, το έχει ανάγει σε μείζον πολιτικό θέμα.

 

Έτσι τα πανεπιστήμια θα διοικούνται και από εξωπανεπιστημιακούς μάνατζερ που θα χαράσσουν το στρατηγικό πλάνο, περιορίζεται ο χρονικός ορίζοντας των σπουδών καθώς επανέρχεται η συνθήκη της Μπολόνια με τους διαβαθμισμένους  κύκλους σπουδών (2 έτη βασικές σπουδές) που αντικαθιστούν τα πτυχία με τίτλους παρακολούθησης σεμιναρίων και θέτουν διαχωρισμούς ανάμεσα στους πολλούς των βασικών σπουδών και την ελίτ των μεταπτυχιακών και διδακτορικών.

Επειδή λεφτά δεν υπάρχουν για την παιδεία, τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν ως οικονομικές μονάδες που θα χρηματοδοτούνται ανάλογα με τα επιτευγματά τους ή θα αναζητούν μεγάλους χορηγούς (με τι κριτήρια  έρευνας θα χρηματοδοτούν αλήθεια;) και φυσικά οι φοιτητές θα χάνουν τη φοιτητική τους ιδιότητα, αν δεν εγγράφονται σε δύο συνεχόμενα εξάμηνα. Δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί πως ακριβώς θα γίνουν οι σίγουρες συγχωνεύσεις ιδρυμάτων.

Όλα αυτά έχουν ως στόχο υποτίθεται να καταστήσουν τα πανεπιστήμια ανταγωνιστικά στο διεθνές περιβάλλον, ώστε η Ελλάδα επενδύοντας στην παιδεία να ξαναβρεί το δρόμο (είναι λίγο αστείο) της ανάπτυξης.

 Απαξιώνοντας και διαλύοντας το μόνο δημόσιο χώρο που είχε απομείνει, εκμεταλλευόμενη τις υπαρκτές παθογένειες του πανεπιστημίου, η κυβέρνηση καταστρέφει έναν βασικό πυλώνα του λεγόμενου κοινωνικού κράτους.

Γιατί ας μην αυταπάταται κανείς πως επειδή θα 'ρθουν οι μάνατζερ και θα διωχθούν οι "αιώνιοι" θα πάψουν τα φαινόμενα διαφθοράς και συναλλαγής. Το αντίθετο τα λαμόγια θα βρουν τη θέση τους στη νέα κατάσταση, εξάλλου εκλεκτοί των κυβερνήσεων δεν ήταν;

Απλά οι απόφοιτοι θα μαθαίνουν τεχνικές γνώσεις, χρήσιμες για την περίοδο που δε θα είναι άνεργοι, ενώ η θεωρία και οι ανθρωπιστικές σπουδές θα μετατραπούν σε ιστορικό είδος.

Τελευταίο μέτρο είναι φυσικά η κατάργηση του ασύλου(που είχε ήδη περιοριστεί με το νόμο Γιαννάκου), ώστε να μπορούν τα Ματ να εισβάλλουν ανενόχλητα στο πανεπιστήμιο, χωρίς να διαμαρτύρονται φοιτητές και καθηγητές.

Εξάλλου η μνημονιακή δημοκρατία δε χρειάζεται  άσυλο και θεωρητικές σπουδές, αλλά ανταγωνιστικότητα και πολλούς προστάτες του πολίτη που αν εφαρμοστούν οι αλλαγές θα προστατεύουν και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, όπως τότε 37 χρόνια πριν.

 http://www.lifo.gr/now/view/3822