Δικαιοσύνη και πολιτική

Δικαιοσύνη και πολιτική

 

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΓΗ

Παρά την επιχειρηθείσα άνωθεν παρέμβαση για την αρχειοθέτηση των καταγγελιών των δύο οικονομικών εισαγγελέων, οι υποθέσεις που αφορούν το δημόσιο συμφέρον επανέρχονται στο προσκήνιο. Απαιτείται η διαλεύκανσή τους, χωρίς πολιτικούς αντιπερισπασμούς.

Από τις υποθέσεις που ερευνούν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς ξεχωρίζει εκείνη με το "μαγείρεμα" των στατιστικών στοιχείων, μόλις ανέβηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Θεωρείται ότι οι μεθοδεύσεις εξυπηρετούσαν την υπαγωγή της Ελλάδας, ως πρώτης χώρας και χωρίς δυνατότητα αντιστάσεων, στον μηχανισμό της τρόικας. Η αποκαλυφθείσα σχετική στιχομυθία του τότε νεοεκλεγέντος πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου, με τον τότε ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ, Ντ. Στρος Καν, στον Άγιο Δομήνικο, "κουμπώνει" με την καταγγελία για τεχνητή αύξηση των δημοσίων ελλειμμάτων. Είναι προφανές ότι επιβάλλεται να δοθούν πολιτικές εξηγήσεις και να διερευνηθούν όλες οι ευθύνες.

 

Η κοινή γνώμη θυμάται ότι η Στατιστική Υπηρεσία, που είχε επιβαρυνθεί με τα "greek statistics" της εποχής Καραμανλή, στελεχώθηκε από τη νέα κυβέρνηση με ανθρώπους του ΔΝΤ, οι οποίοι στη συνέχεια, σκηνοθέτησαν το νέο έργο - τα "troika - statistics"! Συνεπώς, η διερεύνηση της υπόθεσης δε συνιστά αναχρονισμό και καθήλωση της χώρας στο παρελθόν, αλλά αναγκαία πολιτική κίνηση εκκαθάρισης σκοτεινών πλευρών, προκειμένου η χώρα να προχωρήσει χωρίς σκιές.

Οι εισαγγελείς αναγκάστηκαν να αξιοποιήσουν τη νόμιμη οδό, προκειμένου να αμυνθούν έναντι των παρεμβάσεων που δέχθηκαν και να θέσουν τη Βουλή προ των ευθυνών της, ώστε να διερευνηθούν πρωτίστως οι πολιτικές ευθύνες. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει το παράδοξο, η ανακίνηση ποινικής προδικασίας να λειτουργεί ως καταλύτης για τη συζήτηση πολιτικών θεμάτων, που έχουν συσκοτιστεί από ανομολόγητες πολιτικές σκοπιμότητες και πίσω από την κινδυνολογία περί της "σωτηρίας της πατρίδας".

Το παράδοξο αυτό, βεβαίως, έχει οδηγήσει, αρκετές φορές, δικαστές να γλιστρούν έξω από τον ρόλο τους και να υποκαθιστούν θεσμούς της πολιτικής εξουσίας. Φαινόμενο που βυθίζει και τη Δικαιοσύνη σε κρίση εμπιστοσύνης, καθώς την εμφανίζει να θέλει να επιλύσει με το ποινικό δίκαιο πολιτικές διαφωνίες.

Σε συνθήκες κρίσης του πολιτικού συστήματος και ευρύτερα ηθικής απαξίας, η αντιμετώπιση ευαίσθητων υποθέσεων, με οσμή διαπλοκής ή και διαφθοράς, προϋποθέτει τη συνέργεια όλων των παραγόντων του πολιτεύματος, με σεβασμό στις νόμιμες διαδικασίες και με την πρωταρχική εντολή από τον λαό, με την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Διαφορετικά, η κρίση μπορεί να αποκτήσει διαστάσεις αβύσσου και η σκανδαλολογία να οδηγήσει στην ακύρωση της ουσιαστικής έρευνας.

 http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=664436