Ανεργία και ... χαρά

Από το Μαρικάκι

Στο 19,2% ανήλθε ο δείκτης ανεργίας τον Οκτώβριο του 2011 στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) και η άυξηση που σημειώθηκε μέσα σε ένα χρόνο ανήλθε σε 5,3%. Σύμφωνα με τη δική μας ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία τον Οκτώβριο υπολογίζεται στο 18,2%, δηλαδή μια μονάδα κάτω από τη μέτρηση της Eurostat. Ούτως ή άλλως η ανεπίσημη ανεργία υπολογίζεται ότι έχει φτάσει γύρω στο 25%. Σε επίπεδο ΕΕ είμαστε δεύτεροι μετά την Ισπανία (22,7%) και μάλλον οδεύουμε για την πρωτιά. Μέσος όρος ευρωζώνης 10,3% και στην ΕΕ των 27 το 9,8% . Τον Δεκέμβριο του 2011, η ανεργία στην ΕΕ των 27 ανήλθε στο 9,9% και στην ευρωζώνη στο 10,4%. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την Ελλάδα.

 

Στο μεταξύ έτη φωτός – ως προς την ανεργία - μας χωρίζουν από χώρες όπως η Αυστρία (4,1%), η Ολλανδία (4,8%), το Λουξεμβούργο (4,9%) και τη Γερμανία (5,7%).

Βέβαια, αυτά τα ποσοστά κάποιοι τα βλέπουν και θλίβονται και κάποιοι τα βλέπουν και χαίρονται. Και μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι ο κυρ Παπαδήμιος ανήκει στους δεύτερους. Γιατί σύμφωνα με την αντίληψή του, τη δική του και του κάθε τροϊκανού μαριονετίστα που τον στηρίζει το ζητούμενο είναι η ανταγωνιστικότητα, ήτοι το χαμηλό κόστος εργασίας.

Μην ξεχνάμε πρόσφατη τοποθέτησή του στη Βουλή: «Το κεντρικό οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι η χαμηλή θέση που κατέχουμε στην διεθνή ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και υπηρεσιών. (…)

Η απώλεια ανταγωνιστικότητας αντανακλά το γεγονός ότι το κόστος εργασίας, μέρος του οποίου είναι και οι μισθοί, σημείωσε στην Ελλάδα σχεδόν διπλάσια αύξηση, κατά τα 9 χρόνια πριν από την κρίση, σε σχέση με τις λοιπές χώρες της Ευρωζώνης. Η σωρευτική αύξηση των ονομαστικών μισθών κατά την περίοδο αυτή ήταν σημαντικά υψηλότερη από τη συνολική αύξηση της παραγωγικότητας.

Αυτές οι εξελίξεις δεν μπορούν και δεν πρέπει να αγνοηθούν ούτε από τους εργαζόμενους ούτε από τις επιχειρήσεις. Η μεγάλη απώλεια ανταγωνιστικότητας αναπόφευκτα επηρεάζει αρνητικά τις εξαγωγές της χώρας και επηρεάζει την απασχόληση».

Και βέβαια, όπως έχει σημειώσει και το Bloomberg πρόσφατα, ισχυρό εργαλείο για να διατηρούνται οι μισθοί χαμηλά είναι η υψηλή ανεργία … διαρκείας.

Τώρα, κάποιο πρόβλημα πρέπει να υπάρχει με τις Γερμανίες, τις Αυστρίες και τις Ολλανδίες που έχουν χαμηλή ανεργία και υψηλά επίπεδα μισθών: ή δεν είναι ανταγωνιστικές ή άλλο πράγμα σημαίνει «ανταγωνιστικότητα» για τον εύρωστο Βορρά και άλλο για τον … Τρίτο Κόσμο…

http://topontiki.gr/article/29360