Με αφορμή το άρθρο του Δ. Γόντικα που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 29 Φλεβάρη.

Ή

Η ηθική του ψέματος και ο φόβος της δημοσιότητας .

 

Απόσπασμα από το «Τί να κάνουμε» ΛΕΝΙΝ.

« Ο καθένας νομίζουμε θα συμφωνήσει οτι η πλατιά δημοκρατική αρχή προϋποθέτει δύο αναγκαίους όρους: Πρώτο, την πλήρη δημοσιότητα και δεύτερο, την αιρετότητα σε όλα τα λειτουργήματα. Θα ήταν γελοίο να μιλάμε για δημοκρατία χωρίς την δημοσιότητα, και μάλιστα τέτοια δημοσιότητα που δεν θα περιοριζόταν στα μέλη της Οργάνωσης..»

Στην ΚΟΒα μου πριν από λίγες ημέρες μου είπαν να μελετήσω καλά το άρθρο του Γόντικα γιατί είναι λέει απάντηση στη δημοσίευση της επιστολής του Αλέκου Χαλβατζή.

Μου είπαν επίσης να επαγρυπνώ, και να αναφέρω όποιον τύχει και κάνει κανένα θετικό σχόλιο για τον Χαλβατζή, «γιατί μην ξεχνάς, έχουμε και τους αντιπολιτευόμενους που καραδοκούν», μου είπε ο Γραμματέας μου.

Το άρθρο αποτελεί συνέχεια των οργανωτικών και απόρρητων σημειωμάτων που κατέβηκαν στις ΚΟΒ όλο αυτό το διάστημα. Σημειώματα που καλούν σε «επαγρύπνηση», κι έχουν δημιουργήσει ένα φοβικό κλίμα αλληλοκαρφώματος, όπου οποιοσδήποτε τολμήσει να εκφράσει διαφορετική γνώμη χαρακτηρίζεται μικροαστός, οπορτουνιστής, φραξιονιστής, αντικομματικός, και στις χειρότερες περιπτώσεις πράκτορας. Εννοείται οτι όσοι από τους συντρόφους που έχουν εκλεγεί σε όργανα κι εκφράζουν απόψεις αντίθετες προς την ηγεσία καρατομούνται. Όσο για το καταστατικό αυτό έχει γίνει κουρελόχαρτο.

 

Ταυτόχρονα τα παπαγαλάκια που υπηρετούν τους «λαθρεπιβάτες» της ηγεσίας, με βρώμικα μέσα συκοφαντούν τους διαφωνούντες και ρίχνουν λάσπη πίσω από την πλάτη τους, αποκαλύπτοντας οτι η ηγεσία του ΚΚΕ χρησιμοποιεί τον μηχανισμό της, αλλά και τον φραξιονισμό για να κρατηθεί με νύχια και με δόντια, ολοκληρώνοντας το καταστροφικό της, για το Κόμμα μας έργο. Οι διαγραφές πέφτουν βροχή στην Αθήνα και απ’ ότι μαθαίνω τελευταία και στη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις μεγάλες πόλεις.

Σιγή νεκροταφείου, θέλει να επιβάλει η ηγετική ομάδα.

ΤΑ ΕΣΩΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΜΗΝΩΝ

ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ:

Ειδικό εσωοργανωτικό σημείωμα μας πληροφόρησε οτι η έκδοση του βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου (που βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο) έγινε παρά την αντίθετη γνώμη της ηγεσίας. Χαρακτήριζε το βιβλίο «μη μαρξιστικό» κι εγκαλούσε τον σύντροφο να είναι πιο προσεκτικός!!

FACEBOOK:

Κείμενο «για τον ηλεκτρονικό φραξιονισμό» που απαγορεύει στα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να κάνουν χρήση του Facebook!! Υπάρχουν σύντροφοι που φακελώνουν άλλους συντρόφους που έχουν λογαριασμούς στο διαδίκτυο. Όποιος δεν σταματήσει να έχει Facebook, θα διαγραφεί λέει η «σοφή» μας ηγεσία!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ»:

Κείμενο «για την επαγρύπνηση» που μιλάει για «πλειάδα στελεχών και μελών του Κόμματος που υιοθετούν μικροαστικές αντιλήψεις και αντιπολιτεύονται» την φωτισμένη ηγεσία. Το ίδιο κείμενο αναφέρει οτι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να βγει το Κόμμα στην παρανομία, χωρίς να μας εξηγήσει πως γίνεται αυτό την στιγμή που η ηγεσία του μπορεί να δανείζεται αφειδώς από τράπεζες 5 εκατομμύρια ευρώ και οι κύριοι βουλευτές να γυρνούν ανά την Ελλάδα με τις πολυτελές «Λέξους» προσφορά του Ελληνικού κοινοβουλίου με έξοδα δικά μας.

ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ:

Κείμενο για την «Τυποεκδοτική» που μιλάει για τις 200 απολύσεις εργαζομένωνστην επιχείρηση, την ίδια στιγμή που γίνονται προσλήψεις ημετέρων , συγγενών και φίλα προσκείμενων στον μηχανισμό του Περισσού. Το κείμενο φέρνει στο φως τους ομίλους με τους οποίους συνεργαζόταν η «επαναστατική ηγεσία» μας όλα αυτά τα χρόνια (Γιαννίκος-Moderntimes, Ανεμοδούρας-Περιοδικός Τύπος, Παπαχριστόπουλος-Σίγμα, ΑΛΦΑ ΜΙ, Σκαναβής-Ελευθερος Τύπος, Αναστασιάδης, Πρώτο θέμα). Φυσικά στο ίδιο κείμενο δεν υπάρχει καμιά νύξη για ευθύνες της ηγεσίας για αυτό το κατάντημα, ούτε βέβαια αναφορά για το γνωστό στέλεχος της «Τυποεκδοτικής» που έκανε ατομική περιουσία στήνοντας ολόκληρο συγκρότημα τουριστικών εγκαταστάσεων στο Πήλιο (είναι ο Ν.Μ.).

ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ:

Κείμενο που χαρακτηρίζει μικροαστούς όλους όσους πήραν μέρος στο κίνημα των αγανακτισμένων! Κείμενο που κατηγορεί ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την χημική επίθεση που εξαπέλυσε η κυβέρνηση στο Σύνταγμα στην πρόσφατη απεργία, χωρίς πουθενά να μας εξηγεί πως η-κατά τα άλλα σοφή-ηγεσία μας, δεν μπόρεσε να καταστρώσει ένα υποτυπώδες σχέδιο για να μπορέσει να περάσει η πορεία του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα! Για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι!

ΚΟΥΒΑ:

Κείμενο που κατηγορεί την ηγεσία της Κούβας οτι οδεύει στον Καπιταλισμό, παραγνωρίζοντας τελείως τις ειδικές συνθήκες μέσα στις οποίες παλεύει αυτός ο λαός, τα επιτεύγματα του, καθώς και το διεθνές περιβάλλον και την συγκυρία μέσα στην οποία καλείται να βρει απαντήσεις το Κουβανικό ΚΚ. Πάλι καλά που δεν είπανε πράκτορα και τον Φιντέλ!

Το άρθρο του Γόντικα είναι ένα ακόμη επεισόδιο στον κατήφορο που έχει πάρει η ηγεσία του ΚΚΕ, έντρομη από την συνεχώς εντεινόμενη αμφισβήτηση της από μεγάλο τμήμα της οργανωμένης βάσης και των ψηφοφόρων του Κόμματος που καλούν εδώ και τώρα να υλοποιηθεί η απόφαση του Συνέδριου για το Μέτωπο και να μπει τέλος στον σεχταρισμό, στην άρρωστη διαπάλη για το ποιός από τα κόμματα της αριστεράς θα κυριαρχήσει στο πτώμα του λαού και στα ερείπια που αφήνει πίσω του το μνημόνιο.

Οι ψίθυροι σιγά-σιγά γίνονται φωνές.

-O ΓΟΝΤΙΚΑΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ

ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ ΘΕΤΕΙ Ο ΑΛΕΚΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ.

Αντίθετα:

-Κάνει έκκληση στον κομματικό πατριωτισμό και σε μια μεταφυσική, ιδεαλιστική πίστη και αφοσίωση στο Κόμμα-Θεό, θέλοντας να μας πείσει οτι το προσόν του Κομμουνιστή είναι η υποταγή και η τυφλή υπακοή στο Κόμμα!! Το Κόμμα όμως δεν είναι κάτι άυλο. Έχει ηγεσία, εφαρμόζει μια συγκεκριμένη πολιτική, η οποία σήμερα παραβιάζει ακόμα και αποφάσεις Συνεδρίων, παραβιάζει ακόμα και το ίδιο το Καταστατικό. Ή μήπως δεν ήταν αντικαταστατική η συνένωση των Οργανώσεων της Αθήνας, με στόχο τον έλεγχο και την κατάπνιξη κάθε διαφορετικής φωνής;

Οι κομμουνιστές και γενικότερα οι επαναστάτες διακρίνονταν πάντα από τις αρετές του ερευνητικού πνεύματος. Της αναζήτησης και της επαναστατικής ανανέωσης του Μαρξισμού. Ο ίδιος ο Μαρξ, ο Ένγκελς, ο Λένιν, ποτέ δεν αντιμετώπισαν τη θεωρία ως δόγμα, όπως κάνουν οι «λαθρεπιβάτες» της ηγεσίας του ΚΚΕ. Προφανώς δεν έτυχε να συναντήσουν τα μεγάλα πνεύματα των κυρίων Παρασκευά, Μαίλη, Μπέλλου, Κουτσούμπα, κι ευτυχώς για την ιστορία μας άφησαν την πλούσια κληρονομιά τους απ’ όπου μπορούμε να δούμε και να εξηγήσουμε τους ακροβατισμούς μιας ομάδας τσαρλατάνων που αναδείχθηκαν με μοναδικό προσόν την άγνοια και τον καιροσκοπισμό. 

Απόσπασμα από το «Η Ρωσική Επανάσταση» της Ρόζας Λούξεμπουργκ:

«Η ελευθερία μόνο για τους υποστηρικτές της κυβέρνησης, μόνο για αυτούς που είναι μέλη ενός Κόμματος-όσο πολυάριθμοι κι αν είναι-δεν είναι ελευθερία. Η ελευθερία είναι πάντα και αποκλειστικά ελευθερία του ενός να σκέφτεται διαφορετικά. Όχι από κάποια φανατική αντίληψη περί δικαιοσύνης, αλλά επειδή καθετί που είναι διδακτικό, ακέραιο και καθαρτήριο στην πολιτική ελευθερία εξαρτάται από αυτό το ουσιώδες χαρακτηριστικό, και η αποτελεσματικότητά του χάνεται όταν η ελευθερία γίνεται ένα ειδικό προνόμιο».

Προκαλεί ο κύριος Γόντικας όταν μιλάει για ηθική. Ένας άνθρωπος που η κριτική που δέχεται χρόνια τώρα αφορά τον βάναυσο τρόπο συμπεριφοράς του απέναντι σε στελέχη και μέλη του Κόμματος, την υπεροψία και το γάντζωμα στη καρέκλα.

Ποια ηθική τους ωθεί να κάνουν χρήση των άρθρων 99 ενάντια σε εργαζόμενους, να μετατρέπουν το Κόμμα σε «επιχειρηματία» που τα παίρνει από αναπτυξιακούς νόμους καθώς και από το κατά τ’ άλλα αντίπαλο «αστικό κράτος»;

Ποια ηθική μπορεί να εξηγήσει τις συνεχής παραβιάσεις του καταστατικού και την χωρίς Συνέδριο αλλαγή πολιτικής, με τα εξωφρενικά «εμπλουτίζουμε την προγραμματική μας αντίληψη»;

Ποια ηθική έχει καταντήσει το Κόμμα, χειροκροτητή της κυρά Μπέλλου που μας δίνει εντολές μέσα από την εφημερίδα, χωρίς τα μέλη να ρωτηθούμε για τίποτα;

Ποια ηθική οδήγησε στα εκλογομαγειρέματα και στα φραξιονιστικά τερτίπια με τα οποία φάγανε από τα όργανα του Κόμματος γνωστά και ιστορικά του στελέχη;

Ποια ηθική οδήγησε στην αντικαταστατική συνένωση της Οργάνωσης της Αθήνας με στόχο των έλεγχο κάθε διαφορετικής φωνής;

Ποια ηθική επιτρέπει την μετατροπή του ΠΑΜΕ σε φορέα οργάνωσης κομματικών παρελάσεων, αποσπασμένο από την λαϊκή πάλη (Σύνταγμα, 28^η Οκτωβρίου κλπ);

Ποια ηθική επιτρέπει να αφήνουμε τους εργαζόμενους της Αθήνας να τους λιώνουν τα ΜΑΤ με χημικό πόλεμο κι εμείς να καθόμαστε στα αυγά μας, φρόνιμοι, μην τυχών και γίνουν επεισόδια;

Ποια ηθική τους ωθεί να συνεργάζονται αρμονικότατα με την κατά τ’ άλλα «ξεπουλημένη ηγεσία» της ΓΣΕΕ;

Ποια ηθική μιλάει για την μετατροπή του Κόμματος σε φορέα συλλογής ψήφων που κάνει ακτιβισμούς για να παίξει για λίγο στα δελτία ειδήσεων και να αντλήσει πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη;

Ποια ηθική επιβάλλει να κλείνεις την πόρτα στις δυνάμεις που μιλάνε για την ανάγκη σήμερα, εδώ και τώρα, ενότητα της Αριστεράς για να απαντήσει ο λαός στην λαίλαπα των μνημονίων;

Ποια ηθική δεν τους κάνει να βλέπουν οτι η εξάρτηση της χώρας υπάρχει και θεριεύει;

Οι κομμουνιστές στους οποίους αναφέρεται ο Γόντικας δεν τα έπαιρναν από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Καλά θα κάνει λοιπόν να είναι πιο προσεκτικός, όταν προσπαθεί να καπηλευτεί τις θυσίες και την ανιδιοτελή προσφορά χιλιάδων αγωνιστών, με στόχο να τους χρησιμοποιήσει ως ασπίδα απέναντι στην κριτική που σήμερα ασκείται σε μια ηγεσία ανυπόληπτη κι αποδεδειγμένα πλέον υπεύθυνη για την αρνητική προοπτική εξέλιξης του Κόμματος.

Αν κύριε Γόντικα δεν τα είχατε κάνει θάλασσα, κι αν υπήρχε η δυνατότητα να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του κανείς μέσα στο Κόμμα, χωρίς το φόβο κυρώσεων και συκοφαντιών, κανείς δεν θα χρειαζόταν το διαδίκτυο. Οπότε μην ψάχνετε τους σκοτεινούς κύκλους έξω από την αίθουσα των συνεδριάσεων της ΚΕ. Εσείς αποτελείτε τους πιο σκοτεινούς και βρώμικους κύκλους που βρέθηκαν ποτέ στο τιμόνι του ηρωικού μας ΚΚΕ. Εσείς και το λερώνετε με τις βρωμιές και την σαπίλα σας.

Οι καρέκλες σας όμως ήδη τρίζουν. Δεν θα αφήσουμε τους «λαθρεπιβάτες» να διαλύσουν οτι με κόπο χτίσαμε, 9 δεκαετίες τώρα οι κομμουνιστές στην Ελλάδα. Ή θα τους ξηλώσετε και θα επανέρθει το Κόμμα σε πλαίσια υγιούς λειτουργίας ή θα τρίξουν μαζί και οι δικές σας καρέκλες. Κάθε άνθρωπος που βλέπει αυτά τα πράγματα, δεν μπορεί σήμερα να μένει σιωπηλός.

 http://goodmorninglenin.wordpress.com