Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Το πραγματικό διακύβευμα

Το πραγματικό διακύβευμα

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΥ*

Τρεις, κυρίως, είναι οι κατηγορίες λόγων που, λειτουργώντας σωρευτικά, καθιστούν το Μνημόνιο-2 και τη στήριξη ή ανοχή σε αυτό, νέτη σκέτη κτηνωδία, δηλαδή πράξη ή συμπεριφορά που δεν ταιριάζει με την ανώτερη ηθική και πνευματική υπόσταση του ανθρώπου:
(α) Προαπαιτούμενα μέτρα που οδηγούν σε: μισθούς κάτω από το όριο φτώχειας και μείωση έως και πάνω από 40%, περαιτέρω υπονόμευση των ΣΣΕ και των σχέσεων εργασίας, επιπρόσθετες μειώσεις συντάξεων, πάνω από 100.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, δεκάδες χιλιάδες νέα λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις και, άρα, σε νέους ανέργους (σύμφωνα με το ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ, το επόμενο 12μηνο κινδυνεύουν 240.000 θέσεις εργασίας). Ορισμένα από τα μέτρα, όπως π.χ. η μείωση του επιδόματος ανεργίας στα 360 ευρώ και ο μισθός των 400 ευρώ για τη νέα γενιά, προσδίδουν στην κτηνωδία χαρακτηριστικά σαδισμού.

 

(β) Ρητή δέσμευση για λήψη νέων μέτρων (που αφορούν κυρίως περικοπές κοινωνικών δαπανών) ύψους 5% του ΑΕΠ (δηλ. πάνω από 10 δισ. ευρώ) για τα έτη 2013-15, και για επιπλέον μέτρα, ώστε να καλυφθούν οι (παραπάνω από βέβαιες) δημοσιονομικές αποκλίσεις το 2012.

(γ) Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στα εξαιρετικά σκληρά για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα μέτρα του Μνημονίου-1: αυξήσεις έμμεσων φόρων, μείωση φοροαπαλλαγών και αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ, έκτακτα χαράτσια σε εισοδήματα και σπίτια, αιματηρές περικοπές του μισθού των εργαζόμενων στο δημόσιο με αποκορύφωμα το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο, αλλεπάλληλες μειώσεις συντάξεων, αύξηση συμμετοχής ασφαλισμένων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ.
Το μέγεθος της κτηνωδίας το συνειδητοποιεί κανείς πλήρως αν αναλογιστεί ότι ενώ το Μνημόνιο-1 πυροδότησε μιαν οξύτατη ανθρωπιστική κρίση, τα επεισόδια της οποίας πληθαίνουν με γοργούς ρυθμούς, οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) αποφάσισαν με το Μνημόνιο-2 την επιθετικότερη εφαρμογή της πολιτικής που προκαλεί την κρίση αυτή. Παράλληλα, αποφάσισαν ότι η αποπληρωμή των δανείων έχει προτεραιότητα έναντι της κάλυψης βασικών κοινωνικών αναγκών!
Είναι ενθαρρυντικό το ότι οι επιπτώσεις της κτηνωδίας αυτής δεν επισημαίνονται μόνο από τις δυνάμεις της Αριστεράς. Τις επισημάνουν και θεσμοί όπως η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) που είναι συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τον περασμένο Δεκέμβριο, πριν από το Μνημόνιο-2, η ΕΕΔΑ διατύπωσε ομοφώνως σύσταση όπου υπογραμμίζεται η «επιτακτική ανάγκη να αντιστραφεί η πορεία καταρράκωσης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων».
Αναλυτικότερα, η ΕΕΔΑ διαπιστώνει ότι: «η ραγδαία υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού, η ταυτόχρονη αποδόμηση του Κοινωνικού Κράτους και η λήψη μέτρων που δεν ανταποκρίνονται στην κοινωνική δικαιοσύνη κλονίζουν την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία». Επίσης, διατυπώνει ανησυχίες ότι «η διαρκής και δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, ακόμη και των πολύ χαμηλών, [...] η αποδιοργάνωση, μείωση ή κατάργηση των κοινωνικών υποδομών, η δραστική μείωση ή κατάργηση βασικών για την επιβίωση παροχών, η έλλειψη στήριξης της μητρότητας, της πατρότητας και των παιδιών, η αύξηση των άμεσων [...] και των έμμεσων φόρων, με συνέπεια τη στέρηση βασικών για την επιβίωση αγαθών», αυτά και πολλά άλλα που η ίδια καταγράφει, «οδηγούν σε εξαθλίωση μεγάλη μερίδα του πληθυσμού [...] και κλονίζουν τους δημοκρατικούς θεσμούς». Τέλος, αφού υπενθυμίσει άρθρα της Συνθήκης της Ε.Ε. (π.χ. «πρώτος στόχος της Ε.Ε. είναι η προώθηση των αξιών και της ευημερίας των λαών της»), η ΕΕΔΑ σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «απαιτείται» συστράτευση δυνάμεων «προς διάσωση των αξιών που στηρίζουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό».
Το τελευταίο σημείο είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Διότι δείχνει πως υπάρχουν σημαντικές δυνάμεις που υπερβαίνουν την αριστερά και που, με ενάργεια και δίχως την παραμικρή αυταπάτη, αναγνωρίζουν το πραγματικό διακύβευμα της περιόδου, βεβαίως και των εκλογών: πολιτισμός ή αποκτήνωση;
Να συμπληρώσω μόνο ότι προφανώς και δεν μπορούν να δεσμεύσουν τα πεπραγμένα της όποιας κυβέρνησης. Διότι την κτηνωδία δεν έχουμε απλώς δικαίωμα αλλά υποχρέωση να την ακυρώνουμε, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε.

* Ο Δ. Παπαγιαννάκος είναι μέλος της Επιτροπής Μελετών και Τεκμηρίωσης της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου